Wat een geweldig hotel hebben we. Tot in de details is alles verzorgd. Bijkomend voordeel; we lopen zo het centrum in. Na de kilometertjes van twee dagen te voet, laten we ons in de ochtend vervoeren. Eerst een rondvaartje met de moliceiro boot. De stad vanaf het water geeft altijd een ander beeld en we horen wat over de geschiedenis. Vroeger was de zoutwinning de grote bron van inkomsten, het witte goud (no cocaine🤣). Door een vloedgolf werden ze echter afgesneden van zee en was er nog weinig sprake van opbrengsten. Hetzelfde voor de visvangst.Langs het kanaal zijn nog de oude pakhuizen te zien. Er is maar eentje in gebruik. Trouwens geen cocaine te koop maar genoeg canabis en ideeën voor het vrouwenweekend😜. Jammer dat het niet in het koffer kan. We varen over het hoofdkanaal onder menige bruggetjes door.Hier en daar wat afgekeken van Venetië. Geweldige gevels van panden langs het kanaal. Na het boottochtje wacht een tuk tuk op ons en crossen we door de verschillende wijken, langs de oude vissershuisjes en de zoutpannen. Ondanks dat er van dat laatste weinig van over is vinden we het interessant genoeg om er in de middag nog een keer naar toe te lopen. Blijft boeiend wat de natuur ons brengt. Niet alleen het zout maar ook de ovos moles van Aveiro. Een zoetigheid, uitgevonden door een non. Ze gebruikte eiwit om de was te stijven. Zonde om al dat eigeel weg te doen, ontdekte ze dat het langer houdbaar werd door het te mengen met suiker. Zo ontstond een lekkernij die volop te koop is in Aveiro.Uma delicia, het proberen waard. Althans ik wel, Jacques laat zoiets aan zich voorbij gaan en houdt het bij een stroopwafel🤣🤣. In de avond lekker eten in het stadje, beginnend met een sangria en een hapje voor een spotprijsje en eindigend met de zomergloed van de ondergaande zon. Morgen trekken we verder, nog dieper het noorden in.

Geschreven door Travelers.reisverhalen