Het eerste hotel waar we buiten kunnen ontbijten. Eigenlijk is het ook te warm maar het uitzicht is te aanlokkelijk om het niet te doen. Gisteravond zagen we het weerbericht van Portugal. Heel vreemd dat het in deze streek warmer is dan in de Algarve. Normaliter is dat andersom. Echt lang in de zon zitten doen we dan ook niet. Het ontbijt is subliem. Jacques dacht dat de druiven er ook bij hoorden. Ha, ha, dat was nep. Jacq, Jacq, Jacq, hier mogen we nooit meer terugkomen😅. En zeker niet als ik later een apparaatje van de muur duw als ik een foto wil maken van de tegeltjes in de gang van onze hotelkamer😜. En yep...ze zijn snel hier want het kaartje van de hotelkamer werkt al niet meer🙃. We gaan naar het (pelgrim) stadje Lamegos waar de Nossa Senhora dos Remedios is gelegen.Een pelgrimskerk uit de 18de eeuw, die lijkt op de Bom Jesus van Braga. Het verschil zit in de 17 terrassen die er niet zijn en de tegeltjes die hier wel zijn. Toch nog 686 trappen omhoog en uiteraard terug. Het is half elf en de temperatuur valt nog mee, 27 graden. Weer is er een bruidspaar bij de kerk waardoor we alleen even binnen kunnen kijken. Verdomd dat er een souvenierwinkeltje is waar ik bij een non een lepeltje koop. Zeldzaam (de non of het lepeltje?🤣). Daarna gaan we verder naar boven naar het kasteel dat verstopt ligt in een woonwijk. Het eerste stuk doen we met de auto. Dan lopen we door het sfeervolle oude wijkje, het kasteel is een bijkomstigheid.We lunchen in een klein zaakje. Kopje espresso 70 cent. Je blijft hier lachen om de prijzen. Natuurlijk niet in het hotel, die weten wat ze vragen. Echte voetbalfans zijn het hier, ze hebben zelfs een kleine ruimte om samen voetbalwedstrijden te kijken, komisch. Na de lunch is Pesos de Régua aan de beurt, waar we gistermiddag ook waren. Snik, snikheet en nergens schaduw. Uiteindelijk duiken we de stationsrestauratie in, lekker koel.Hier overbruggen we de tijd totdat onze boot ( cruzeiros c🛳er ) er is, waarmee we naar Pinhão varen. In de verte lacht mister Sandeman ons vanaf een heuvel toe. We hebben nog geen druppel port geproefd, veel te warm voor. Gisteravond dronken we sangria, lekker fris, met gevolg la,la,la,la,la🤭. De plek waar we inschepen ligt midden in de zon behalve wat schaduw onder wat groen. Zelfs daar, stilstaan en niets doen, leidt tot zweetstraaltjes.Wat wil je ook anders bij inmiddels 37 graden.HULUP. Het duurt een eeuwigheid voordat we vertrekken, of het lijkt maar zo. De vaarwind is heerlijk en ook de sluis waar we in varen. Het water van de sluisdeur geeft wat afkoeling. De blikken op de heuvels blijven mooi.Niet alleen de wijnranken, ook de olijfbomen die her en der staan met hun prachtige kleur. De namen van de wijndomeinen lijken als prikkers neergezet. Op het dek staan van die witte 'plakstoelen'. Gelukkig hebben we handdoeken meegenomen. Het is bakken in de zon, later duiken we dan ook in het benedendek waar airco is, totdat we in Pinhão aankomen. Een leuk Unesco dorpje waarvan we niets zien want we moeten de trein terug nemen en met ons een hele meute. We krijgen nauwelijks kans foto's te maken van het stationsgebouw. Snel eentje tussendoor. Net als in Aveiro taferelen uitgebeeld mbv de tegeltjes. Hier natuurlijk de wijnteelt en de terrassen.We staan in de rij bij het loket voor een treinkaartje.Wachten, wachten totdat de man achter het loket opeens begint te zwaaien. Trein komt, rennen, rennen, spoor oversteken. Ja maar ik heb geen kaartje. Geeft niets, rennen, rennen, tjiep tjiep. Daar gaan we dan op hoop van zegen want dat illegaal rijden voelt niet lekker.Jacques lacht erom totdat de conducteur achterin verschijnt. Hij ziet ons zitten en wijst op mondkapje. Shit, zit in de handbagage. Hokus pokus ff creatief zijn. Een papieren zakdoekje met wat spuug vastplakken in de hoop dat hij dat accepteert. Tempo, tempo 😅. Hij drentelt nog steeds achterin en kijkt af en toe onze kant op. Pfft, kom op geef ons nu maar dat verbaal dan zijn we ervan af. Verdorie eerst worden we uit het station gegooid, worden we nu ook uit de trein gegooid? Dan nadert de trein Pesos de Regua en mindert vaart. Blijkbaar zijn we niet meer interessant en loopt hij langs ons door. Zo, daar zijn we goed vanaf gekomen☺️🥴. We kunnen weer lachen. We hebben nog een spijs-en wijnproeverij tegoed in ons hotel, we lopen naar de auto en rijden 'huiswaarts' om dit soldaat te maken.Inmiddels is het 20.00 uur als we genieten van wit, rood wijntje, portje en allerlei kazen. En jaaaaa dit zijn echte druiven.Frans op mam drink ik het portje. Proost.

Geschreven door Travelers.reisverhalen