Vandaag weer een dagje dat we helemaal niks hoeven. Wat dat betreft is het schema prima. We staan op om een uur of negen en wandelen naar het ontbijtbuffet. “Hello Mrs Spiesius? Am I right”?
Hahaha we worden weer hartelijk ontvangen door onze vriendinnen bij het ontbijt. We nemen onze gebruikelijke favoriete dingen van het buffet. Ran rijst met van alles en ik neem een broodje met een ei en een beetje Nutella. Want dat hebben ze hier gewoon. Ik heb mijn zwemspullen al aan dus ik kan meteen na het ontbijt plonzen. Het is een beetje bewolkt vandaag maar dat vindt vooral manlief niet zo erg. Voor het ontbijt restaurant is een groot zwembad dus ik leg daar maar eens mijn handdoek neer. De handdoeken liggen iedere ochtend keurig met een bloemetje klaar op de bedden. Reserveren doet eigenlijk niemand. Als je weggaat komt de “poolboy” en haalt de handdoeken meteen weg. Die Chinezen zijn nooit zo lang bij het zwembad. Die liggen sowieso niet in de zon. Die gaan zwemmen en dan gaan ze daarna meestal snel weer weg.
Dit zwembad is heerlijk rustig. Dus ik lig hier prima. Ran gaat even naar de kamer en komt later terug.
Als hij even later komt lopen we even het pad af naar een groter zwembad. Daar is een poolbar en een soort warm bubbelbad. Dat is temperatuur waar Ran nog wel blij van wordt. Ik niet, het is zo bizar heet, ik denk dat het de 36 graden bereikt. En dat met die warme buitentemperatuur …
Dit zwembad heeft ook een glijbaan. Wat betekent dat er best veel kinderen zijn. Niks voor mij dus. In mijn vakantie heb ik hier dus echt geen behoefte aan. Dan gaat er een soort knop om en heb hier geen zin in. We gaan dus weer lekker terug naar “boven”. Daar is het nog steeds rustig.
We eten en drinken even later wat bij het zwembad en dan is het alweer 2 uur. Het is warm, voor Ran echt te warm, zelfs onder de parasol. Ik dompelen zwembad in en zwembad uit maar Ran is niet van het zwemmen in koude (vindt hij) zwembaden.
Als Ran weg is pak ik mijn spullen en ga even naar de “seaview swimming pool”. Een zwembad in een ander complex. Ik pak het trammetje (is maar tien minuten) en loop heel veel trappen af in het Ayana complex. Ze hebben hier vannacht een hele grote party tent gebouwd voor de kerstvieringen en NY eve. Ik loop naar het zwembad aan de zeekant. Helaas is het druk hier. Dit is altijd een populaire plek, prachtig uitzicht en weinig bedjes. Ik trek een paar baantjes en als ik het water uitkom staat de poolboy van dit zwembad al klaar met een handdoek voor me. Wederom de service is fantastisch. Ik wacht niet hier tot er een bedje vrij is, maar loop weer naar boven en het laatste stukje is nogal stijl en daar gaat een soort lift naar boven. Ik ga bij het grote zwembad van Ayana liggen. Ook prima. Ik bestel een ijsje (en krijg er twee 🙄). Mijn darmen zijn weer tot rust gekomen dus ik durf het aan…Na de grote warmte komt Ran me nog even vergezellen. Het is een feest om hier te kijken naar al die gekkies. De volwassen Chinezen kunnen vaak niet zwemmen en hebben zwembandjes om (het is een hylarisch gezicht. Vaak hebben ze ook lange broeken aan en alles bedekt. Hoedjes op, alleen het mondkapje gaat nog net af in het zwembad. En natuurlijk wel altijd een telefoon in je hand. Want ze doen niet anders dan foto’s van zichzelf maken of van een ander familielid of vriendin. En dat is niet 1 foto. Nee er worden hele reportages gemaakt. En dan hebben we het nog niet over de insta meisjes die hier uren, soms met een eigen fotograaf of met hun partner in allerlei poses foto’s staan te schieten. Met hoedje, zonder hoedje, met bloemenketting, nee toch iets naar rechts. En dan de foto even bekijken…nee het is toch niet goed, weer opnieuw…wat is dit ingewikkeld zeg…maar ja…sommige verdienen er waarschijnlijk een dikke boterham aan.
Het is hilarisch en we kunnen er uren naar kijken.

In de avond hebben we geboekt bij de Rock Bar. Vanwege de prachtige sunset daar is het een populaire plek. Je kunt echter alleen reserveren om 17.00 uur (en dan is het nog heel heet) of om 19.30 uur. Dit hadden we met Wes en Sas al ervaren in maart dus we hebben gereserveerd om 19.30 uur. Dan maar geen sunset in de Rock Bar.
We eten daar kleine hapjes en drinken wat (moc) en cocktails. Dit is eigenlijk de eerste plek waar het eten niet zo bijzonder goed is vinden we beiden.
Er staat een DJ dame te draaien. Om een uur of tien gaan we terug. Het is mooi geweest voor vandaag. Morgen nog een laatste “day in Paradise” en dan vanaf de 24e (de dag dat we oorspronkelijk naar huis zouden gaan) naar een andere plek. We gaan dan weer terug naar Sanur. Hebben daar weer een soort huis gehuurd met zwembad zoals de eerste dagen. Ik ben benieuwd …

Tot morgen !

Geschreven door Marja.op.avontuur