De wekker gaat vroeg.🕰 Op tijd op pad naar t Rooth. Vanaf de boerderij van Hannie en Jos rijden we samen naar Charleroi. Hannie controleert nog even of de kip uit het hokje is en dan gaan we om 6.30 uur toch echt de weg op.Hè, hè, eindelijk weer met z'n vieren nadat Hannie vorig jaar vlak vantevoren ten val kwam en zij daardoor niet mee konden naar Sardinië.De rit verloopt voortvarend, de parkeerplek wat minder. Een lange rij voor het shuttlebusje. Poeh, poeh, redden we dat wel in tijd?Jeetje, we moeten ook nog plassen maar geen toilet in de buurt🙃. De rij dunt uit en we zijn op tijd op het vliegveld. Terminal 1 of 2?? Geen idee. Natuurlijk gokken we op de verkeerde en moeten we toch nog haasten naar terminal 2. Jacques heeft geluk, hij krijgt drugscontrole. Trolley en handen check....dan pakken ze toch echt de verkeerde🤣🤣, de spacecake zit in een ander koffertje😊. Bij de gate treffen we Imme, dochter van een collega van Lotte, zij gaat ook naar Malta. Wat een gedoe is dat steeds met de koffertjes in het vliegtuig, we vertrekken dan ook te laat. En vanaf nu alles loslaten en gaan genieten. Een kwartiertje rijden naar het appartement met een taxi, korte beleving van links rijden. Jos wilde al aan de verkeerde kant instappen😂. We worden gedropt bij ons appartement, even buiten het centrum. Het zonnetje schijnt dus we willen lekker een terrasje pikken. Hannie wil voor de zekerheid een vestje meenemen. Koffertje open....ow, wat is ook alweer de code van het cijferslotje??? Try, and try and try again but no result. Wat nu? In de straat vh appartement zijn werkmannen aan de slag.Misschien kunnen die helpen. Een vriendelijk vrouwtje tovert wat gereedschap tevoorschijn: een ijzerzaagje zoooo bot.Grof geschut moet eraan te pas komen. Dag mooie cijferslotjes, hallo vestje🤪. Oei, dat heeft toch heel wat zweetdruppeltjes gekost van de stress en de mankracht. Hoogtijd dat we in de zon kunnen gaan zitten.Het is wat met die codes want ook de deur vh appartement gaat open met een code. Hè, hè, wat een avontuur weer en dan toch echt in de zon. Daarna gaan we de stad in waar we van de ene verbazing in de andere vallen. Je kunt het wel de gele stad noemen, bijna alles is van mergel. De omwalling, fort, kasteel, alles uit vervlogen tijden maar heel indrukwekkend. We dwalen rond totdat het tijd is voor een borrel. In een pub strijken we neer. Als we later buitenkomen is het afgekoeld en gaan langzaamaan de lampen branden in de drukke, gezellige stad.Bij de heater kunnen we nog buiten een hapje eten alvorens terug te gaan naar ons appartement. Bijna 10 km in de benen...wat zal dat bed lekker zijn😜

Geschreven door Travelers.reisverhalen