Voor het avondeten zijn we gisteren met 6 naar het stadscentrum gegaan naar de befaamde Wangfujing. De meest beroemde boulevard van Beijing die je kunt vergelijken met boulevards in New York met grote lichtreclame. Alles voorhanden en bekende merken als Victoria Secret. Hier hebben we ergens wat gegeten. De plaatjes op de menukaart hielpen om te bestellen, dachten we. Geen succes. Dan maar kijken wat anderen op hun bord hebben en dat aanwijzen. Yesss, resultaat!!! En dat voor 5 euro p.p.
Een zijtak van de boulevard is de snackstraat waar o.a. gefrituurde insecten verkocht worden. Wauw, de chinese eetcultuur gaat hier helemaal uit z'n dak. Schorpioentjes nog levend aan stokjes geregen, larven, piepkuikens, duizendpoot, zee egels, inktvis, kreeft, slakken enz. Ook vleesspiezen, fruit en andere lekkernijen worden aangeboden. Helaas zagen we dat zelfs zeepaardjes te koop waren. "No photo" roepen ze daarbij, triest. Deze beestjes zijn beschermd. De zengende hitte van de dag, alle kookwarmte en honderden chinezen, zorgen voor een verstikkende temperatuur maar toch word je vanuit nieuwsgierigheid naar wat er te zien is, de smalle steegjes in getrokken. En niet alleen eten, ook heerlijke kitsch souveniers, 13 in een dozijn. En dan trachten een taxi te krijgen om terug te gaan naar het hotel. No way, dan maar een tuk tuk genomen. Ocherm, kon het tuktukchauffeurtje ons hotel niet vinden. Dat maakte onze gezellige avond compleet. En.....in de ochtend om 7 uur in de bus op weg naar the great chinese wall. Deze excursiedag is een join in tour. Dat betekent dat onze groep aansluit bij anderen (of andersom) en dat er commerciële verkoopbezoekjes aan vastzitten zoals een bezoek aan de jadefabriek en een theeceremonie. Helaas geen andere keuze want het is zo'n anderhalf uur rijden naar de kabelbaan bij de grote muur. Sommige keuzes kun je niet begrijpen zoals het tijdstip dat we de klim gingen maken: op het heetst van de dag, meteen na de lunch. Je moet er wel iets voor over hebben want zelfs de weg naar de kabelbaan toe was heel pittig. De beloning, een stuk afleggen op de muur, was het wel waard. Met verhitte hoofden hebben we ons verbaasd over dit wereldwonder. De aansluitende theeceremonie was grappig. We kregen uitleg over het zetten van thee. Uiteraard met de bedoeling daarna die thee te kopen. Pokkeduur. Helaas kwam de bus op de terugweg in de file terecht. Het verkeer heeft immense omvang aangenomen. Van het Beijing van 26 jaar geleden herken ik vrijwel niets. Toen konden we nog op ons gemakkie op een fiets door de stad. Nu is Beijing gelijk aan een grote westerse stad met heel veel hoogbouw. Die hoogbouw heeft wel een chinees tintje in de afwerking waardoor China herkenbaar blijft. En zodra je de stad uit gaat kom je ook wel wat plaatjes van vroeger tegen. Vanavond met z'n tweetjes op pad om te eten. We zijn de uitdaging aan gegaan om te bouillonmetten. Was heerlijk en gezellig om te doen. Een grote koperen soort fonduepan op tafel en je bestelt wat je er graag in wil klaar maken. We waren de enige buitenlanders in het restaurant en ze vonden wel grappig dat wij dit ook deden. Na een snikhete dag regent en dondert het nu. Wij zitten lekker droog in onze hotelkamer en gaan zo naar bed. Morgen vertrekt de bus weer om 7 uur voor een volle excursiedag. Gelukkig geen join in, alleen met onze groep dus ook geen commerciële verplichte bezoekjes.

Geschreven door Travelers.reisverhalen