Precies om 20 over negen vertrok het vliegtuig van Korean airway. De plaatsen en de verzorging is prima. De stewardessen zijn behoorlijk gesoigneerd. Vreemd is hun gelaatskleur, heel blank. Lijkt gekunsteld zoals wel meer aan de Koreanen. De plastische chirurgie beleeft er hoogtijden. Er zitten heeeel veeeel Koreanen in het vliegtuig, raar hè🤣🤣. Ze zijn heel vriendelijk, geen last van maar wel hun knoflookgeur. Het hele ruim lijkt er vol mee te hangen. Je blijft het ruiken, ook in de nacht. Maar eerst om half elf nog een warme maaltijd en daarna het licht uit. Poeh poeh, de draai niet kunnen vinden. Kussentje hier, nee toch daar, benen omhoog, nee omlaag, stoel naar achteren, ach toch maar naar voren. Dan maar tegen elkaar aanhangen maar we kunnen de slaap niet vatten. Om half vier het schermpje maar weer aan en een filmpje kijken. Ondertussen is in Korea de zon al op want daar is het 7 uur later. Raar idee. Interessant is de vliegroute op het schermpje. Allerlei plaatsnamen van de transmongolie express komen voorbij: Omsk, Novosibirsk, Krasnojarks, Ulaanbaatar en Irkuts. Twee jaar geleden met de trein daar gekoetscht, gedeng gedeng. En nu vliegen we erover heen. Eindelijk vallen we in slaap,voor korte duur want het licht gaat aan. Wakkerrrr worden, tijd voor ontbijt. Precies om 5 over drie in de middag landen we op het vliegveld Incheon dat ruim 50 km buiten Seoul ligt. We worden meteen verwelkomd door een robot die ons vertelt waar we de bagage kunnen halen. De technologie in Korea is ons ver vooruit. We hebben geen fut meer om de bus te nemen. Niet lang hellen, de Uber bellen. In een mum van tijd staat een vriendelijke kleine Koreaan voor ons die ons in een uurtje naar het Baiton hotel brengt. Ook hier laat de technologie ons verbazen en lachen we ons dood als we naar het toilet gaan. We kunnen met knopjes kiezen welk deel we gewassen willen hebben. Duw maar op het knopje en ....wordt schoon🤣. We kwakken de koffers neer en gaan de wijk in, op zoek naar een befaamde markt. Maar er is geen kip te beleven. Och ja, het is zondag. Dan maar op zoek naar de bbq. In een achteraf gelegen tentje zien we wat we willen: ronde tafels met een gat in het midden waar een pot met hete kooltjes op past. Je kiest welk vlees je wil, dat wordt gebakken buiten op een grote bbq. We kiezen ho..o sorry kip, lekker veilig. Ondertussen worden groente, rijst en pittige sausjes op tafel gezet. De Koreanen drinken er soju bij, een soort rijstwijn. Aan een tafel zitten drie mannetjes die de soju erg lekker vinden. Sodeju opeens sodemietert er eentje dronken achterover. De bbq was lekker maar de rest van de stad kan ons niet bekoren. Grauwe gebouwen en veel neonlichten. Geen bonte kleuren, weinig gezelligheid. Kan ook komen omdat we moe zijn. Dus lekker vroeg naar bed zodat we morgen de stad echt kunnen verkennen.

Geschreven door Travelers.reisverhalen