Om 7u30 na een zeer rustige nacht uit de veren. Tijdens het ontbijt zien we fazanten, hazen, duiven en tal van andere kleine vogeltjes op een twintigtal meter voorbij lopen of vliegen.
We genieten van een mooie zon, maar wel met een frisse bries. Om 9u40 zijn we paraat om de strijd tegen de wind en de 45 km aan te gaan. We rijden langs een aspergeveld waar de boerin in haar lage mobieltje de groene asperges oogst. Aan de oprit naar de boerderij staat een zelfbedieningskraam met allerlei groenten, aardappelen en eieren. Hier komen we vanavond terug om asperges en krieltjes. Wat verderop komen we een eerste meertje tegen, met een hele rij pas geknotte knotwilgen. Overal in de velden zien we sproei-installaties, wat met de lage zon een mooi kleurenspel geeft met regenboog en al.
Rarara wat is dit rieten voorwerp dat we een eindje verder opgesteld in de vaart tegenkomen? Iemand een idee?
Na enkele km komen we aan een oude spoorwegbrug. Daar liep de spoorweg Mechelen-Terneuzen over. De lijn werd in 1964 voor het laatst gebruikt. Over de velden zien we ook de koeltorens van Doel hoog boven de bomen uitsteken.
Bij het naderen van Axel zien we meerdere gedenktekens voor de bevrijding van Axel door de Polen op 14 september 1944. Eerste is de Gdyniabrug waar hevig slag werd geleverd. Wat verderop het Poolse kruis. En in Axel staan er meerdere monumenten.
De hongerigen dienen ook gevoed te worden dus kopen we er brood, en gaan een koffie en thee drinken in een broodjeszaak; we nemen ook twee broodjes mee voor onderweg. Een eind buiten Axel vinden we een mooi rustig, windvrij plaatsje met bankje om te lunchen. Jammer genoeg staat het bankje in de schaduw, dus eten we al kuierend in de zon.
Bij een volgend kruispunt staat er een veldje vol knotwilgen en boterbloemen in overvloed.
En nog een meertje, aan de Luntershoek, blijkt hetzelfde meertje te zijn als het eerste wat we ontwaarden. Verder noordwaarts naar Vogelwaarde en Terhole waar een wandschildering er ons aan herinnert dat we de Reynaertroute fietsen. Dan draaien we zuidoostwaarts om langs de Liniedijk zuidwestwaarst naar Hulst terug te rijden. De Liniedijk is een restant van de een linie die is aangelegd tijdens de Tachtigjarige Oorlog en behoort tot de Staats-Spaanse Linies.
In Hulst gaan we de dorstigen laven met een fris biertje op een terras in de volle zon. Kan het nog mooier?
Nog een korte inkoop in de boekenwinkel en dan overtollige last afzetten in de camper en de asperges en krieltjes ophalen aan het kraampje van deze morgen.
Alles samen 48 km gefietst vandaag, en we waren al om 15u30 al klaar!
Morgen doen we er nog een schepje bij: iets meer dan dan 50 km naar het Land van Saeftinge

Geschreven door Tgsvb.reizen