Krijgt de chauffeur toch nog gelijk? Als we wakker worden horen we dat het regent. Dat kan nog wel bij deze depressieve hotelkamer. De kamer is zo somber, je voelt je opgesloten. En een keihard bed. Is dit een voorproef op het questhouse waar we op de grond gaan slapen? Maar alles is aanwezig op de kamer, alles is schoon en netjes afgewerkt, toch voelt het niet fijn. En als we naar buiten kijken werken het uitzicht en de regen ook niet mee. Troosteloos, net als de ontbijtruimte. Daarentegen is het ontbijt perfect verzorgd. Hoe moeten we dit alles nu bekijken? 🤔 .We missen sfeer. Ik zou hier geen toerist naar toe brengen. We gaan op weg naar de bushalte, de regen is opgehouden. We weten welke lijn we nodig hebben en op een papiertje staat waar we uit willen stappen. Bij de (rijst) papierfabriek. De bussen zijn oud en krakkemikkig en....onze bus wil niet starten. Its broken ooo, allemaal eruit en wachten op een nieuwe bus, net zo krakkemikkig maar wel wifi. Lekker tegenstrijdig. Ja Marjo die pizza smaakte als suiker. 🍕. De Koreaanse keuken wordt geroemd maar ik heb nog niet kunnen ontdekken waarom en mijn darmen ook niet. De bus is op zich een uitkomst want de wandeling van 2 dagen geleden is nog voelbaar. Marga misschien zijn we toch minder fit dan we denken😏. We zijn een tijd onderweg als de chauffeur ons waarschuwt dat we kunnen uitstappen. Hier? De mensen in de bus denken waarschijnlijk hetzelfde en vragen zich af waarom we uitstappen. Ha ha, ja wij ook. Is hier echt de papierfabriek? 🥴. Ja hoor midden in de rijstvelden ligt iets wat lijkt op een loods. We voelen ons indringers maar mogen toch binnen kijken. Van plantenvezels, dus geen rijst, wordt papier gemaakt. Het proces lijkt op het gewone papierproces van pulp tot mooie vellen die gekleurd worden. Er wordt vanalles van gemaakt, ook maskers. 👹👺. Die maskers gaan we in Hahoe village bekijken, ongeveer 8 km verder. Hoe komen we daar nu? De regen valt met bakken uit de lucht, wachten op de bus is geen optie. Een vriendelijke man belt voor ons een taxi, we krijgen zelfs een kopje koffie tijdens het wachten ☕ . De taxi brengt ons naar Hahoe village waar oude Koreaanse huizen te zien zijn en het masker museum. Dat laatste is zeer indrukwekkend, maskers van over de hele wereld. We herkennen een aantal uit verschillende landen en als kers op de taart de maskers en dansers van Mongolië. Wauw, precies ons beeldje dat we 2 jaar geleden via omwegen hebben gekocht. Na dit verrassend museum laten we ons dan ook maar verrassen tijdens de lunch. We bestellen een groente-aardappelpannenkoek. Smaakt niet verkeerd, beetje lastig eten met stokjes alhoewel alles went. Dan gaan we echt the village in. Er wordt in het theater een maskershow opgevoerd. In het Koreaans natuurlijk maar soms staat er wat vertaling op een groot scherm waardoor we het redelijk kunnen volgen. Door de regen wandelen we door het boerendorpje met typische huizenbouw, 600 jaar oud. De rijstvelden strelen onze ogen. En Kevin speciaal voor jou een foto van peperplanten. Boh, jaloersmakend. Bij 2 prachtige dames drinken we volgens traditie een chrysantenthee, bijzonder. Einde van de middag zijn we voldaan en stappen we weer in de bus, rit van 50 min voor een euro. Niet te geloven toch? In de avond het stadje weer in. Ze zeggen in Korea word je op elke hoek van de straat verrast. Vanavond is dat ook zo. Eerst met een optreden van een groep in kledij en daarna een tentje waar we gingen eten. Op zoek naar iets eetbaars bleven we stil staan bij een beschrijving. Een Koreaanse dame zag dat en zei: dit moeten jullie proberen, is goed, echt Koreaans. Andong style steamed chicken. En inderdaad, verrassend lekker gegeten voor 22 euro. We lopen terug naar het hotel en genieten onderweg nog even van de felle neonverlichting. En dan is het tijd om het koffer in orde te maken. Morgen trekken we verder, met de trein. Het zal ons benieuwen👋👋

Geschreven door Travelers.reisverhalen