We worden vandaag een keer niet vroeg opgehaald dus we kunnen zowaar een beetje langer slapen.
Eindelijk! We worden om 830 uur wakker, koffers pakken en naar ontbijt. Aan de ontbijttafel komt de gastvrouw van het hotel een praatje maken. Het hotel is pas een jaar open en ze vraagt of alles goed is geweest. Het valt op dat alle mensen hier bijzonder vriendelijk en gastvrij zijn. Na corona is Vietnam echt nog wel herstellende en hebben nog lang niet het aantal toeristen terug van voor corona. Ze doen absoluut hun best om dit weer naar een hoger niveau te krijgen. Nederlanders zie je trouwens hier erg weinig. Wel veel meer Engelsen, Duitsers en natuurlijk Chinezen en Indiërs (die zijn nog erger dan Chinezen).
We worden weer keurig op tijd opgehaald, om 10.30 uur. We krijgen onderweg een update van de travel agency dat de vlucht een uur vertraging heeft. We hoeven ons dus niet te haasten, maar we zitten al in de auto onderweg naar airport. Tegelijkertijd dat wij het bericht van de vertraging krijgen krijgt de chauffeur (het is Wu, die we gisteren ook hadden) ook te horen dat hij zich niet hoeft te haasten. Hij stelt voor om nog even te stoppen bij de Dragon Bridge in Da Nang. Kunnen we nog een fotootje schieten. Zo gezegd zo gedaan. Ran wil de drone daar even oplaten. Maar al snel ziet hij dat dit hier niet mag. Het gebied is te dicht bij de luchthaven en dan zitten er restricties op. Helaas. Het blijft dus bij een foto.
Op de luchthaven checken we in, en wachten tot onze vlucht vertrekt. We gaan naar Ho Chi Minh City en het is druk zo voor de kerst.
Het vliegtuig zit ram vol. De vertraging blijft op een uur staan zodat we tegen half 4 aankomen op de airport van Ho Chi Minh City (heette voorheen Saigon). Als we uit ver vliegtuig komen staat er weer keurig een dame met een bordje “welcome Mr. Spierieus” op ons te wachten.
We worden naar een hotel vlakbij de luchthaven gebracht. Het is nog geen tien minuten rijden. Dat is beter want we moeten morgenochtend om 07.00 uur al vliegen naar Bali. Het verkeer is hier nog een grotere chaos dan Hanoi. Wat en stad, wat een chaos hier …

Het hotel lijkt enorm groot, 5 sterren, lijkt allemaal prima. We checken in en krijgen te horen dat we in een bijgebouw van het hotel zitten. We worden er met een elektrisch karretje heen gebracht.
Het bijgebouw is alles behalve 5 sterren en ziet er oud uit. We worden naar de kamer gebracht en dat voldoet absoluut niet aan wat we de afgelopen week gewend waren….het stinkt (er staat zelfs een asbak op de kamer), het is klein, en het behang valt het en der van de muren. We zijn even niet blij. Het is natuurlijk maar voor 1 nacht dus het is even niet anders maar Ran maakt wel een melding naar Rosie van Best Price Travel dat dit wel een tegenvaller is na een week zulke mooie hotels.
Ze reageert meteen. Nog geen twee minuten later staan er twee heren van het hotel op kamer te kloppen om ons naar een andere kamer te brengen, in het hoofdgebouw. We gaan het elektrische wagentje weer in, krijgen een nieuwe sleutel en krijgen een prima kamer op de tiende verdieping.

We blijven nog even chillen in het hotel en besluiten om een uur of 7 richting het centrum te gaan. We pakken een taxi. Het is druk in de stad. Bizar het verkeer hier. Zoveel scooters en auto’s….het is een absolute madhouse. We zitten ongeveer 30 minuten in de taxi. We hebben bij de receptie de naam van een goed restaurant gevraagd dus daar gaan we heen. Taxi kost trouwens weinig. We betalen ongeveer 4 euro.

We zijn bij Ngong restaurant. Blijkbaar een keten want ze zitten ook in Cambodja en Berlijn. Het is een hele grote tent. Het is ramvol. De kaart is mega. We hebben keuze stress…🤪. Uiteindelijk zien we een tafel naast ons een pannetje op tafel krijgen. Dat lijkt ons wel wat en is voor twee personen. We bestellen dit. Het is hot pot met kip.
Als we het krijgen (noodles erbij) en we proberen het vind ik het geen succes. Het is bouillon met groentes en stukken (met bot) gekookte kip erin.
Ran is ook niet onverdeeld gelukkig. We besluiten wat anders te bestellen. Na noodles met beef gaan we voldaan het restaurant weer uit. We willen nog ergens wat drinken maar het is bloedheet. Ik denk zeker nog zo een 30 graden. Niks voor Ran dus..
We kunnen ook niks vinden qua bar, het is alleen maar chaotisch, druk en warm.
Uiteindelijk besluiten we de taxi terug te nemen naar het hotel. We moeten vroeg op dus we downloaden nog wat Netflix series voor morgen in het vliegtuig en doen het licht uit.
Helaas weinig leuke foto’s vandaag…

Dit was dan echt het einde van Vietnam.
Saigon is echt een wereldstad en vele malen groter dan Hanoi. Het is zeker de moeite waard om hier nog eens terug te komen om bijvoorbeeld het Tunnelcomplex van Củ Chi te bezoeken en er is hier nog veel meer te doen. Daar was nu geen tijd meer voor.

Morgen zoeken we weer even de rust van Bali op. Dan hebben we donderdag meteen de ceremonie van Asmita, de dochter van Sary, dus lang niks doen zit er niet in!


Goodnight Saigon!!

Geschreven door Marja.op.avontuur