De wekker gaat om 7 uur. Die van Wes al om 6.30 uur. Pfff. Zolang heb ik niet nodig om op te staan…
Half 8 zijn we de eersten bij het ontbijt. Onze gastvrouw staat ons al op te wachten. Ze is zeer vriendelijk (wacht maar zegt Wes als je met je modderpoten naar boven loopt of iets anders doet wat ze niet grappig vindt dan is ze plots niet meer zo vriendelijk 😉). Hij heeft er ervaring mee….
Maar voorlopig hebben we daar geen last van. Ze kookt een eitje voor me en het ontbijt is prima. We kletsen wat met haar en we vertellen dat we vanavond naar Lech willen rijden om daar wat rond te kijken en te eten. Er is een hele mooie kleding/ ski zaak Strolz. Ik ben daar jaren geleden met Clau geweest en wil het Wes laten zien. Ze vertelt ons dat ze na corona bijna over de kop waren. En dat alles verandert in Oostenrijk. Vroeger was het zo dat alle kinderen de zaken overnamen. Dat is niet meer zo. De kinderen hebben er allemaal geen zin meer in en willen niet meer zo hard werken. Ze zoeken andere banen en de winkels/ pensions/ hotels worden langzamerhand allemaal verkocht. Ze vertelt zelf ook maar 1 zoon te hebben die dit hotel ook niet wil overnemen. Tsja, tijden veranderen…en het wordt er niet allemaal beter op…
We pakken de auto richting de skilift. We moeten de skies en schoenen van het depot bij Nasserein verzetten naar een ander depot, dichterbij de apres ski. En omdat we vanmiddag meteen naar Lech willen rijden pakken we auto mee. Het is even slepen met de skies/ stokken en skischoenen naar het nieuwe depot maar het lukt.
Uiteindelijk pakken we de gondel om 9.05 naar boven. We willen vandaag een tocht maken richting Lech/ Oberlech en als het lukt nog verder. Onze gastvrouw heeft precies uitgelegd hoe we dat het beste kunnen doen. Het weer is top, niet te koud, zonnetje schijnt, geen wolkje aan de lucht. Kortom Kaiserwetter. De pistes en sneeuw zijn, zeker wat hoger, fantastisch. De meesten zijn breed en lang, soms wel 6 km naar beneden. En dan is het gewoon knallen geblazen. Niet stoppen maar in 1x door….mijn benen zijn door al het trainen sterk en spierpijn is er niet. Heerlijk!! Ik klap vandaag als een malle achter Wes aan. Je ziet hier trouwens weinig beginners. Veel ervaren (Duitse) skiërs. En ze gaan allemaal even hard. Even na twaalf uur zijn we in Lech. En daarna door naar Oberlech. We hebben wel wat “foutjes” gemaakt onderweg qua richting maar dat mag de pret niet drukken. We eten in Oberlech bij Restaurant Goldener Berg. Het is een heerlijk zonnig terras en we zitten top. Wes eet iets van kalkoen met een saus erop, ik eet een soepje en een (kleine) kaiserschmarrn. Hij is voortreffelijk moet ik zeggen. Erg luchtig en lijkt meer op cake dan op pannenkoek. Daarna weer verder. Het is inmiddels alweer half twee en we moeten nog terug dus we besluiten nog 1 afdaling in Lech te nemen en dan terug te gaan anders gaan we dat niet meer redden. Zo tegen drieën pakken we de laatste gondel omhoog vanuit Zürs voordat we nog een laatste stoeltjeslift moeten nemen. De kritieke aansluiting om terug naar Sankt Anton te komen. Er staat een mega rij voor de lift. We schuifelen langzaamaan naar voren maar als we er bijna zijn gaat de lift in storing. Het duurt lang. We zijn al blij dat we niet IN de lift zitten…na zeker een kwartier wachten wordt er omgeroepen dat de lift niet meer gaat draaien 😳. We moeten naar beneden (iedereen dus…ik denk toch zeker wel zo een 500 man…) en er komen bussen aan die ons terug brengen…top….😱. Iedereen tegelijk naar beneden de trap af, lift in..chaos compleet. Er staan nog geen bussen. Wel komen er een hoop taxi’s aanrijden…kazie voor die gasten natuurlijk…
Als de eerste bus komt aanrijden en voor de menigte moet stoppen is het gedrang pas echt compleet. Toevallig stopt de chauffeur vlak voor mijn tenen dus ik stap als 1 van de eersten de bus in. Mazzelaar. Het is een geduw en gedrang alsof er ieder moment een bom kan neervallen in Stuben en iedereen zo snel mogelijk weg wil. Een chaos alom. Maar ik zit triomfantelijk in de bus op een bankje. Wes ben ik even kwijt maar even later zie ik ook een felgeel/groene broek binnenvallen. Fijn, hij heeft het ook “gered”. We rijden als sardientjes in een blikje in 20 minuutjes terug naar Sankt Anton. Het zal rustig zijn vanmiddag in de Moserwirth, de apres ski bar aan de piste want daar komt vanmiddag geen hond langs…we gooien de skies en schoenen in het depot en pakken de auto om nog naar Lech te gaan. Even lekker kijken in dat gekke dorpje en de sfeer opsnuiven.
Het is leuk in Lech. De winkel daar, Strolz, is een genot om van binnen te bewonderen. Met skies in prijsklassen tot 10.000 euro en duurder, Rolex horloges en allerlei andere dure snuisterijen. Het is een soort van kleine “Harrods” (luxe warenhuis in Londen). Leuk om te kijken, veels te duur om te kopen. We drinken nog een klein drankje op een terras en ondertussen heeft Wes een restaurantje op internet gevonden wat goed aangeschreven staat, Schneggarei. We krijgen het laatste tafeltje en eten lekker en het is een gezellige tent.
Daarna weer terug naar ons hotel, morgen is het weer vroeg dag!! Vandaag 39 km. geskied..nu Slapen!!!!!

Geschreven door Marja.op.avontuur