Wat een leuke avondtour was dat gisteren. De groep was uitgedund tot 8. Wij hadden ook overwogen niet mee te gaan. Vol programma van de dag, moe en nauwelijks tijd hebben om te eten. Toch wilden we het niet missen. Daarom snel wat fruit gekocht, kopje koffie en hup mee. Geen spijt van deze keuze. In taxi's werden we naar de stad gereden en daar hebben we een stuk door een authentiek deel van de stad gelopen. Verlichte gevels, volop lichtreclame en genoeg volk op de been dat zich net zo gedraagt als echte chinezen. 😂😂. Druk druk, kabaal, busy busy. Net als in Beijing hebben ze hier oude wijken opgeknapt of afgebroken. Een prachtige stadsmuur met verlichte torens, van dichtbij bekeken. Als uitsmijter naar een "volksrestaurantje " gegaan waar Li iets voor ons ging bestellen, vegetarisch. Wij moesten proeven wat het was. Een grote kom werd in het midden gezet, eetstokjes erbij. Reepjes tofu die bovenop dreven konden we er nog uit vissen. Maar dat witte glibberige, ondefinierbare gelachtige gleed steeds tussen de stokjes uit. Uiteindelijk toch wat kunnen bemachtigen. Geen vervelende smaak echter geen bite, geen Baluga😂😂😂.Bleek aardappelpoeder te zijn. Met de taxi terug naar het hotel voor een frisse douche en een aanlokkelijk bed. Vanmorgen vertrok de trein naar Beijing al om 8.00 uur. Gelukkig niet zo'n stress contrôle, wel een ware kunst om op je plaats te geraken en je koffers op een plek te krijgen. Dezelfde strijd voeren de chinezen die er wat slagvaardiger in zijn. Dus sta je mannetje en laat je niet opzij duwen.💪De trein ziet er vrij luxe uit. Totdat je naar het toilet moet. Zoooook ranzig. Ja een hurktoilet, dat wel. Echter aan de muur hangt een grote tang met een bruine kleur. De rest moeten jullie maar zelf maar bedenken. Ook hoe ik daar gehangen heb trachtende de deur die niet op slot ging dicht te houden en verder niets aan te raken. Het is dus nog steeds lang leve de wetties en handgel. Gedurende de rit worden we weer getrakteerd op mooie beelden van de bergketen en zelfs een stukje muur. Dat kan ook niet anders als je bedenkt dat de muur 6350 meter lang is. Het gewiemel en de loop van de chinezen naar de warmwatervoorziening zorgt voor gezellige drukte. Rond 11.00 uur trekken allerlei geurtjes aan ons voorbij van de altijd etende chinezen.Grote bakken noedels gaan door het smalle gangpad. De piepkleine tafeltjes staan propvol etenswaren. En dan, na 7873 kilometer spoor rollen we Beijing binnen. Een hele andere manier om een stad binnen te komen. Jammer genoeg kon ik geen foto maken van de enorme mensenmassa die het station uitstroomde. Ik moest mee in die grote stroom en kon mijn camera niet pakken. De hitte valt hier meteen over je heen als een warme deken, oef. Nu weer even bijkomen in ons hotel, heerlijke gekoelde kamer.

Geschreven door Travelers.reisverhalen