7.15 uur zitten we in de auto. De mist die er hangt trekt gelukkig op. Het is fris, 11 graden. De temperatuur klimt snel omhoog, om 9.15 uur is het 24 gr🌞. Het eerste stuk vd route is 216 km naar het dorpje Chemainus.We gaan dezelfde route terug met de opstopping vanwege de wegwerkzaamheden. In het weekend is het anders geregeld en is de weg niet helemaal afgesloten maar zijn de rijbanen beurtelings open. Het is nu wachten totdat onze rijstrook aan de beurt is. Dat geeft de gelegenheid om in de auto te 'ontbijten' (9.00 uur). Een sandwich van de Coop, een banaantje😂. Rond 11.00 uur arriveren we in Chemainus, staat bekend om de murials en standbeelden.We vragen eerst informatie bij het visitor centre. Ik raak geamuseerd aan de praat met de dame aan de balie, een 'teacher'. We wisselen onze hedendaagse ervaringen uit en die blijken hetzelfde: mondige kinderen, kritische ouders van prinsjes en prinsesjes, niveau van lezen holt achteruit....zij kon met 58 met pensioen. Ze schrok toen ik zei en ik met 67.
We kopen een prachtige brochure voor de toer door het dorpje.
Er zijn 47 murials die de geschiedenis vh plaatsje weergeven, waaronder de native heritage: een prachtige murial gebaseerd op de indianen uit deze regio. Voetstappen geven de looproute aan.Niet alles krijgen we in beeld. Soms staan er auto's voor of valt het licht erop. Elk jaar komt er een murial bij. De eerste foto is van de laatst bijgekomen murial van 2022. Overal hoort een verhaal bij, deze gaat over de indianen, net als de volgende.Het is een heel net, artistiek dorpje. Ze noemen het boutique village. En zo ervaren wij het ook. Leuke, popperige boutiquejes omringd door murials. We eindigen met een smoothie om daarna op pad te gaan naar het plaatsje Duncan, the city of totems. Weer voetstappen volgen om 40 totems te bekijken. Zien is 1, op de foto zetten 2 want door de lengte krijg je ze nauwelijks op de plaat. De drukte in het dorpje werkt ook niet mee. Waar zijn we eigenlijk terecht gekomen? Weer zo'n hippie dorpje? De wietgeur en de hippies komen je in vlagen tegemoet en zo zijn ook de winkeltjes, zooooo vintage🤪. De totempalen zijn geplaatst om de band met de Cowichan stam die hier lang geleden leefde, te verstevigen. Ja Hannie, er komt een kleine totempaal mee naar huis als souvenier. In Chemainus vroeg ik in een winkeltje of ze een lepeltje hadden. Nee, zei de man, dat is niet meer van deze tijd. Kijk eens ik heb een heel rek vol tshirts, die zijn leuk als souvenier😜. Zou hij al eens buiten zijn dorpje geweest zijn? Ik heb inmiddels 7 stuks van Canada, bleude heinie.En nu ook nog een totempaaltje🫠. Rond kwart voor 5 arriveren we bij de Graygmyle in Victoria. Zitten we hier wel goed????Hulup een B&B, i hate it😶‍🌫️.Ook nog een code om binnen te komen en die code hebben we niet ontvangen. Ja het is wat met die codes, grrrr. Komt je nu bekend voor hè Hannie. Gelukkig lukt het om een telnummer te bellen en krijgen we de code. Het is netjes maar na Ucluelet is het een afknapper. Het is een dik kwartier lopen naar de stad, dat is prima. Voor het avondeten lopen we ernaar toe. We zijn erg verrast. Wat een leuke, gezellige, bruisende stad!! Overal eettentjes, winkels, cafétjes en pubs, er is genoeg te zien en te doen. Hey bleude Heinie ik heb toch een lepeltje gescoord in Victoria😉. We eten in een super gezellige tent met super grote tv schermen. En wat is erop te zien? Nederlands dameselftal! Ze spelen tegen SRA en winnen de match met 2-0.We lopen door het visserskwartiertje waar je excursies kunt boeken. Die van ons voor morgen, einde vd dag, heeft Vanessa al geregeld.Kun je zien op de foto wat het is? De lucht kleurt prachtig in de avond. Dan keren terug naar onze 'luxe slaapplek', was wel een tippel want in de stad zijn we natuurlijk steeds verderaf gelopen.Morgen hebben we om 8.30 uur voor het ontbijt gereserveerd dus slapen we een keertje uit.

Geschreven door Travelers.reisverhalen