Onder stralende zon te voet naar het centrum met een bijzonder goede gids.
Jajce is de oudste Bosnische stad met romeinse, byzantijnse, Oostenrijks-Hongaarse en Osmaanse invloeden. Ze bestaat uit 3 verdiepingen: 1) de stadspoorten geven toegang tot autovrije gelijkvloerse centrum, 2) het fort dat boven de stad uittorent en 3) de lagergelegen watervallen.
De stad was voor de Joegoslaven een populaire vakantiebestemming.
We beginnen bij de St Mary church, de kroonkerk waar koning Stjepan Tomasovic werd gekroond van het toen afhankelijke koninkrijk Bosnië. Hij werd echter in 1461 op 26 jarige leeftijd vermoord door de Ottomanen.
Aan de ingang een voorbeeld van een heel typisch Bosnisch graf: een uitgehouwen steen waarin het lijk werd gedeponeerd, die dan werd in een put gelegd en overdekt met een nieuwe steen . Dit is uniek en is Unesco werelderfgoed.
Even verder een oude school in Habsburgse stijl uit 1892. Hier werden de politieke posities besproken die Bosnië zou innemen in WO II.
Verder langs de steile weg naar de middeleeuwse citadel die in 1391 gebouwd werd en daarna 2 keer uitgebreid (1x door de Hongaren, 1x door de Turken). Ze was oorspronkelijk omringd door 2 rivieren, die het fort zo goed als oninneembaar maakten. Momenteel maken ze scans van de ondergrond om na te gaan wat er nog allemaal verborgen ligt. Er zouden nog heel wat vestingen op te graven zijn. De Medvjed kula (berentoren) is 10 meter hoog en heeft een doorsnede van 14 m. behoort tot het eerst gebouwde stuk. Later kwamen er dikke vestingmuren en stadspoorten.
Vanop het fort zie je dat er 3 verschillende kerkhoven verspreid rond de stad liggen: een katholiek, een orthodox en een moslimkerkhof. Van hier zie je ook het waterkanaal dat de Oostenrijk-Hongaarse regering maakte om de silicium mijnen van water te voorzien.
Er zijn 2 stijlen moskeeën: de Ottomaanse stijl met hout en ook een houten dak, en de Turkse stijl met metalen dak.
Nog even naar het standbeeld van Mosa Pijade (1890-1957) die samen met Tito ijverde voor het samenleven van de verschillende etnische entiteiten.
Verder naar de spectaculaire watervallen van 27 m hoog op de Pliva rivier, via een pad naar beneden kan je ze ook van beneden bekijken.
Opgegraven resten van een Mihras-tempel tonen dat er een Romeinse nederzetting was bij de waterval.
Net na de middag krijgen we een ferm onweer over onze kop uitgegoten, maar een uurtje later springen we de fiets op om naar het Plivsko-meer met de mlincici (middeleeuwse watermolentjes in de vorm van huisjes) te fietsen op 4 km afstand van de camping.

Geschreven door Tgsvb.reizen