Gelukkig hebben we altijd zelf een handdoek bij ons want met dat servet van het motel is het lastig afdrogen🤣🤣. We lachen er nu mee maar gisteravond zat ik er toch wel even doorheen. De schouders er weer onder en op pad. Eerst ontbijten bij Paris Boutique, niet verkeerd, het woord ontbijt past niet echt, sow what. Dan nemen we de lijnbus en proberen te verduidelijken dat we naar de tea fields willen. Voor 80 cent zijn we er. We zijn weer verbaasd waar we uit moeten stappen, je ziet totaal niet waar die velden zouden moeten liggen. We volgen wat Koreaanse pijlen en dan zien we wat er bedoeld wordt. Jorrit je hebt gelijk, indrukwekkend. We hebben dit in Sri Lanka gezien maar de omgeving is anders. Tussen de pijnbomen glooiend landschap met prachtig gecultiveerde biologische theestruiken. De camera maakt overuren want elk bochtje van de wandeling levert een ander beeld op. O jee als we thuis zijn, overuren voor screenen van de foto's😱.Op de heenweg tussen de theevelden door en terug via het pijnbomenbos, bijzonder. De heenweg is een trappenweg, alleen het laatste stuk tot de top is wat moeilijker te belopen. Het uitzicht loont zich, we kijken over de theevelden tot aan de oceaan. Het is vrij helder ondanks af en toe grijze wolken, de plu kan fijn in de rugzak blijven. De terugweg is wat klauterend waarbij we vergezeld worden door aparte vogelzang. Na 2 uurtjes zijn we bij het restaurantje waar we gestart zijn. Ik neem een groenthee ijsje, zou heel lekker moeten zijn. Mwah, pure groene thuis vind ik niet zo lekker, ijsje ook niet. Het levert wel een leuke foto op. En....Sjaakie ontfermt zich verder over het snel druppelende ijsje. In een supergezellig koffietentje nemen we de lunch. De meeste koffietentjes zijn gezellig ingericht, totaal anders dan de restaurantjes. En in die gribus waar wij verblijven helemaal. Is echt zo'n stationswijkje, bah. We nemen opnieuw de bus, nu naar Yulpobeach. Vreemd strand wederom geen ligstoelen en een modderpoel waar naar krabbetjes gezocht wordt. Ik wilde wat dichterbij kijken en zump mijn rechtervoet tot aan de enkel in de modder, help!!!.Jacques lachen. Ha, ha lach jij maar, mijn schoenen moeten in jouw koffer🤣🤣. Die dame van het motel ziet me al aankomen🙈. Na het schoonspuiten van de schoenen zompend op een terrasje gaan zitten en genieten van een melon juice. Mmmm, dat kennen ze hier wel.We genieten nog even van de zon die nu volop schijnt, een dikke wolk komt eraan en dan is het einde van de middag klaar met de zon, dan is ze weg. Express bus terug, mooie route langs de rijstvelden.Tijd om het koffer weer te ordenen, hopelijk zijn de sokken en de schoenen morgen droog. Wonder boven wonder vinden we vanavond een soort KFC.
We bestellen kipfiletstukjes, goed te eten met bergen knoflook. Wie morgen bij ons in de trein zit heb ik medelijden mee. We genieten tijdens het eten van de 'gezellige' straatbeelden.Kopje koffie ter afsluiting in een trendy koffiezaakje met fair trade koffie. Zolang als we maar niet terug hoeven naar dat donkere hol van motel.🥴🥴👋👋

Geschreven door Travelers.reisverhalen