Er wordt tai chi gegeven om 6.15 uur. Ik heb geen interesse in tai chi maar de zon komt ook op om 6.20 uur en ik ben benieuwd of je daar iets van kunt zien in de baai. Dus de wekker gaat op tijd. Ran slaapt nog even door. Ik loop naar het bovendek en je ziet niet echt een zonsopkomst maar het is absoluut mooi en sereen. Er zijn 4 mensen aan het meedoen met de tai chi. Het ontbijt is vandaag van 645-745 uur. Alles zit zo strak in schema dat als je te laat komt je pech hebt. Ik blijf nog even op het bovendek. Het is een beetje half bewolkt en de zee is zo rustig, het lijkt wel een meer. Om ons heen liggen nog heel veel boten. Alles is zo streng gereguleerd hier dat de boten weinig kanten op kunnen. Tom vertelde gisteren al dat de boten maar 1 route mogen varen. Het is dus een soort van “file varen” in Halong Bay, maar dat maakt het niet minder mooi. Wat het wel wat minder mooi maakt is het water. Omdat het zo rustig is zie je enorm veel troep in het water. Er drijft ook een olielaag op het water. Dat kan natuurlijk niet anders als er zoveel kleine en grote boten constant heen en weer varen. Ik praat hier met Tom over en hij vertelt me dat het al veel beter is dan 5 jaar geleden. Toen was het hier blijkbaar echt een plastic soep. Grote “plakken” in het water met alleen maar rotzooi. Nu huurt de overheid bootjes in die voor een x bedrag per maand alle troep uit het water halen. Hij zegt dat het grootste gedeelte van de vissersbootjes afkomstig is. De “oude” Vietnamezen zijn voor geen meter bezig met het milieu en flikkeren alles in het water. Zij wonen, slapen, werken op het water en hebben er geen oog voor. Volgens Tom heeft de jongere generatie er meer oog voor en ziet hij wel een verandering. Het is een beetje wat we aan land ook zien hier…ze staan allemaal hun eigen straatje iedere dag schoon te vegen maar gooien de troep vervolgens in de braak stukjes land naast hun huis…daar is het echt een chaos. Het is niet best gesteld hier met het milieu. Het is zo enorm zonde dat er zo een bende van wordt gemaakt want de natuur is fantastisch mooi. Misschien hebben jullie de filmpjes op de socials wel eens voorbij zien komen..als je de ene kant op kijkt is alles prachtig mooi, en kijk je de andere kant op dan zie je alleen maar troep en vuilnis all over the place. Zo is het hier ook een beetje.

We gaan ontbijten om 715 uur maar ik hoor dat je kunt kano varen om 730 uur. Ran is net wakker en gaat eerst aan de koffie, ik pak een kano om even wat de varen. Er is geen toer ofzo, je kunt gewoon vrij varen. Ik peddel en beetje rond en na een half uurtje zie ik de drone boven me vliegen. Na de kano neem ik nog even een frisse duik, dat is toch altijd het lekkerste wakker worden met een duik ergens in het water. Tom lacht als hij me weer in het water ziet liggen en roept: you really like swimming don’t you!

Na de duik en de douche is het tijd voor het pakken van de spullen. Alles moet om 09.30 uur buiten de kamer staan. De groep die twee dagen blijft worden op een andere boot gezet en varen verder. We chillen nog wat op het bovendek en genieten van het laatste uitzicht op Halong Bay.
Het was echt een leuke trip en zeer de moeite waard. Om 09.45 uur is er een lopend buffet. Want we kunnen natuurlijk niet zonder lunch van boord. Weer warm eten. Daar heb ik nog echt geen trek in dus ik neem wat fruit en ben klaar.

Om 10.45 uur gaan we op de kleinere sloep en varen we naar de haven waar Ina ons als het goed is opwacht. We zullen er om ca 1130 uur zijn.
Ina is, zoals alle dagen, keurig op tijd en staat inderdaad al op ons te wachten. Ze begroet ons met een grote glimlach. Ze is een prima chauffeur, enige nadeel is dat ze bijna geen Engels spreekt. Vandaag hebben we besloten maar eens met Google translate aan de gang te gaan, dan weten we in ieder geval waar ze het over heeft.

We hebben gisteren nog contact gehad met Rosie via whatsapp (van Best Travel, waar we deze reis mee geboekt hebben) met de vraag of het mogelijk is dat we nog langs “train street” in Hanoi kunnen rijden vanmiddag. Omdat het erg druk is in de stad leek dit niet mogelijk. We hebben ons erbij neergelegd. Komt wel weer een andere keer.

Ina vraagt ons of we over de highway of local ways willen rijden. We zeggen beide highway want we zijn wel klaar met zo lang in de auto zitten. Highway is ruim 3 uur zegt Ina. Prima! We gaan rijden. We dommelen beide een beetje weg, en als we wakker worden zie ik dat het nog een uur naar Hanoi is. Ik vraag Ina even een stop te maken voor koffie en “happy room” (zo noemde onze eerst host Tom de wc..). Verrassend stopt Ina deze keer gewoon bij een tankstation. Zonder IKEA gangen, parels of andere shit, we krijgen gewoon koffie!!
Ik koop nog wat typische Vietnamese producten in de supermarkt bij de pomp voor mee naar huis. Het ziet er allemaal bizar zoet uit maar we gaan het meemaken.

Vervolgens zegt Ina via Google translate dat de trein om 15.00 uur aankomt en ze naar Hanoi centrum gaat rijden. We zijn verrast en blij dat ze toch met ons nog even naar Hanoi old town wil rijden naar “train street”. Die waren we eigenlijk een soort van “vergeten” toen we daar waren.
Om 14.15 uur rijden we Hanoi binnen. Het is druk maar Ina rijdt overal keurig, rustig en zeer gedecideerd doorheen. We zijn in ieder geval op tijd. Ze zegt ons dat ze op ons wacht tot de trein geweest is. We lopen naar het straatje of beter gezegd steeg waar de trein doorheen raast.
Je hebt zeg maar links een spoor in een kleine steeg en rechts ook. De trein kruist daar een grote weg. Het is daar nu al druk. Niemand mag de straatjes in.
Het is lachwekkend (en handig) maar wat de Vietnamezen doen die aan die trainstreet wonen is mensen aanspreken en die mogen dan voor geld op hun balkon staan. Kortom het is gewoon dikke handel…🤣🤣. De terrasjes in de straat zijn wel open maar daar mag niemand heen lopen.
Wij gaan op de hoek staan waar ook een klein van alles en nog wat shopje is. De dame heeft krukjes neergezet en vraagt of we willen drinken en plaats nemen. We doen het maar want we hebben niet de illusie dat we dichterbij zullen komen. We zijn benieuwd wat ze gaat vragen voor het biertje en watertje maar goed dat zien we dan wel weer. Het wordt steeds drukker om en nabij het spoor. Steeds meer toeristen verdringen zich voor ons maar de dame en heer van de shop halen iedereen voor onze neus bruut weg. Ook een man met een soort uniform aan waarvan we niet weten of hij die bij de kringloop heeft gehaald en het hun zoon is of echt een man “in duty”. We zitten front row.

Om drie uur nog geen trein. Ran bromt een beetje…”ik zit hier te wachten op een f..trein…, ik heb jarenlang op de Tollensstraat gewoond en er kwam iedere dag een trein langs” 🤣🤣….Hij heeft natuurlijk gelijk maar ja dit is toch iets specialer….
Om 15.10 uur komt er beweging in de buurt. Ons tentje wordt afgegrendeld met een stalen pijp voor ons zodat we niet naar voren kunnen lopen.
Plotseling worden er hekken gereden op de grote drukke weg die de trein moet passeren (zie het als “spoorbomen”). Een dame met een groene hoed op fluit keihard en iedereen wordt aan de kant geduwd. Wij zitten top! Kunnen gewoon op ons krukje blijven zitten. We kijken naar links. Hij komt niet van links, oh shit, hij komt van rechts..ik ga staan en zie hem aankomen. Wat een briljant gezicht is dit!! Die grote trein door dat kleine straatje. Dit kan echt alleen maar hier…
De trein raast aan ons voorbij. En daarna haasten we ons terug naar Ina die geduldig op ons staat te wachten. Oversteken is nog even spannend want de straat is 3 minuten dicht geweest en je weet niet hoeveel verkeer er is tegengehouden op dat moment…bizar …

Maar op zijn Randolph’s….gewoon gedecideerd doorlopen en alles stopt vanzelf!
Ina is blij dat ze ons toch nog even hierheen heeft kunnen brengen en we ook de trein nog hebben gezien (ze zal wel denken wat zijn het toch maffe gasten die toeristen…).

We rijden naar Airport Hanoi, om ca 1615 zijn we daar. We geven Ina een knuffel en zeggen gedag. Ze heeft het top gedaan en ons 5 dagen heel veilig rondgereden. Om 19.25 uur gaat onze vlucht naar Hue. We vertrekken op tijd en landen na een uur op Hue Airport. We hebben de koffer snel, en worden opgehaald door chauffeur Jip (of misschien is het wel Hip maar we noemen hem maar Jip 🤣). Weer een lachende Vietnamees die ons in 25 minuten naar het hotel brengt midden in het centrum van Hue. Een statig hotel het Aldora Boutique Hotel. Beetje oude stijl. We staan al aangekondigd op het schermpje bij de receptie.
De kamer is groot! En volledig zilver en wit ingericht in Parijse stijl. Het is prachtig en stijlvol. Jammer dat we maar 1 nacht blijven en morgen alweer om 730 uur weggaan. We horen duidelijk live muziek buiten dus we wagen ons maar even het centrum in. De straten zijn breed, mooie winkels, het is opvallend, wat is dit voor een “rijke” stad? We lopen een klein stukje verder en daar zitten een stuk of 8 jongeren buiten karaoke te zingen. Dat was het geluid wat we hoorden. Als we nog een klein stukje verder lopen wordt het steeds drukker. Het lijkt een soort straat/ uitgaansgebied voor jongeren (tussen 20-30 jaar). Zeg maar Stratum (is een uitgaansstraat in Eindhoven) maar dan in Hue. Mensen zitten allemaal in restaurantjes op lage stoeltjes en tafeltjes. Grote groepen bij elkaar te praten, te drinken en te eten. Gezellige muziek. We staan verbaasd. Dit is weer een totaal andere wereld dan wat we in Hanoi of de andere plaatsen waar we geweest zijn gezien hebben. Het is echt gekkenhuis. Misschien omdat het vrijdagavond is?
We gaan het morgen even aan onze gids vragen.
We gaan maar tussen de “kids” zitten. En kijken onze ogen uit. Er zijn hier ook veel straat verkopers (eten). Ze lopen/ rijden gewoon langs de terrassen en verkopen hun spullen. Mensen eten het ook gewoon op op het terras. Iets wat je bij ons wel zou kunnen vergeten. Er loopt een dame met grote kartonnen vellen rond met daarop bevroren bakkejouw (is een vis). Andere hand een potje met kolen. Als mensen vis willen stookt ze het vuurtje een beetje op, roostert snel een vis en de mensen gaan zitten en maken er een soort reepjes van en dopen die in een saus (soort snack).
Ook rijden er scooters rond met een wok achterop. Daar doen ze ei in en mais en dat bakken ze als een soort snack. Ook loopt er een jong meisje pinda’s te verkopen, er lopen (vaak oudere) mensen blikjes te verzamelen (zit geen statiegeld op uiteraard maar blijkbaar krijgen ze er wel wat voor). Ritsen ze van de terrassen af en lopen snel weg.
De tegenstellingen zijn bizar groot.

Echt iedereen zit hier te eten. Veel “sharing food” Dus hapjes overal op tafel en dat eten ze met zijn allen. De groepen zijn ook groot, soms wel 10’ mensen aan een laag tafeltje. De tafeltjes zijn klein. Servetten etc wordt allemaal op de grond geflikkerd. Ik herinner mij de zin die Tom gisteren citeerde: de jongere generatie is meer bezig met het milieu….ik krijg toch sterk het gevoel dat dit allemaal wel tegenvalt….
Gelukkig vegen de restaurants wel allemaal hun straatjes schoon aan het einde van de avond.
We bestellen een gerecht met beef en een gerecht met pork. Er zit in beiden een bak knoflook! Niet zo gek dat die Aziaten altijd ruiken naar knoflook lucht. De beef drijft in een rode sambal saus. Het is een soort “biefstuk Bali” (Loetje) maar qua heetheid in het kwardraat. Poeh he…dat is een pittige!!! Zelfs Ran bevestigd dit…
Om ongeveer 23.30 uur gaan we weer richting hotel. Alles schijnt te sluiten om 00.00 uur.

Morgen vroeg op! We worden om 730 uur opgehaald door de gids en Jip! Voor een nieuwe spannende dag. We gaan dan een treinreis maken richting Hoi Ann.

Welterusten en tot morgen !

Geschreven door Marja.op.avontuur