We moeten vroeg opstaan vandaag, want we gaan weer weg van Hanoi. Onze chauffeuse is er om 8.30 uur dus vroeg aan het ontbijt. Vannacht was ik wakker om 5 uur dus toch maar even WK dames handbal teruggekeken, de kwartfinales zou een zware worden, tegen de Noren…en helaas verloren de meiden ook. Ik heb hem stiekem af en toe wel even doorgespoeld. Ik wilde nog even slapen…

Aan het ontbijt zijn mijn eieren deze ochtend zo hard dat ze blauw zijn. Ik sla ze even over.
We rijden door de drukke stad naar de tolweg. In Hanoi is het gekkenhuis. Meteen daarbuiten gaat alles prima. Een redelijk goede tolweg leidt ons tot ver buiten Hanoi. Als we nog een half uurtje te gaan hebben vraagt Ina (geloof dat ze zoiets heet) “coffee”? Dat hoef je natuurlijk niet 2x te zeggen tegen Ran….we komen bij een grote hut langs de weg. Zo een beetje alle bussen met toeristen stoppen daar en het is wederom weer een mega grote souvenirswinkel met…oh ja, ergens in een hoekje hebben ze ook koffie en thee.
Ik wil gemberthee zonder suiker maar dat lukt hier niet. In thee zit eigenlijk altijd suiker. Ok, dan peachtea warm please…ik krijg peachtea met ijs 🤪..het is net limonade. Ik probeer hier juist een beetje van mijn suiker addiction af te komen maar dat lukt niet altijd even goed. Ran zijn double espresso gaat beter. We gaan na de koffie weer door. Nog een half uurtje en dan zijn we in Ninh Binh. We blijven hier maar 1 dag (alleen vandaag).
We rijden naar ons hotel waar onze gids Thang ons opvangt. Het is een hoog groot hotel maar we gaan meteen door. Inchecken later. Thang spring in de auto en we rijden 10 minuten verder naar Hoa Lu.

Hoa Lư was de hoofdstad van Vietnam van 968 tot 1009. Het ligt in het dorp Trường Yên Thượng, district Hoa Lư , in de provincie Ninh Bình . Het gebied is een van de rijstvelden die worden onderbroken door kalkstenen bergen.

De hoofdstad Hoa Lư besloeg een oppervlakte van 300 ha (3,0 km 2 ), inclusief zowel de binnen- als de buitencitadellen. Het omvatte defensieve aarden muren, paleizen, tempels en heiligdommen, en werd omgeven en beschermd door bergen van kalksteen. Tegenwoordig bestaat de oude citadel niet meer en zijn er nog maar weinig overblijfselen uit de 10e eeuw over. We hebben de tempels gezien die zijn gebouwd ter ere van de keizers Đinh Tiên Hoàng en Lê Đại Hành, hun zonen, en koningin Dương Vân Nga , die eerst getrouwd was met Đinh Tiên Hoàng en vervolgens met Lê Đại Hành.

Onze Thang vertelt het verhaal van bovengenoemde keizers met verve. Hij weet de geschiedenis op zijn duimpje. Ook is het leuk om achter kleine weetjes te komen bv: waarom zijn de drempels zo bizar hoog in dit gebied en de deuren zo laag? Omdat je dan automatisch buigt als je binnenkomt…wat is de betekenis van een draak en een dragon bed, waarom ziet de tempel er van de eerst keizer er anders uit dan die van de tweede keizer?
Ik zal jullie er verder niet mee vermoeien…wederom GIYBF 😉. Na dit geheel bezocht te hebben staat Ina alweer klaar om door te rijden naar de lunch. Het is inmiddels alweer 13.00 uur dus lunchtijd. Ran is blij, ik word af en toe gek van al die rijst en al die warme maaltijden…

We stoppen bij een grote tent, eigendom van 1 familie. Alles is aan het werk. We krijgen weer een soort toeristenmenu waarbij zij gewoon wat eten op tafel zetten. Wel zo makkelijk als er constant bussen vol toeristen komen eten.
We krijgen wederom loempia’s. Ze zijn heerlijk. Daarbij komt nog warme koolsalade. Dan komt er een soort groentensoep met iets van kroepoek die je in je soep moet dopen. Vervolgens komt GEIT!!
We zijn blij verrast! Eindelijk GEIT! Het blijkt hier de plaatselijke specialiteit te zijn. We krijgen dunne witte rijstvelletjes, daarin doe je een beetje basilicum, munt, geitenvlees en dan rol je het op en dip je het rolletje in een beetje pittige saus! Het is heerlijk! Dan komt er nog een kip smurrie en witte rijst en als toetje een verse banaan (en die smaken heel anders dan onze bananen zeg ik je).
De hele familie is in deze zaak aan het werk, babies worden tussendoor verschoond en te slapen gelegd, kinderen lopen in uniform en gaan naar school, oma doet de afwas en zo verdienen ze samen de kost. Ze hebben een deal (vertelt Thang) met diverse toeroperators. Die krijgen allemaal hun commissie als ze gasten brengen…

We nodigen Ina en Thang uit met ons mee te eten maar dat doen ze dus echt niet, ook niet na herhaaldelijk aandringen. Ze drinken aan de voorkant een theetje en wachten op ons.

We gaan om een uur of twee weer verder. Ran wil even de drone de lucht in doen dus Thang brengt ons naar een gebied waar dat kan. We zien een paar geiten bovenop de rand van een berg zitten. Ran gaat er met zijn drone heen, het is een grappig gezicht om ze te zien wegrennen van de drone.
Mooie beelden (helaas kan ik geen video’s in Pindat downloaden) komen tevoorschijn. De drone kan ca. 2 km ver en best hoog dus het zijn mooie beelden.

Daarna naar de laatste tourist trap voor vandaag en dat is een Trang An boot toer. Thang vertelt ons dat er 2000 bootjes zijn die toeristen rond varen (peddelen) op de Trang An.
Met een roeiboot vaar je over de rivier, langs de torenhoge kalksteenbergen, door grotten en kun je een aantal tempels bezoeken. Aangezien we wat “tempelmoe” zijn besluiten we niet nog meer tempels te bezoeken maar in de boot te blijven.
We zitten met zijn tweetjes in een boot en worden rondgevaren door een gepensioneerde Vietnamees die eigenlijk alleen de highlights van de route in het Engels kan benoemen. Maar hij is enorm grappig en roeit (zoals alle bootjes) met zijn voeten en ook nog met zijn handen (de meesten alleen met hun voeten, een briljant gezicht). We varen door de rustige wateren. Het is een prachtige natuur maar wel veel bootjes. Omdat we laat zijn hebben we gelukkig geen files in de grotten. We varen door drie grotten. De tocht duurt ca. 2 uur. Je vaart heen, maakt een U turn en dan weer terug. We zien dus ook de mensen die terug komen. Het is grappig. Heen is iedereen nog enthousiast en foto’s aan het maken en het tweede uur terug zit iedereen of te slapen op de boot of te gapen of sjacherijnig te kijken….wij hebben, ook op de terugweg lol met onze bejaarde roeier. We hebben respect voor deze man die twee uur achter elkaar de boot blijft bewegen met handen of voeten. Hij stopt bij de mooie plekjes en maakt foto’s. We bedanken hem met een lach en een dikke tip en hij is blij.

Ina en Thang staan weer op ons te wachten na de boot en brengen ons naar het hotel.
We nemen al afscheid van Thang. Het is een zeer vriendelijke gids, een stuk rustiger dan Tom maar met mooie weetjes, goed Engels sprekend en leuke grappen tussendoor. Ina is er morgen weer om ons verder te rijden naar Halong Bay.

We checken in. De kamer is keurig, groot en de mensen zijn (wederom) zeer vriendelijk.
In de avond bellen we met KLM. We willen eigenlijk nog de 27e op Bali zijn in verband met de ceremonie voor het huis van Sary. We bellen eerst Wes, Wim en mamma. We zouden immers tweede kerstdag gaan lunchen met zijn allen. Na iedereen gesproken te hebben besluiten we om te boeken. We blijven dus nog wat langer weg tot 29 december. In de avond vliegen we terug.

(Kunnen jullie allemaal nog wat langer genieten van de reisvlogs…).

We eten vanavond natuurlijk nog hier vlakbij het hotel. Duck staat hier centraal. Mijn darmen spelen wat op dus ik hou het op een klein portie friet (best even lekker na al die rijst).

Morgen dus vroeg weg, om 730 uur staan Ina paraat. Het is tijd om te slapen.

hẹn gặp bạn vào ngày mai (tot morgen!)

Geschreven door Marja.op.avontuur