De morgenstond heeft goud in de mond. Wij zijn wel vroeg wakker maar de zon niet. Als we naar buiten kijken ziet het druilerig uit. We kijken uit over zee (de oceaan) en zien dat het in de verte regent. Het hotel heeft een geweldige ligging bovenop een klip. Ontbijten met dit uitzicht is fantastisch en rustgevend. De naam Ocean Gardens is niet overdreven en gaandeweg trekt het open. Een strook zon schijnt over Funchal, zo mooi. We gaan dezelfde heuvel op als gisteren, naar Monte. Nu niet met de kabelbaan maar met de auto.De rijkunsten worden behoorlijk op de proef gesteld. We parkeren vlak bij het kerkje Nossa Senhora do Monte waar de tombe van de Oostenrijkse keizer Karel 1 te bewonderen is. Van daaruit lopen we naar de tropical Garden Monte Palace waar zowel kunst als flora te genieten zijn, vlak bij de vertrekplaats van de manden waar we gisteren waren. Het is zondag, vandaag geen ritjes.
De tuin is al van de 18de eeuw maar veranderd in een Aziatisch geheel rond 1980. De Afrikaanse kunst is prachtig en mijn oog valt natuurlijk op iets bijzonders en dat was voordat we een glaasje Madeira wijn gingen proeven🤣🤣. Die wijn lijkt wat op port. De Portugese geschiedenis is door het hele park weergegeven door de bekende tegeltjes, de Azelejos. Bij het toilet zie ik een aansprekend exemplaar van een oude dame. In een volksrestaurantje nemen we de lunch: degenvis. De zwarte haarstaartvis wordt hier veel gegeten en willen we geproefd hebben: witvis met een hele neutrale smaak. We besluiten naar de Pico do Areiro te rijden op een hoogte van 1810 meter. En ja...@Dionne ook wij komen in de wolken terecht en op de piek valt niets te zien, wel verrekken van de kou bij 10 graden. In het souvenierwinkeltje verkopen ze niet voor niets mutsen en sjaals🙈. Ik koop er een schildpadje voor Han maar ocherm van de kou valt er een pootje af.Snel terugzetten, oeps. Met onze fleecevesten is het echt te koud om naar de Pico Ruivo te lopen. We besluiten de Jardin botanical te bezoeken, hebben we mooie plaatjes van gezien. Maar eerst de slingerweg door het gebergte terug. Tussen de bloeiende mimosabomen af en toe een mooi uitzicht. De tom tom (geleend van Hannie) brengt ons feilloos naar de tuin waar we vooral genieten van de immense cactussen en yucca's. Waarachtig gaat ook het zonnetje nog schijnen. Genoeg gezien, terug naar ons hotel waar de zon op ons balkon schijnt. Uitpuffen van weer een heerlijke dag. In de avond gaan we naar het oude stadsdeel van Funchal om te eten. Heerlijk op het terras. Jacques eet de bekende kip piripiri en ik een Madeira spies, heerlijk mals en lekker gekruid.
Helaas is het niet voor lang droog, de regen klettert naar beneden. Dat heeft ons wel verrast, geen plu bij ons.We wachten tot het zo droog mogelijk is en lopen dan naar de auto, onderweg nog wat foto's nemend van de beschilderde deuren. Morgen belooft het weer niet veel goeds. We trekken dan verder naar Camera de Lobos.

Geschreven door Travelers.reisverhalen