We zijn eigenlijk alle dagen op tijd wakker. Vandaag dus ook zo ok 8 uur eruit. We hebben deze keer een ontbijt dus we pakke. De spullen eerst in en dan naar de ontbijtzaal. Wederom veel zoetigheid , cake, zoete tulband, koekjes, je kunt het zo gek niet noemen of het staat erbij. Ik ben gek op zoet maar ik hou het toch maar bij wat yoghurt en een broodje (wel met Nutella 🤣). Na het ontbijt gooien we de spullen in de auto. Die staat prima in een parkeergarage van het hotel. Geen idee of die kan blijven staan maar we vragen niks en laten hem daar. We lopen 200 meter naar de boulevard van Maiorie. Een kleine kustplaats langs de Amalfi kust. Het weer is vandaag nog prima, dus we genieten nog even van deze dag. Even verderop schijnt een verhuur bedrijf te zijn voor boten. Omdat dit toch de leukste manier is om de Amalfi kust te zien lopen we daarheen. Ze hebben nog een bootje tot 13.45 uur. Prima, het is 10.15 uur dus dat lijkt ons lang genoeg. We tekenen alle benodigde papieren en boot nummer 19 ligt voor ons klaar. Een haven mannetje geeft ons kort instructie. “Heeft u al eens gevaren?” Ran knikt en krijgt de boot snel mee. Er wordt ons duidelijk gemaakt dat we de boot als we hem leveren niet aan de kant leggen maar dat ze naar ons toekomen en zij hem zelf aanmeren…wat jullie willen…het gaat te vaak mis kan ik me zo voorstellen aanmeren aan een steiger met golfslag is niet altijd makkelijk. We hebben een platte grond gekregen van de dame van de verhuur en gaan eerst maar eens richting het plaatsje Amalfi. De boot maakt beste klappen. De zee lijkt vlak maar dat is gezichtsbedrog. Ik hoop dat ik dit 4 uur lang ga trekken zonder kotsend over de reling te hangen. We varen langs Amalfi, en daarna nog langs vele andere plaatsjes die tegen de rotsen aangeplakt zijn. Het is prachtig om te zien vanaf de zeekant. De kliffen zijn hoog. Halverwege de tocht gooien we even het ankertje uit en neem ik een duik. Het water is glashelder en mega zout. Dat was lekker van het Como meer …geen zout water. Ik heb het gevoel dat de Middelandse zee altijd zouter is dan de Noordzee. De temperatuur van het water is top, lekker voor een stukje zwem plezier. Ran blijft (uiteraard) op de boot. Ik neem nog een par duiken van de boot en we varen weer verder. De zee wordt steeds wilder en ik begin me iets onplezieriger te voelen. Als Ran het in de gaten heeft en mij even laat sturen gaat het beter. De golven zijn soms hoog! De boot maakt echt fikse klappen op het water maar zolang ik stuur voel ik me veel beter. We varen tegen enen weer richting Maiorie. Ik neem nog een laatste duik en om precies 13.45 uur zijn we bij het afgesproken verzamelpunt. We eten wat aan de boulevard. Het weer is nog steeds prima. We bekijken ondertussen waar we vanmiddag heen gaan. Normaal gesproken doen we dat de avond ervoor maar omdat we het weer aan het afwachten waren en of we wel of niet een boot zouden hebben hadden we dit nog even niet gedaan. Het is inmiddels 14.45 uur dus we willen niet meer zo ver rijden. We kijken op Google maps en een klein plaatsje op de route richting de andere kust van Italië midden in de bergen is Rivello. Het lijkt heel klein te zijn maar 1.5/ 2 uur rijden voor vanmiddag vinden we wel genoeg. We boeken via booking een kamer in een kleine B en B. Er zijn er maar twee in Rivello dus de keuze is snel gemaakt. Ran begint met rijden, mij niet gezien op die smalle Amalfi kustlijn….niet te doen met die grote BMW. Het is af en toe zo smal..zeker als er ook een bus langskomt. Het is een drukte met veel verkeer, heel veel motoren. Sommigen racen over die wegen daar. Is natuurlijk een walhalla voor motoren en ook racefietsen maken veel gebruik van de route. En ook dat is begrijpelijk. De vergezichten zijn waanzinnig, de bochten scherp en voor fietsers mooie klimmetjes en afdalingen alhoewel het snelle verkeer heel gevaarlijk is. Als we weer op de snelweg zitten en even stoppen bij een pomp neem ik het stuur over. Het is een prachtige weg door de bergen met veel tunnels. Wat een mooie natuur hier!! Ik rij tot het einde en ik rij om even over half zes het kleine dorpje in. De dame van de B en B is heel vriendelijk, haar man zet meteen zijn auto weg en we kunnen parkeren op zijn parkeerplaats. Ze spreken eigenlijk geen Engels, dus met veel gebaren kunnen we elkaar een beetje begrijpen. De B en B is prachtig, alles is tot in de puntjes verzorgd. We zijn de enigen , de dame verhuurt 5 kamers. Ook de kamer is prachtig. Met uitzicht op de bergen en een mooie tuin. We vragen haar of we ergens in het dorpje (2800 inwoners) kunnen eten. Er zijn twee restaurantjes. Ze adviseert ons degene bij de kerk, is nog geen 500 meter bergafwaarts. Voor achten hoeven we er niet naar toe want dan is alles nog dicht. We lopen nog even naar de kleine supermarkt en worden bekeken alsof we aliens zijn. Toeristen hebben ze hier niet zoveel blijkbaar. We eten heerlijk en echt voor een habbekrats, een fantastische pizza waar we 5,50 voor moeten betalen. Kopje koffie 1 euro en ga zo maar door. Dat zijn nog eens prijzen. In het restaurant is het een komen en gaan van meiden tussen de 16-20 jaar. Die zitten er met flessen cola en een pizza met patat (eten ze hier allemaal). Hoe kan het dat die meiden zo slank zijn?? Ik denk dat dit de enige tent is waar een beetje vertier is in dit dorp.
Aan het einde van de avond lopen we het restaurant uit en komt de kok naar ons toe. In Italiaans vraagt hij ons: “hollandaise?” BMW?
Ran knikt en hij zegt ons dat de auto al was opgevallen. We lopen bergopwaarts weer terug naar onze B en B en de dag zit er weer op! Morgen maar weer even kijken wat het weer gaat doen want de regen moet eraan komen. Afhankelijk daarvan plannen we morgen verder onze route! Tot morgen !

Geschreven door Marja.op.avontuur