Tsja, en dan ben je in Vietnam…en waar moet je dan beginnen met vertellen….

Ok, we starten de dag met een ontbijtbuffet in het hotel. Dat is prima. Tom en de chauffeuse halen ons op om 9.00 uur. Stipt op tijd staan ze klaar. We rijden eerst naar Văn Miếu ook wel Literatuurtempel genaamd is een Confuciustempel in Hanoi. Hoewel er diverse Văn Miếu in Vietnam zijn, is de meest bekende en beroemde tempel te vinden in Hanoi en fungeerde als de eerste universiteit van Vietnam. Het is daar bizar druk met vooral schoolkinderen (leeftijd 4-12 jaar). Allemaal keurig in uniform. In steeds groepen van ongeveer 20-30 kinderen lopen ze de tempel binnen. In rij, en met veel discipline. De juffen hebben lange jurken aan. Ik denk dat we ongeveer 10 groepen voorbij zien komen en er zo een 300 kinderen ons passeren. We zijn erg interessant voor ze. Ze zwaaien allemaal naar ons. “Hello” !! “What’s your name?” Als ik ernaartoe loop om een praatje te maken blijkt dat ze niet veel verder komen dan deze twee zinnen. Het is leuk om te zien.
Wij zeggen Tom dat we zien dat we hier zien dat ze nog respect voor de leerkrachten hebben. Tom bevestigt dit. Hij vertelt ons dat leerkracht zijn in Vietnam een beroep is waar je op een hoog level staat. De Vietnamezen hebben ontzag voor je. En de kinderen ook. En dat zie je duidelijk terug in hoe goed de kinderen luisteren naar de juffen.
We lopen de tempel in en horen alle verhalen aan van Confucius. Ik zal jullie hier niet mee belasten (GIYBF….Google is your best friend).

Hierna rijden we naar GalleriaThuhuong Lacquer. Ze maken hier prachtige kunstwerken met eierschalen (in diverse tinten) en oesters. De eierschalen tikken ze heel klein en van de oesterschelpen zagen ze figuurtjes. Een priegelwerkje waar je u tegen zegt. Dat leggen ze in op een zwarte plaat en dan wordt het met een speciale steen steeds weer geschuurd. Tot het zo glad wordt dat je geen reliëf meer voelt. Natuurlijk wel erg toeristisch, ze laten eerst de handwerkers zien en vervolgens wordt je een ruimte in meegenomen waar je van alles kunt kopen..what’s new…
We nemen als herinnering een klein schaaltje mee en natuurlijk iets voor Wes en Sas….

Daarna rijden we door naar de President
Hochiminh’s Mausoleum, de plek waar hij begraven ligt. Erin kunnen we niet. Daar schijnen mega rijen voor te staan maar vandaag is het hele terrein eromheen sowieso afgesloten. We lopen er samen met Tom omheen. Het is indrukwekkend. Er lopen militairen op het grasveld ervoor met metaaldetectors op het gras. Het wordt cm bij cm afgelopen, er wordt geen plek gemist. Als ze een rij gehad hebben gaat er een touwtje een stukje verder. Bizar om te zien. Hoezo zouden hier plotseling bommen onder de grond liggen?

Alle ambassades zijn ook op deze plek, het zgn “Witte Huis” van Vietnam en de plek waar de Prime minister en de secretaris generaal aan het werk zijn. Tom legt alles zeer gedetailleerd uit over alle oorlogen die Vietnam allemaal heeft moeten doorstaan. Wat een narigheid hebben ze hier gehad. Echt iedereen heeft om dit land gevochten. De Chinezen, de Amerikanen, de Fransen…en ga zo maar door… wederom wijd ik hier niet verder over uit (GIYBF). Wat we wel merken is dat Tom een zeer trotse inwoner is van “zijn” land Vietnam en de stad Hanoi.

We worden weer opgepikt door de chauffeuse (ik vergeet haar naam steeds). Ze brengt ons naar een Vietnamees restaurant in het oude centrum. Hier worden zo te zien veel groepen toeristen heengebracht. Er zijn soms kleine gezelschappen, soms grotere groepen, allemaal met tourguide. Ze hebben een vast menu en we eten van alles wat. Het is smaakvol en prima. Niet zo goedkoop als wat je in de tentjes aan de straat krijgt maar nog steeds niet duur (25 euro voor zijn tweetjes).

Hierna appen we Tom dat hij en de chauffeuse naar huis kunnen gaan. Dit was ook de bedoeling. We hebben vanavond pas weer een laatste ontmoeting met Tom (streetfood tour).

We struinen de hele middag door Hanoi. Wat een fantastische chaotische stad!! Al het eten op straat is prachtig om te zien en we kijken onze ogen uit.
De fietsen met alles erop en eraan, de scooters met varkens erop, de zeer smalle huizen, de puinhopen van electradraden. De mega chaos is het verkeer.
Als je wilt oversteken is er regelmatig een voetgangerslicht. De auto’s houden hier wel rekening mee maar de scooters (en dat zijn er veel) niet..die rijden gewoon door. We hebben van Tom geleerd dat we gewoon rechtvooruit moeten kijken en doorlopen. Vooral niet twijfelen 😱…dat lukte Ran in Rome ook prima (al was dit op de fiets) en dat gaat hem hier ook prima af….ze stoppen vanzelf voor je. Ik banjer er maar een beetje achteraan, soms met angst voor eigen leven maar het is gelukt!!

We komen er ook achter dat er in iedere straat iets is wat je dan de hele straat ziet. Bv goud en zilver (een hele straat), speelgoed (oepsie…een hele straat, shame voor Ran…), souveniers (een hele straat), massage salons (een hele straat) oh ja en niet te vergeten…een soort “feeststraat” met alles van het seizoen. Nu dus kerstartikelen! Dus toch nog een beetje kerstmarkt in Hanoi.
We wandelen een beetje de hele stad door. Ook al
Is de chaos groot, we vinden het beiden heerlijk om naar te kijken en dit te beleven.
De temperatuur is trouwens klam. Het is de hele dag al bewolkt maar wel zo een 28 graden. Luchtvochtigheid is hier 65% vertelde Tom ons.

Om 17.30 uur zijn we terug in ons hotel. Omdat we nog steeds geen massage gehad hebben boekt Ran nog een massage voor ons beiden.
Het kost weinig hier en is toch altijd weer heerlijk ontspannen, zeker na zo een dag wandelen.
Om 19.00 uur hebben we afgesproken met Tom. Hij begeleid ons tijdens de streetfood tour door Hanoi.
We lopen eerst een stukje door de oude stad en stoppen eerst bij een klein buiten tentje wat live een soort pad Thai staat te bakken. Het is iets anders want er zit niet alleen kip in maar iets van fish flakes, Vietnamese worst, en nog veel meer. Tom legt ons precies uit wat er allemaal in zit.
Het is lekker, behalve de worst die sla ik over.
Daarna wandelen we verder. Vrij vlak daarna staat een dame porc saté te roosteren buiten op de bbq. Het is gebruikelijk als tussendoortje in Hanoi. Tom vertelt dat hij dit kreeg van zijn vader vroeger als hij goed zijn best had gedaan op school. Het is zeer smakelijk. Dan naar de volgende: een Vietnamese loempia. En die zijn niet hetzelfde zoals wij die kennen. Deze zijn dik en goed gevuld. Ze worden gefrituurd (alles langs de weg). Zeer smakelijk.
We lopen verder en krijgen daarna sticky rice (geel met kumeric erin) en daarop een plak paté. Dat laatste hebben ze over gehouden van de Fransen die hier een poos hebben gezeten en waar je invloeden van terug ziet. De paté sla ik over. De sticky rijst is prima.
Daarna is het al bijna 20.45 uur en hebben we eigenlijk wel genoeg gehad. Om in de “traditionele” Franse sfeer te blijven neem ik nog een heerlijke crêpes (even wat anders dan rijst) en die smaakt me ook prima. We lopen richting hotel en krijgen nog een heerlijke smoothly (mango, avocado, juf Natasja..eat your heart out 😉). De tour is afgelopen, we nemen afscheid van Tom want die zien we morgen niet meer. Daarna lopen we nog het centrum in en drinken nog wat.
Het blijft gezellig druk in de stad. Er is hier in ieder geval geen gespannen of gevaarlijke sfeer. Dat merken we nergens en dat is fijn. Hier had ik zeker nog wel een paar dagen langer kunnen blijven, maar dat is goed om te weten. Uiteindelijk is dit Vietnam weekje voor ons bedoeld om een indruk te krijgen van het land/ de steden. Terugkomen kan altijd nog een keer.

Morgen gaat de reis verder. We verlaten de stad en gaan in de ochtend vroeg weg naar Nim Bin. Een plaatsje hier 2.45 uur rijden vandaan. We gaan daar naar een tempel en met een roeibootje (nee we hoeven niet zelf te roeien…) de grotten van Nim Bin in. Heel nieuwsgierig wat dit mooie land met vriendelijke bevolking ons verder brengt.

Chúc ngủ ngon!!

Geschreven door Marja.op.avontuur