Het is tijd voor onze laatste stop. We moeten daar weer een tijdje voor in de auto maar dat is niet erg. We hebben prachtige dingen hier gezien onderwater en het was zeker de moeite waard. En onderweg zien we zoveel dat het ook niet uitmaakt om soms even in de auto te zitten. We worden vandaag opgehaald door Widi om 9.00 uur, na een wederom matig ontbijtje. Het resort was prima maar restaurant zeer matig. We rijden rustig aan terug. We passeren weer prachtige natuurgebieden en stoppen af en toe onderweg om even te genieten van de fantastische uitzichten over oerwoud richting zee of meren. Onderweg bepalen wat we gaan doen vandaag. Op de “to do Bali” list stond nog eigenlijk zwarte stranden bekijken en surflessen. Dat zouden we natuurlijk morgen kunnen doen maar eigenlijk willen we morgen een dagje genieten van helemaal niks. Dus we besluiten om vandaag naar Canggu te rijden, het strand voor surfdudes en daar een lesje te nemen, tenminste Wes en Sas, wij slaan even over en gaan wel foto’s maken. We komen ongeveer om 13.30 uur aan in Canggu en zoeken daar een surfshop op en kunnen we om half drie een lesje boeken. Maar eerst lunch. Widi brengt ons naar een lokaal tentje waar we kunnen aanwijzen wat we willen eten. We eten prima, rijst met Ajam natuurlijk en wat groentes erbij. Het is druk hier in Canggu. Wes en ik waren hier 7 jaar geleden ook en toen was hier nog weinig te doen. Nu is een bruisende kustplaats met veel surf dudes, ontzettend veel winkels / kroegen/ restaurants. Wat een enorm verschil….om even voor half drie gaan we terug naar de surfshop en Wes en Sas beginnen aan hun surfles. Wes heeft al eens eerder gesurfd, Sas niet maar ze zeggen beiden beginners te zijn en gaan beiden met een Balinese dude het strand op. Eerst op de kant droog oefenen en dan de zee in. Ze gaan meteen diep, we kunnen ze al snel niet meer zien. Wij wachten op het strand op een bedje en na een kwartiertje duik ik er ook maar even in. De zee is hoog, de stroming sterk, maar de temperatuur van het water is heerlijk. Er zijn echt grote golven. Ik ben benieuwd hoe Wes het surfen deze keer ervaart want 7 jaar geleden was hij er na 5 minuten klaar mee….
Vandaag duurde het iets langer. Hij was er na een uur klaar mee en kwam met een sjacherijnig gezicht de zee uit lopen. “Ik ben er klaar mee….ik ga nooit meer surfen..” ik ben kapot….sta je 1 minuut op een board om vervolgens weer 10 minuten terug te paddelen….”’ Saske was nog wel even bezig maar kwam er ook uit zei Wes. Sas heeft in een zeeegel gestaan en nog een puntje in haar voet zitten. De surfinstructeur heeft er dan al 2 uitgetrokken..oefff…pijnlijk!! We proberen de laatste eruit te halen maar die zit helaas dieper dus we besluiten maar te gaan en dat met eerst in azijn weken te proberen. Widi is er snel na ons appje dat we klaar zijn. We gaan naar het hotel in Uluwatu. Dat is ongeveer een uurtje. Onderweg kopen we de spullen om de laatste zee egel punt eruit te krijgen. Azijn, een teiltje waarin ze kan weken en verband. Als we om ongeveer half 6 aankomen in het Ayana Resort in Uluwatu kijken we onze ogen uit. Voordat de auto bij de ingang is moeten we al een heel stuk rijden. Uluwatu schijnt uit 3 resorts te bestaan. Als we voor eentje gaan parkeren en inchecken krijgen we bloemenkettingen om en wordt er drie keer op een grote gong geslagen.
We zien een entree die bizar is. We hebben al aardig wat gezien de afgelopen weken maar dit spant de kroon. Het in ook ongelofelijk hoeveel personeel ons staat op te wachten. Hier hebben ze echt geen personeelsproblemen thats for sure. We checken in maar blijken bij verkeerde te zijn. Dit is Rimba By Ayana en wij moeten naar Ayana Beach resort. Deze is nl niet aan het strand waar wij wel geboekt hebben. We worden met een soort hotel buggy naar onze plek gebracht. We hebben mooie kamers, alleen twee losse bedden. Dit is niet wat we geboekt hadden en we gaan terug naar de receptie (dit alles het een mank lopende Sas…) Ze hebben voor nu geen andere kamers maar als compensatie krijgen we een wellness behandeling gratis en een late check out for free op vrijdag. We hoeven dan pas om 16.00 uur de kamers uit. Ook prima. De kamers zijn mooi, veel hout in bewerkt. Het uitzicht is prachtig met zicht op zee. We kunnen nog net genieten van een klein stukje sunset (het was een mooie warme dag vandaag met geen regen). We drinken wat op de kamer en zetten Sas met haar voet in een azijnbadje in de hoop dat de splinter uit haar voet los komt. Na een poosje drenken we een wonddoekje in azijn en doen er verband omheen zodat we kunnen gaan eten. Er zijn 12 restaurants op dit terrein van vis- tot pizza- tot terriyaki- tot Balinees restaurant dus we hebben keuze genoeg. We kiezen voor het restaurant op de mooiste plek en dat is het visrestaurant (waar ze overigens ook vlees hebben). Je kunt hier de vis zelf uitzoeken. We eten van alles wat, De plek is prachtig gelegen helemaal onderaan het hotel. Onder je heb je meteen zicht op zee en ruige rotsen. Je hoort en ziet het water omhoog klappen tegen de rotswanden aan. De weg naar het restaurant is met veel trappetjes naar beneden maar alles is zo groot en prachtig, waar je ook kijkt. Er zijn meerdere zwembaden waarvan er eentje over zee uitkijkt. Rechts zien we een plateau wat boven zee hangt. Dit is de “Rock bar”. Het blijkt dat meerdere grote DJ’s hier regelmatig draaien. Wij missen ze net, volgende week staat Hardwell hier “achter de DJ-boot” begreep ik. De hoeveelheid personeel duizelt je. Constant loopt er iemand langs je die buigend langs komt (ongemakkelijk op bepaald moment) en vraagt “goodnight, how are you?” Als we de weg vragen lopen ze helemaal met je mee naar de plek waar je heen wilt en laten alles zien. Om een uur of elf zijn we klaar met eten wat uitstekend is en drinken nog een drankje in de Rock Bar waar een dame staat te draaien. Dan taaien we af om middernacht als alles dicht gaat hier. Morgen nog een dagje helemaal niks. Genieten van de laatste twee dagen en gewoon even geen programma of wat dan ook. We zouden morgen naar Kecak dansen gaan maar dat hebben we even afgeblazen. Ook eerst maar eens kijken of we de laatste splinter uit Sas haar voet kunnen krijgen…welterusten en tot morgen!

Geschreven door Marja.op.avontuur