We moeten vroeg opstaan vandaag. De weg van Linh Binh is lang. Het is op zich maar 180 km maar Google maps zegt dat we er 3.5 uur over gaan rijden…om 6 uur gaat de wekker om vervolgens om 06.30 uur aan het ontbijt te zitten. Het is een prima buffet. We zitten in hotel Hidden Charms (zo “hidden” is het niet, het is 14 verdiepingen hoog 🙄, ik had bij de naam een iets ander idee ervan) maar alles is keurig. Ook de jongen achter de balie die ons gisteren al hielp. Ik denk een jaar of 23-24. Spreekt zeer goed Engels. Hij is een open jongen, spreekt ons steeds aan als we voorbij komen en belooft ons in die ene nacht zijn best te doen voor ons. Zo ook vanmorgen. Hij staat er alweer als we om half 7 aanschuiven bij het ontbijt! Daarna pakken we de koffers en pakt hij ze onmiddellijk over. Dit is net zo een jongen als Sary destijds was. Een open gast met ontzettend veel potentie. En nee…we beginnen zeker niet aan een nieuw “Sary” traject, deze jongen komt er wel!

Om half 8 staat Ina al op ons te wachten en we vertrekken mooi op tijd. De weg is lang, er is niet veel te zien. We rijden door Linh Binh city (is veel groter dan we dachten) en door nog veel meer plaatsen. De wegen zijn niet al te best. We vallen beiden maar in slaap. Ran wil na een uur of wat wel koffie, maar dat zit er nog even niet in. Als we uiteindelijk een half uur van de bestemming af zijn is het dan toch echt tijd voor koffie (het is inmiddels 10.30 uur). We komen weer bij een mega grote hut. Hier zitten allemaal dames met oesterschelpen en parels buiten. Ze staan de oesters schoon te maken. Binnen gaat het alleen weer om verkoop van sieraden met parels. Het is echt groot. Geen koffie te vinden. Het lijkt wel IKEA (bromt Randolph). Ik moet eerst door al die shit voordat ik koffie kan halen…
Dan uiteindelijk komen we bij een heel klein koffiehoekje. Daar verdienen ze duidelijk niet hun geld mee hier…

We rijden weer verder. Het laatste stuk richting kust is een mooiere weg. We komen om even na elf uur aan in de haven van Ha Long. Er liggen heel veel cruiseboten en er zijn heel veel verschillende rederijen. De cruiseboten hebben verschillende maten van hele groten tot kleinere schepen. Van luxe jachten tot oudere schepen. Ina zet ons af bij Sena Cruises. We melden ons bij de receptie en horen dat de boot weggaat om 12.00 uur. Ran pakt even zijn drone en ik haal bij de supermarkt nog wat etenswaren.

Om 12.00 uur komt er een jongen ons af. We gaan zo aan boord. We moeten eerst op een kleine boot en die vaart ons dan naar de grote boot. Dat duurt ongeveer 45 minuten. Het blijkt dat niet alle boten op dezelfde plek mogen verzamelen. En dat heeft weer te maken met allerlei verschillende provincies op zee. Iedere provincie vangt geld van de boten dus ze mogen ook niet in elkaars gebied varen. Er zijn ongeveer 300 schepen in dit gebied en nog eens 400 in het andere gebied. Ze mogen alleen maar een vast route varen en hier niet vanaf wijken. Alles vaart dus een beetje achter elkaar aan. Tijdens het varen heb je dat niet echt in de gaten moet ik zeggen. We komen om 12.45 uur bij het cruiseschip aan. Het personeel staat ons tegemoet te zwaaien. Grappig gezicht. Zodra we aan boord stappen eerst een drankje en dan even een welkomst woordje en meteen wordt gezegd wat het schema van de dag is. Er zijn 26 mensen aan boord dus de groep is niet heel groot. Er zit van alles bij. Spanjaarden, Engelsen, Nieuw Zeelanders, Duitsers, Amerikanen maar geen Nederlanders.

Daarna naar de hut. Koffers binnen zetten en weer terug naar restaurant voor lunch. Onze hut is groot. We hebben mazzel want we hebben een hoekhut met een groot balkon helemaal over de hele kamer. Het ziet er prachtig uit!! Mooie badkamer, je kunt niet merken dat je op een boot zit eigenlijk.

We gaan terug naar het restaurant. Daar krijgen we een zeer uitgebreide lunch met van alles en nog wat. Ran eet voor twee want ik krijg echt niet alles op. Het is zoveel…maar kwaliteit bijzonder goed.
Na de lunch worden we in de kleine boot een stukje verderop gebracht. Daar liggen nog kleinere bootjes (voor ongeveer 6 personen) op ons te wachten om ons naar grotten te roeien. Er zijn veel toeristen, sommigen zitten in een kano en wij in een grotere boot. We kunnen de grotten niet in want het is laag water en het is te ondiep (met hoog water komt het water 4 meter omhoog!).

Er worden wat foto’s geschoten en dan gaat de boot weer terug. Na deze activiteit kunnen we zwemmen. Er zijn niet zoveel mensen die dit willen, maar 5. Natuurlijk neem ik een heerlijke duik. Het water is niet koud en ook niet zo heel erg zout. De stroming is flink. Dat komt omdat het hoog water wordt. Ik vraag of ik om de grote boot mag zwemmen. Dat is ok. Het is tegen de stroming in een flinke zwemclinic. De terugweg gaat makkelijker..ik hoef me alleen maar te laten drijven..Ran heeft ondertussen een mooie drone film gemaakt. Het is een prachtig gezicht van boven af.

Ik blijf nog even dobberen. Het water is heerlijk. De Spanjaarden gaan er niet in…te koud vinden ze!
Om 17.30 uur kunnen we bovendeks meekijken hoe je loempia’s kunt maken (en ze zelf draaien).
We drinken een paar coc- en moctails. Het is happy hour tot 19.00 uur. Het is bewolkt maar de temperatuur op het bovendek is heerlijk, bijna geen wind.

De tafels worden inmiddels buiten gedekt voor diner. Ik heb het gevoel dat ik net gegeten heb..we blijven aan de gang. Ran maakt het allemaal niet uit, die eet gewoon weer voor twee….(en komt ook geen gram aan). Het eten is weer prima. Voor de garnalen hebben ze voor ons iets anders. Alles is keurig geregeld wederom.

Na het eten kun je nog even vissen buiten. Een jongetje vangt een best grote vis. Daarna is er nog karaoke op het bovendek (ik heb alvast geoefend Dribbel dames!!!). Er zitten weinig mensen. De drie jongens uit Nieuw Zeeland en nog een man of 3. De jongens uit NZ hebben al een biertje op dus we moeten enorm om ze lachen. Het is een gezellige avond. Om 22.00 uur moet al het geluid uit. We drinken nog wat en we kijken nog even of de zeekotter loskomt maar we zien dat de kabel voor de tweede keer breekt…een deceptie voor de schipper, mazzel voor Abigail met haar kar en Tijn Akersloot waar hij voor ligt….

Morgen nog een half dagje op de boot en dan gaan we weer door. Ik vond deze Halong Bay erg leuk, super goed georganiseerd. Die schepen zijn een georganiseerde machine. Ongelofelijk, alles is tot in
de puntjes geregeld.

Tot morgen !!

Geschreven door Marja.op.avontuur