Gisteravond werd onze nachtrust verstoord door hevige windvlagen en een korte regenbui. Gelukkig duurde dat niet te lang en bovendien hielp de vermoeidheid om in te slapen. Om 7u10 gewekt door een de heldere zon. Flink ontbijt, lunchpakketjes klaargemaakt, afgewassen en gedoucht, dus klaar voor de nieuwe dag.
De wind waait vanmorgen een stuk minder krachtig dan gisteren en de heldere hemel doen ons gezwind vertrekken rond 8u45.
Na enkele km zien we een mooie nieuwe schuur in hout met rieten/strooien dak. Wat verderop zien we Fanny en Amber, twee pony's met vliegengaas rond hun kopjes.
We rijden een heel stuk langs "de Vogel" een grote plas. Wat verderop wordt onze aandacht getrokken door een mooi blauw veld: de Linum Lewisii of wild blauw vlas staat in bloei.
In Kloosterzande nog een monument om de Polen te herdenken die de gemeente bevrijdden in 1944 op het Pools plein waar ook een mooie windmolen staat. Aan het gemeentehuis staat ook een monument ter nagedachtenis van de gesneuvelde inwoners, wier namen op plaatjes op een straatsteen zijn aangebracht. Vlakbij een mysterieus gebouwtje met enkele oude gebeeldhouwde inzetten.
Bij Kluisdorp maken we een ommetje naar het gedenkmonument voor de overstroming van 1953. Vanop de dijk een mooi panorama over de Westerschelde.
Even verderop bij een boerderij met grote schuur worden we vriendelijk uitgenodigd op "even te gaan zitten" aan een tafeltje met koekjes, boterspekken, vers water en bekertjes, en een gastenboek. Leuk!
Wat ook leuk is: de mensen groeten je hier spontaan bij het passeren, te voet, op de fiets, op het terras van een café en zelfs de chauffeur van de lijnbus!
Het wordt stilletjes aan middag dus stoppen we bij de volgende bank met tafel die zich aanbiedt. Net voor Lamswaarde aan de Weel aan de Boudelodijk met een metalen kunstwerk "De Lammetjes". Nu hebben we wel gegeten, maar de dorst blijft.
In Paal vinden we eindelijk een terras dat open is. De Schorre met zicht op de Schelde en de Konijnenschor.
In Emmadorp steken we de dijk over om een korte wandeling te maken door het Verdronken - nu eerder het dorstige - Land van Saeftinge. We lopen er over het plankierpad (vlonderpad) tussen de schorren en de schapen. In de verte torenen de koeltorens van Doel en haveninstallaties hoog boven het landschap uit.
De wind trekt aan nu we de weg naar Hulst nemen en natuurlijk zit die op kop, kwestie van onze licht vermoeide spieren nog wat meer te trainen. En dan krijg je ook nog te maken met onvoorzichtig overstekend wild: een goudfazant.
Tegen 15u30 en na 58 km zit onze trip erop.
De fietsen worden opgeladen, klaar om morgen de verkassen richting Braakmankreek en daar een laatste fietstochtje te maken voor we naar huis rijden.
Vanavond verorberen we de plaatselijke groene asperges en krieltjes met enkele bio eitjes, Asperges Zeeuwlandaises.

Geschreven door Tgsvb.reizen