Wat een gesrjavel vannacht. Het hemelbed sloot aan op de muur en aan de andere kant op het zitje. Als ik naar de wc wilde was het een hele tour om er te komen. En ook gesjravel om terug in bed te komen. Vanmorgen werden we met mooi vogelgefluit wakker. Na een heerlijke douche het ontbijt in een soort tent boven op het dakterras genomen. Brrrr nog fris. Dachten we op tijd te zijn voor het vertrek, bleek het een uur later te zijn. Onze klokken stonden niet op de Marrokkaanse tijd. We begrijpen er niets van want nu is die opeens gelijk aan Nederland. Gisteren zei Abdou zoiets maar dat konden we niet volgen. Stond die arme man al een uur op ons te wachten🤣🤣. De tocht door het Atlasgebergte is adembenemend, een streling voor het oog met afwisselende beelden en kleuren. De rode Afrikaanse aarde waarin de witte toppen van de bergen een schril contrast vormen. Tussendoor zien we lemen nederzettingen met huisjes waarvan je je afvraagt hoe hard het leven hier moet zijn. Onderweg naar de hoogste top, Col de Ticha, wordt behoorlijk gewerkt om de toegangsweg te verbreden. Een hels karwei. Bij een koffiestop genieten we van het uitzicht en het zonnetje. 👌We vertellen Abdou van ons avontuur van vorige keer in Marrakech, de Berbergids die ons wel even wilde helpen. Ja, ja, tegen betaling maar dat begrepen we achteraf pas. " Vreselijk" zegt Abdou, " dat gebeurt alleen in Marrakech. De reis die jullie deze keer gaan maken is heel anders, niet te vergelijken". Alleen al deze tocht van zo'n drie en een half uur is totaal anders. We genieten van de rotsen en kloven, kleine nederzettingen en dan van het uitzicht op het hoogste punt (2260) waar we meteen wat souveniers scoren bij een oud mannetje. Een sport om af te dingen en uiteindelijk weet je nog niet of je teveel betaald hebt😂😂. Marjo, komt mijn perfect sisters tas goed van pas om alles in te stoppen.👜. Na de top dalen we af richting vallei. Ook nu raken we niet uitgekeken op de rotspartijen en vele kasjbah's. Nog een plasstop (achter een boompje) voordat we de laatste 50 km maken. Abdou draait Marrokkaanse muziek in de auto, beter kan de sfeer niet. Dan komen we bij Ait Ben Haddou, een 11de
eeuwse nederzetting waar je een klim naar boven kunt maken voor uitzicht op de kasjbah. Opletten geblazen want hier proberen ze voor hoge prijs te gidsen. No way, lopen moet je toch zelf. Het is de moeite waard om in de zon naar boven te lopen. Vele films zijn hier opgenomen zoals de gladiator. De entourage leent zich daarvoor ook fantastisch. Wat een dag met zoveel indrukken, precies zoals we het ons hadden voorgesteld. Inmiddels is het half zes en gaan we nu richting hotel waar de tajine op ons wacht. Morgen staat een wandeling op het programma, dus op tijd naar bed.

Geschreven door Travelers.reisverhalen