Vandaag een dagje geschiedenis: naar het grensgebied tussen Noord en Zuid Korea, waar zowel Noord als Zuid Koreaanse troepen aanwezig zijn sinds de wapenstilstand van 1953. 💣 Het strekt zich uit over 250 km, afgezet met prikkeldraad en om de 200 meter een uitkijkpost. Een excursie die je niet op eigen houtje kunt doen en al een maand vooraf gereserveerd moet worden. Gepaste kleding verplicht 👗🥿👕en paspoorten mee. Die laatsten worden ook echt gecontroleerd.Gepaste kleding dat wil o.a. zeggen geen korte broek, geen spijkerbroek, geen slippers. Hum, als je later ziet wat er rondloopt vraag je je af waarom wij dit netjes hebben opgevolgd🤔. Ik heb in elk geval de jumpsuit aangetrokken, die heeft 3 jaar lang onaangeroerd in de kast gelegen. Daar zat teveel emotie aan van toen die herdershond in Equador in mijn kuit had gebeten. Ach ja, inmiddels zijn de littekens bijna weg. We hebben een ontbijtje to go mee gekregen. Dat was grote uitzondering🤫. En zo hoort het toch ook vinden wij!!!!Vanaf 7.00 uur onderweg in een touringcar om in de ochtend eigenlijk 'niets' te zien. Via de grensbewaking worden we naar een uitzichtpunt gebracht. Je kunt tot Noord Korea kijken maar je ziet niet meer dan wat bebossing🌳🌳 en gebouwen. Daarna rijden we naar de third tunnel. De uitleg van de gids is weinig inspirerend. Foto's maken mag niet. Rare toestand met tal van toeristen. Later lezen we pas dat er 4 tunnels vanuit Noord Korea waren. De derde tunnel was bedoeld voor een aanval op Seoul en in 1978 ontdekt. Het volgende punt is het Dorasan railwaystation, het laatste station voor de grens van NK. Het verhaal dat erachter zit boeit. Tot 2008 liep de spoorlijn door en was dit niet het eindstation. In 2008 is een ZK toerist doodgeschoten omdat ze een wandeling maakte. Een NK soldaat concludeerde dat ze de grens over ging en heeft haar doodgeschoten. Sindsdien is de verstandhouding verslechterd en rijdt de trein niet verder dan Dorasan. Een stukje verder is de freedombridge waar destijds de vrede werd gesloten en gevangenen werden uitgewisseld. Langzaamaan komt het binnen: wat een vreselijke oorlog die vele slachtoffers heeft gemaakt en gezinnen uit elkaar gedreven. Vrijheid, lijkt zo gewoon, maar is het absoluut niet. Bij een restaurant bij de freedombridge wordt geluncht en daarna wordt het pas echt interessant. We gaan JSA binnen: joint security area. Weer strenge controle van de paspoorten en verbod op maken van foto's op sommige plekken. Een Amerikaanse soldaat leidt ons rond nadat we eerst een korte documentaire hebben gezien. We bezoeken de blauwe barakken waar overleg tussen Noord, Zuid en Amerika plaatsvindt. Het midden van de overlegtafel is lijfelijk ook het midden en met een paar stappen staan we in Noord Korea. We zien de boom, geplant in 20
18 door beide presidenten. Tijdens de rondleiding drilt de soldaat ons behoorlijk: maak een rij, twee aan twee. Het 'niets' van de ochtend wordt in de middag goed gemaakt. Pffft het lijkt bijna alsof ze Kim Jong Un eren en op handen dragen. Ik vind het een gladde jongen met z'n domme grijns. Daar zit veel meer achter dan een vriendelijke glimlach. Och ja, Trump is van hetzelfde kaliber. Uiteindelijk komen we rond 17.00 uur terug midden in Seoul. Oeps waar is ons hotel? Veel te moe om ons daarover te buigen nemen we een taxi en voor een paar euro zijn we terug bij Baiton. Al met al een indrukwekkende dag en zelfs een lepeltje gescoord. Morgen laten we de big city achter ons, op weg met de express bus naar Sokcho, dat ligt dicht aan de kust bij een natuurgebied. John veel succes in Nijmegen👋👋

Geschreven door Travelers.reisverhalen