Een waar genoegen bij het voelen van de temperatuur van vanmorgen. De regen van vannacht heeft voor afkoeling gezorgd. Om 7 uur, wachtende op de bus voor de excursiedag, voelt het goed aan. Maar
vanaf ongeveer 11.00 uur was die ronde schijf er echter weer.....Vol programma gestart op het grootste en " "wreedste" plein ter wereld met het grote portret van Moa boven de doorgang, poort, naar de Verboden stad. Wat een volk op de been, overwegend chinezen. Niet alleen in getalen aanwezig maar ook in volume. Tjonge die kunnen wat van stemverheffing. Voor ons klinkt het agressief en in mijn achterhoofd als communistisch gedril. En iedereen wil met Mao op de foto, wij ook. Rijen drommen naar de Verboden stad, de residentie en regeringszetel van de keizers. Gigantische poorten, paviljoens en hoven met schatten van de keizerlijke pracht en praal. Indrukwekkend, vooral die chinezen die werkelijk alles op de plaat vastleggen. Zelf zien ze er ook kleurrijk uit met hun tule, strikjes, petjes en ander hoofdversiersel. Tussen de middag worden we weer verwend met een warme chineeslunch. Dat zal thuis gaan tegenvallen met een bruine boterham met kaas. Alhoewel mij bij het typen nu al het water in de mond loopt. Langzaamaan gaan de gedachten naar huis, naar ons eigen huisje en allen die ons lief zijn. Het hoofd is vol met indrukken en ervaringen. Het bezoek aan de tempel of Heaven en het zomerpaleis met z'n tuinen zorgen voor de vulling van de laatste gaatjes. We houden nog een klein beetje over voor morgen, de laatste dag. Van wat ik nu van China gezien heb, in vergelijking met mijn eerdere
ervaring, is dat de enorme ontwikkeling van dit land, omringd door de globalisering, ervoor gezorgd heeft dat China op de wereldkaart staat. Welvaart, waarden en normen zijn veranderd en toch blijft het China, dat grote Aziatische land met z'n eigenheid.

Geschreven door Travelers.reisverhalen