Na nog een half dagje werken en uiteraard nog een hoop dingen te doen in de middag ben ik om 17.00 uur eindelijk klaar. Het waren drukke dagen zo met de Sint net achter de rug maar het is allemaal gelukt. Het is nu tijd voor even iets anders…
Waarom nu weer Bali terwijl we er in maart waren? Sary heeft in september haar tweede kindje gekregen. 3 maanden na de geboorte is er een ceremony. Ook is het huis nu bijna klaar waar ze mee begonnen zijn in juli. We waren eigenlijk van plan om nog in september op vakantie te gaan maar dit lukte niet. Dus hebben we besloten toch nog een keer dit jaar naar Sary te gaan om deze keer wel de geboorte ceremony van Asmita bij te wonen. Dat was niet gelukt bij hun eerste zoontje Kayana vanwege de corona pandemie. We hebben geboekt tot en met 24 december. Omdat we inmiddels al een paar keer op Bali zijn geweest en de laatste keer veel hebben gezien hebben we besloten deze keer niet op Bali te blijven. We gaan tussendoor nog 8 dagen naar Vietnam. Het zal dus niet een vakantie worden van relaxen en ontspannen maar veel reizen en veel zien en indrukken opdoen van een nieuw land.
Om 17.30 uur pikt Wim ons op om ons naar Schiphol te brengen. We zijn om even over zessen om Schiphol waar alles snel gaat. Het is niet druk. We eten wat en we boarden ook op tijd.
We vertrekken uiteindelijk een kwartiertje later dus om 21.30 uur gaan we de lucht in.
We krijgen uiteraard weer eten in het vliegtuig en daarna probeer ik maar wat te slapen. Dit gaat goed. Als we op Singapore aankomen is de dag alweer voorbij (terwijl ik net wakker wordt). Het is inmiddels 16.30 uur. We moeten er even uit. Tanken en wisselen van cabine personeel. We lopen een beetje rond op Singapore airport waar het 28 graden is en wat warm en drukkend. Om 17.15 uur moeten we weer boarden. Waar je in Nederland alles in je tas kunt laten zitten moet hier alles eruit..laptop, vloeistoffen …het is altijd weer apart om te zien dat iedere luchthaven zo zijn eigen regeltjes hiervoor heeft. We zouden om 1745 uur moeten vertrekken maar dit lukt niet. Uiteindelijk wordt het 18.15 uur voordat we doorvliegen naar Denpassar. De vlucht duurt nog 2.25 minuten dus dat is niet zo lang. We krijgen weer eten. Nasi met kip saté. Voor mijn gevoel is het nog ochtend dus ik krijg het niet naar binnen en laat het staan.
Ondertussen geniet ik van de documentaire op Netflix van Robbie Williams. Mooie maar trieste registratie van zijn leven…ik geniet van de muziek, dat dan weer wel!! En zo vliegt de tijd weer voorbij. Om ongeveer 20.25 uur landen we op Denpasar Bali. Alles gaat wederom vlot. We kopen een visum, gaan vlot door de douane en ook de koffers rollen snel de band op. We hebben drie grote koffers. Eentje met spullen voor Sary. Ze vroeg om Engelse prentenboeken en die had ik nog van wat ouders gekregen. Ook heb ik er zelf nog wat besteld op Bol. Bij de Action nog een Bluetooth box gekocht en Wim heeft nog wat kleding in de koffer gedaan. Plus nog chocolade voor de familie (dat is hier nogal kostbaar) en de koffer zit vol. Het is een oude koffer dus die kunnen we mooi hier laten.
We lopen met alle bagage naar de aankomst hal waar Sary en Winarta al ons op staan te wachten.
Het is fijn om elkaar weer te omhelzen en we moeten op zoek naar de auto. Ze hebben geen idee waar ze deze geparkeerd hebben in de chaos van Denpassar Airport (was dit in maart ook niet zo? 🤪). We moeten er maar om lachen. Het is warm en drukkend. Even acclimatiseren want van 3 graden naar 32 is best even wennen… Uiteindelijk vinden we de auto en gaan we op weg naar Sanur waar we een kleine “villa” gehuurd hebben. We dachten laten we eens wat anders doen dan een hotel….ik ben benieuwd waar we eindigen als we na ongeveer 30 minuten rijden een wijk inrijden met kleine en smalle straatjes. Waar auto’s elkaar niet kunnen passeren (maar dit natuurlijk wel moet). Het is een kwestie van passen en meten maar dat zijn we inmiddels wel gewend hier. We vragen ons af waar dit eindigt. Het lijkt erop dat we in de middle of nowhere zitten. We komen aan bij Nike Villa’s. In een klein straatje ergens in Sanur. We worden ontvangen door een paar keurige heren die onze koffers naar de receptie rollen. Het is inmiddels tegen tienen. Na inchecken lopen we naar onze “villa”, onderdeel van een klein resort met ik denk nog een stuk of tien huisjes. Er is een gemeenschappelijke ruimte met een zwembad en bar. Alles is natuurlijk nu dicht. Onze villa ziet er keurig uit. We komen binnen en lopen meteen tegen ons eigen “zwempooltje” aan. Daarachter meteen de woonkamer. Het is heel open en het is erg leuk. We zijn hier tot en met maandag de 11e. We gaan nog even op zoek naar een barretje waar we wat kunnen drinken. Als we de andere kant de straat uitlopen blijken we toch vlakbij een hoofdstraat te zitten met winkeltjes, barretjes en restaurantjes. Alles is helaas wel dicht dus we lopen naar een kleine minimarkt en kopen daar maar wat drinken en gaan weer terug naar onze plek. Daar drinken we wat met zijn vieren en we laten Sary alle spullen zien die we meegebracht hebben. Alles wordt hartelijk ontvangen dus dat is fijn. Ze gaan naar huis zo rond 00.30 uur. Zodra ze weg zijn neem ik nog even een kleine dip in onze privé pool en koel eindelijk wat af…
Inmiddels is het 01.55 uur en we halen nog even door om zo door de jetlag heen te komen. Uiteindelijk is het voor ons gevoel nog maar een uur of 7…
Morgen een vol programma. Om 930 uur wordt het ontbijt hier in de villa geserveerd. Daarna komt Sary met schoon papa en gaan we naar schoonouders. Daarna naar het huis wat nu gebouwd wordt en daarna naar de school van Sary.
En ik geloof dat we ook nog op zoek moeten naar Balinese kleding die we aan moeten bij de ceremony op 21 december…als dat geen feest wordt …😉😱….
Geschreven door Marja.op.avontuur