Heerlijk dat kacheltje in de Ger. In een mum van tijd is het warm en dat blijft het heel lang. 🔥Toen ik net om 7 uur naar het toilet ging, dat is buiten de Ger, was de kou van de nacht weer goed te voelen. 🌚Vannacht waren hier een groep Koreanen behoorlijk lang en keihard aan het feesten. 🎉🎉De Koreanen veroveren Mongolië, zetten hotels, restaurants en winkels neer (doodzonde). Lijkt op horizonvervuiling. Nog erger is dat ze dat in een soort gesloten kring doen en de Mongoolse bevolking er weinig van profiteert. Je ziet steeds meer hoogbouw en luxe Gerkampen, net centerparcs, verschijnen. 🏢Ik zou dit land weleens over 5 jaar willen zien.🎢🎪🎡 Ontwikkeling is nodig maar is dit de juiste? Het nomadenbestaan is zwaar en de jongeren willen dit niet meer. Vier keer per jaar verkassen want de woonplek wordt aangepast aan het seizoen. Nu in de zomer staan ze op koele plekken zoals bij de rivieren. De Ger is zo gemaakt dat deze vrij snel afgebroken en weer opgebouwd kan en aangepast aan het seizoen met dikke of dunne lagen. Ja ze hebben nu wel tv en een auto maar dan nog. Ik zie me hier niet zitten in een tentje met min 45. ☃️ En dan daarbij :in de bergen stikt het van de steppenwolven. Gisteren de huiden zien hangen, ieks. Om tien uur op pad, terug naar Ulaanbaatar, een rit van een dik uur. Maar toen kregen we een cultuurschok. Van het heerlijke mijmeren en het Zen gevoel van de afgelopen 2 dagen naar een grote grijze nietszeggende stad met veel hoogbouw. Op het plein van Dhengis Kahn heb ik wat verdwaasd rond gelopen. De heerlijke geur van de kruidige steppe werd snel verdrongen door de stadsgeur van uitlaatgassen en stressvolle verkeersituaties. De bezichtiging van het oude Ghandan Boeddhisten klooster en het museum van het winterpaleis van de laatste koning Bogd Khan maakten weinig indruk. En het weer werkte niet mee: koud, regenachtig eindigend in een plensbui. 🌦🌧🌨☂️☔ Het heerlijke gevoel van Mongolië kwam pas terug tijdens de voorstelling van hetTumen EKH ensemble, in een klein theatertje. Zang en dans van de oude Mongoolse Khans. 🎎Traditionele instrumenten, shaman dans en....khuumii zang. 🎶🎶Dat laatste is keelzang, heel apart. Vanwege die keelzang hadden we thuis al besloten er NIET naar toe te gaan. Het kon ons niet zo bekoren. Maar net die keelzang maakte het apart. Overigens hadden we die keelzang ook al even vanmiddag gehoord in het museum. En dan die kostuums, schitterende kleuren met bijpassende hoofddeksels en laarzen. Wauwie. Er werd afgesloten met religieuze maskers. Mooi maar in onze ogen wel wat ' opschmuck'. Het theatertje zat propvol, merendeel Mongoolse bevolking. Nu genieten we van de zeer prettige hotelkamer in het J Hotel. We slapen op de 12 verdieping van de J tower. Morgen nog een ruime dag hier in die muffe stad. We weten nu nog niet wat we gaan ondernemen. Om half acht in de avond worden we opgehaald en naar het station gebracht voor de volgende verplaatsing met de trein. We zitten nu op 6306 km. In het begin schreef ik dat we 9000 km zouden afleggen maar het zullen er zo'n 8000 zijn. Meer dan genoeg. De eindbestemming van deze treinrit is Datong in China. Ja, weer een grens passeren, deze keer wordt ook nog het onderstel van de trein gewisseld. Nog een weekje te gaan van deze zeer bijzondere reis die net als het geluid van de trein nog lang zal doordenderen. Zoals jullie weten spaar ik lepeltjes onder het mom van: bij elk lepeltje hoort een herinnering. I collect moments en not things.

Geschreven door Travelers.reisverhalen