De wekker gaat, zoals gewoonlijk, om 6.15 uur. Normaal ben ik al voor de wekker wakker maar dat is deze keer niet zo. Ik ga ook niet zo vroeg slapen dus dat zal de reden zijn. Half 7 gaat de fitness open en ik wil op tijd beginnen. Dat lukt ook, het is al druk om dit tijdstip hier. De fitness wordt niet alleen gebruikt door mensen uit het hotel. Ik geloof dat inwoners deze sportschool ook gebruiken als locale sportschool. Vandaag benen training en buikspieren. Het is soms even zoeken maar alles is er wat ik nodig heb om mijn programma af te draaien. Heel fijn. Een uurtje later ben ik klaar, en besluit nog een rondje te wandelen richting de Donau. We hebben toch pas om 9 uur afgesproken om te gaan ontbijten. Ik wandel richting Donau, met Google maps kunnen we alles vinden. Dan een stukje langs de Donau richting de “schoenen” op de kade. Het is een gedenkteken en monument. Op deze plek zijn over een lengte van veertig meter, zestig paar metalen schoenen te vinden die op de rand van de kade staan. Zo'n tien meter hierachter is een zeventig cm hoge bank te vinden.
Het monument is geplaatst ter nagedachtenis aan de Joden die langs de oever van de Donau zijn gefusilleerd tijdens de pogroms die door de Pijlkruisers, een met nazi-Duitsland sympathiserende beweging, werden uitgevoerd. De Joden werden eerst gedwongen om hun schoenen uit te trekken en vervolgens op de rand te gaan staan. Hierna werden ze doodgeschoten waarna ze in de rivier vielen en door de stroming werden meegenomen. Het is een indrukwekkend gezicht moet ik zeggen als je hier even bij stilstaat.
Ik loop vanaf dat punt weer van de Donau af richting hotel terug. Het is al 830 uur en ik moet op tijd terug zijn. Dat lukt, om 850 uur kom ik de kamer binnen lopen. We maken ons klaar voor ontbijt en daarna meteen naar het badhuis (warmwaterbron) “Széchenyibaden” te gaan. Het weer is prachtig, denk nu al zo een 20 graden dus dat komt goed. We ontbijten, ik pak weer een banaan en yoghurt mee voor later. Drink een thee en Wes ontbijt. Daarna pakken we een stepje richting het Badhuis. Het is lopend net iets te ver en lijkt niet echt een leuke route. De stepjes zijn prima en staan overal. Je kunt ze niet overal parkeren aan het einde. Daar zijn speciale plekken voor maar dat is begrijpelijk. We moeten de stepjes iets buiten het park neerzetten/ afmelden. En nog een klein stukje wandelen. Er staat geen rij, gelukkig zijn we op tijd. Het is groot binnen. We worden meteen naar beneden geleid waar de kleedruimtes voor heren en dames zijn, beiden apart en kluisjes. Alles prima geregeld met een bandje om je arm. Het is echt druk!! Wat een mensen zitten hier te baden!! Het badhuis is een mooi gebouw, groot en indrukwekkend. We lopen het eerste bad in en zijn verbaasd over de temperatuur. Afkoelen is niet aan de orde. Het water is 37 graden!!! Bizar warm gewoon. Dit is een van de vele kuuroorden in het Hongaarse Boedapest. Het is het grootste medicinale kuuroord van Europa. De bronnen die voor de toevoer zorgen zijn 73,5 °C en 77 °C.
We genieten een ochtendje van even niks. We proberen nog een massage te regelen maar helaas is dat te laat. Er zijn ook nog allerlei baden binnen. Het is echt enorm groot! Maar ook enorm veel mensen…het “normale zwembad” is het koudste met 28 graden ook nog prima te doen. Hier kun je alleen baantjes trekken. We wisselen nog wat van baden (37 graden en 30 graden, is met deze buitentemperatuur eigenlijk lekkerder dan 37 graden). Om een uur of 12 gaan we eruit. Het is goed dat we vroeg waren want er staat nu wel een lange rij voor de deur. We pakken de metro terug naar het hotel. Daar dumpen we de spullen. Ik eet mijn ontbijt en we gaan weer verder. Om half twee hebben we gereserveerd in een restaurantje even verderop. Alles is op redelijke afstand. Soms lopen we, soms pakken we een electrische step en soms ook de metro (bijna niet). Deze keer hebben we tijd genoeg dus we lopen naar Retek Bisztro, een tentje met een Hongaarse keuken. Een grappig en beetje retro ingericht restaurant. Het ziet er leuk uit!
We zijn er iets vroeger, zo rond 13.15 uur. Als we bestellen is het eten er binnen tien minuten. Dat is echt opvallend hier (overal). Als je bestelt heb je je eten binnen tien minuten voor je neus staan. Van lang tafelen hebben ze hier nog nooit gehoord ….
Ik bestel een goulash soep en Wes cabbage met porc (kool met varkensgehakt gevuld). Alles is zeer smakelijk en we rekenen 38 euro af. In Nederland kun je hier niet eens twee broodjes voor krijgen…..
Het is een fijn restaurant met aardige bediening (over het algemeen zijn de mensen overal vrij stug en niet zo heel aardig valt ons op). Dat is hier niet het geval. Zeker een restaurantje dus om te onthouden. Na de lunch gaan we verder lopend (is goed na het eten even stukje lopen 🤣) naar de St. Steven’s Basilica. Ook daar staat een dikke rij voor de ticket shop maar in no time heeft Wes met zijn telefoon twee kaartjes gekocht. We gaan de kerk in, blijft altijd mooi. We steken natuurlijk een kaarsje aan voor opa en gaan dan de trappen op naar boven. Aangezien traplopen nog op mijn lijstje stond voor vandaag pakken we niet de lift….
Ik tel in het eerste deel 145 treden, maar dat is pas halverwege. Daarna volgen er nog 159. Kunnen we mooi weer afvinken voor vandaag..😜. Boven is het uitzicht prachtig. Deze kerk is het hoogste punt van Budapest (toren 96 meter). We gaan met de lift naar beneden. Genoeg gelopen voor vandaag en na de kerk wandelen we (nadat Wes nog een soort insscone heeft genomen, ik een klein hapje) naar de Fashion Street, waar ik niet geheel zonder tasjes uitkom natuurlijk. Een leuke (sport)winkel Oysho heeft hier een grote store. Nooit gezien maar wat een leuk merk!! Blijkbaar geen winkel in Nederland…dus hier maar wat inslaan dan!! Dan is het alweer snel 17.30 uur dus tijd om naar het restaurant te gaan waar we voor vanavond gereserveerd hebben. Dat is het restaurant waar we zaterdagavond niet naar binnen konden, Rosenstein. Volgens onze Belgische gids komen daar nog weleens BN’ers dus onze verwachtingen zijn hoog. De kaart is groot, het is best lastig kiezen. We delen samen een steak tartare (nou ja ..delen…, ik neem een paar hapjes) daarna hou ik het toch weer bij een salade met kip. Wes neemt beef met gebakken aardappels en ui. De steak tartare staat op tafel binnen tien minuten op tafel. We kijken elkaar lachend aan…we verwachten hier ook weer snel klaar te zijn…
Als we nou eens heel langzaam doen over ons voorgerecht? Zou het dan lukken hier minimaal 1 uur te zitten? We vertragen onze eetgang, maar als Wes zijn laatste hap naar binnen wil werken staat de ober al naast ons met het hoofdgerecht. “Sorry we have a very fast chef so your meal is ready”…😳. Weer niet gelukt…Het eten is ok, maar daar is alles wel mee gezegd. Misschien waren onze verwachtingen te hoog..misschien hadden we meer iets lokaals moeten bestellen? Ach het maakt niks uit, het ene is nou eenmaal beter dan het andere.
Naast ons nemen zowel het stel links naast ons als rechts naast ons als dessert een kaiserschmarnn. Mmm…ik doe het toch maar niet ….ik blijf sterk…
Kortom ..we staan om 7 uur alweer buiten, nadat Wes de koffie die erg heet was langzaam heeft opgedronken. Ok, er zit een shopping mall in de buurt, nog geen tien minuten lopen. Dus daar nog even heen. Het is een grote mall maar waar we dachten dat alles om 22.00 uur dicht zou gaan sluit alles om 21.00 uur. We zijn dus snel klaar. Ik koop een bikini bij de Triumpf winkel, dus laat het zonnetje maar komen in Zandvoort!
Daarna pakken we de step weer en gaan terug naar het centrum waar we in onze “huis” Irish pub nog even voetbal kijken. Naast ons zitten aan 1 tafel vier mensen die (misschien niet allemaal) met zijn vieren alleen maar praten en hele “verhalen” hebben in gebarentaal. Bizar om te zien…wel lekker rustig naast ons 😉.
Na de voetbalwedstrijd gaan we richting hotel. Het is inmiddels alweer 23.00 uur en allang tijd om te slapen voor mij!! Morgen weer vroeg dag!
We hebben weer genoten vandaag!! Tot morgen!

Geschreven door Marja.op.avontuur