Aan het begin van de week weten we nog niet of we nou woensdag, donderdag of vrijdag gaan rijden. We hebben een appartement geboekt vanaf zaterdag en we houden de weersvoorspellingen in de gaten. Onze vrienden uit Almere blijken ook in Fiss te zitten dus het zou leuk zijn nog een dagje met hun te skiën. Zij gaan zaterdagochtend weg. Precies als wij aankomen. Maandag besluiten we toch een accommodatie bij te boeken. Het is nog in de krokusvakantie dus het is druk maar we kunnen buiten Fiss, in Fendels nog iets boeken voor een paar nachten. Het lijkt dat Fendels onderaan de pass van Fiss ligt dus dat is prima. 15 minuten rijden de pas op. We kunnen dus woensdagavond rijden en besluiten met de GLA te gaan om het kilometrage op Ran zijn auto laag te houden.
Omdat de voorspellingen zijn dat het gaat sneeuwen vrijdag is het wellicht toch handig om kettingen mee te nemen. Helaas passen de sneeuwkettingen niet van de oude Mercedes dus we moeten nieuwe kopen. Ran gaat in de middag nog op zoek. Helaas lukt dit niet. Dan maar zonder sneeuwkettingen die kant op. We hebben ze immers in al die jaren nog maar 1x nodig gehad. En volgens onze vrienden is de pas (voorlopig nog) schoon. We pakken de auto gedurende de avond in. Skies erin en om 23.00 uur vertrekken we. Het weer is waardeloos. Het regent dat het giet. Ran heeft voor vertrek nog een uurtje geslapen dus die begint met rijden. Het is rustig onderweg. Ook in Duitsland. Het blijft alleen regenen, en niet zo zachtjes ook. Het is vermoeiend rijden maar Ran boeit het allemaal niet zo. Ik probeer te slapen maar dit lukt niet tot een uur of 3. Dan val ik eindelijk in slaap. Ongeveer 1.5 later weer wakker. We moeten regelmatig tanken want de tankinhoud van deze auto is niet zo groot. Dus verplicht even stoppen om de benen te strekken. Om even voor zessen (vaak voordat het net licht wordt) krijgt Ran het eventjes wat lastiger en neem ik het stuur over. Het komt nog steeds met bakken uit de hemel en het is zo vanaf 5 uur een stuk drukker geworden. De vrachtwagens gaan dan allemaal rijden en er is veel opspattend water als je er langs rijdt. Soms zie je gewoon even niks…
Maar verder gaat alles voorspoedig. Ik rij het eerste stuk nog in de regen maar als het licht wordt dan stopt de regen, net voor de grens van Oostenrijk en zijn de wegen beter. Tot ongeveer half 8 dan neemt Ran het weer over. We moeten zo over de Fernpass en dat schijnt nogal druk te kunnen zijn.
Gelukkig hebben we nergens last van en kunnen we overal zonder problemen of file doorrijden.
Uiteindelijk rijden we met omleidingen door het dorp Prutz. Toepasselijke naam vinden we voor de puinhoop op de weg daar. En dan gaan we een bergpas op naar de plek waar we ons pensionnetje geboekt hebben voor twee nachten. Het zijn pittige stijle stukjes (12-14%) en we bedenken ons dat dit best wel eens een dingetje kan worden zonder sneeuwkettingen als het inderdaad morgen zo hard gaat sneeuwen als ze voorspellen. Dan komen we hier nooit meer naar beneden of omhoog met die zware hybride voorwiel aangedreven auto…😳.
We worden in pension Burgschroffen hartelijk ontvangen door de gastvrouw. Ik had gemeld dat we er rond 9 uur zouden zijn en we komen echt precies om 9 uur aangereden. Niet slecht, 10 uur gereden over 948 km. We hebben een heel appartement, er kunnen hier wel 6 man slapen. Prima dus voor ons tweetjes. We kunnen verstoppertje spelen. We vragen de dame of we kunnen ontbijten, want onderweg hebben we niks gegeten. Dat wordt meteen geregeld. Niks is te gek. Ze maakt de tafel klaar, wij zetten de spullen binnen en genieten van een uitgebreid frühstuck.
Daarna bellen we eerst maar eens naar een autohandel in Imst, hier 30 min met de auto vandaan of ze sneeuwkettingen hebben voor ons. Uiteindelijk moeten we ze toch hebben.
Helaas hebben ze ze niet op voorraad. Wel kunnen ze besteld worden. Morgenochtend zijn ze dan in de winkel. De banden maat lijkt een lastige te zijn. Ok we bestellen de kettingen en fingers crossed dat we morgen dan nog vroeg de pas afkunnen om de kettingen op te halen. We gaan het zien. Vandaag eerst maar eens de piste op.
We rijden richting Fiss. Fendels is wel iets omslachtiger gelegen dan ik had gedacht. We moeten hier eerst de pas af stukje door Prutz en dan aan de andere kant de bergpas weer op richting Fiss en Serfaus. Gelukkig word ik niet meer zo snel wagenziek en kan ik het hebben.
We rijden, op advies van onze vrienden die al aan het skiën zijn, naar de Waldbahn in Fiss.
We kunnen de auto parkeren op een grote parkeerplaats daar, kopen skipassen en gaan in blauwe gondeltjes naar boven. Het weer is een beetje zo zo. Het zonnetje lijkt er af en toe door heen te prikken maar er is veel wind.
Boven op de berg nemen we de eerste afdaling en de sneeuw is prut. Het is veels te warm en alles is slush op deze hoogte. We proberen met wat andere liften hoger te gaan en hopen dat de sneeuw daar beter is. We kennen het gebied niet dus het is een beetje zoeken. Boven waait het flink, zo erg dat er op een gegeven moment liften sluiten. We treffen na een uurtje Carla met haar zoon en skiën nog even samen. Ik loop te klooien in de mega bergen slush en haar zoon gaat zijn weg met een vriendin.
Ik ploeter verder. Mijzelf soms afvragend waarom ik skiën toch zo leuk vind…😱. Het is ook heel druk overal. Omdat de hoge gebieden afgesloten zijn door de wind moet iedereen beneden blijven. En..het is nog vakantie tijd.

De eerste dag is altijd drama en deze keer zeker. Nacht doorgehaald, toch enigszins moe, weer wennen aan die zware schoenen aan je benen, en dan ook nog die vreselijke slush sneeuw.
Na twee keer languit gegaan te zijn (dan is dan wel weer het voordeel van deze sneeuw, je valt zacht) ben ik er klaar mee. We eindigen boven bij gele gondels, gaan wat eten en pakken deze gondel naar beneden. Ik heb geen zin meer in een hopeloze dalafdaling en kies eieren voor mijn geld.
We weten niet zeker of we bij de auto uitkomen maar als we in de gondels zitten dan zien we naast de gele de blauwe gondels op dezelfde plek uitkomen dus dat moet goed komen.
Beneden aangekomen is het inmiddels alweer tegen vieren. We lopen langs een mega grote apres ski hut. Het is druk, ramvol. De Hexenalm. Nou het lijkt eerder een heksenketel…we lopen eraan voorbij. Volgende week met Wes komen we hier waarschijnlijk nog vaak genoeg.
We brengen de skies weg voor een onderhoudsbeurt en gaan op zoek naar de auto…..
Die is niet te vinden…de blauwe gondels waar we op gehoopt hadden zijn blijkbaar andere blauwe gondels en is een totaal andere lift…
Top…we pakken de Mercedes app en zien dat de auto ruim 1 km. verderop staat. We zijn blij dat we de skies weggebracht hebben. Nu lopen we alleen te klossen met skischoenen aan. Ran zijn gezicht staat op onweer. Ik denk alleen maar…”kom ik toch nog aan mijn 10.000 passen vandaag” 🤣🤣.
Gelukkig gaan we bergafwaarts. Dat maakt alles een stukje simpeler. Bij de auto aangekomen rijden we richting supermarkt om wat hapjes en drinken te halen, de pas naar beneden EN de andere pas weer omhoog naar Fendels. Het is fijn als we vanaf zaterdag gewoon in Fiss zitten.
We springen in ons pensionnetje lekker onder de douche, nemen lekker wat hapjes.
In de avond eten we met Lars, Carla en kids in Ladis prima en gezellig bij een Italiaan. (voordat we daar zijn: pas af…en weer pas op…😩).
Tegen half 11 zijn we gesloopt. We rijden weer naar Fendels, en voordat we ons kussen hebben aangeraakt slapen we al. We gaan het meemaken morgen, het lijkt volgens de voorspellingen inderdaad te gaan sneeuwen morgen. We hopen dat het iets later begint en niet in de nacht al. Want zonder sneeuwkettingen komen we nooit de bergpas af (mag ook niet, kettingen verplicht) en kunnen we ze dus ook niet ophalen. We gaan het meemaken!! Tot morgen !

Btw: vergeten vandaag foto’s te maken van het eten..zoals jullie van me gewend zijn…morgen weer een dag!

Geschreven door Marja.op.avontuur