Het is alweer de laatste dag van Nusa Penida. Wat jammer want het eiland was/ is echt wel leuk. Mooie natuur, minder regen, mooie snorkelplekken/ duikplekken. Het resort vonden we iets minder, maar de plek was wel prachtig. We gaan zeker nog een keertje hier terug komen. We hebben vandaag een “floating breakfast” besteld. Dat hoor ook een beetje bij Bali. Ontbijten in het zwembad. Dus we staan vandaag op om 8 uur om vervolgens om 8.30 uur in het zwembad te liggen waar het ontbijt bezorgd wordt. Het ziet er allemaal prachtig uit. Van vers gesneden fruit tot eitjes, alles kan. We genieten nog even van het ontbijt. Ondertussen staan onze koffers alweer klaar, de taxi komt om 9.30 uur. en we hebben de boot naar Bali om 10.15 uur. De koffers gaan weer in de auto, en het is een kwartier rijden terug naar de haven. We zijn er keurig op tijd, om 9.45 uur staan we voor het kantoortje om onze boottickets af te halen. De boot is redelijk gevuld maar lang niet vol dus we kunnen languit zitten. Ik heb alweer voor de zekerheid twee pillen genomen tegen reisziekte. Heen ging het ook goed dus ik neem aan dat het nu ook goed gaat. Om 10.25 uur vertrekt de boot richting Sanur. Als het goed is staat Widi daar op ons te wachten om vervolgens verder te rijden. De bootreis is rustig, de zee is kalm, veel rustiger dan de heenreis dus ik heb geen enkele last van zeeziekte. Na ongeveer 35 minuten varen we de haven van Sanur in. We lopen de aankomsthal uit en Widi komt ons al tegemoet rijden. Het is erg fijn om een chauffeur te hebben waar je van op aan kunt. De koffers gaan weer in de auto en we rijden weg van Sanur. Op het programma vandaag staat een lange dag onderweg want we gaan naar Menangan, dit is aan het hele andere eind van Bali in het westen. Een stukje waar we nog nooit geweest zijn dus we gaan het zien. We vertrekken uiteindelijk dus om ca. 11.15 uur uit Sanur. Voorlopig rijden we nog even tot voorbij Ubud. We zien weer zoveel onderweg, prachtige natuur (vooral in het midden van Bali), apen, gezellige lokale markten, kortom teveel om je ogen te sluiten. De eerste stop is bij een restaurantje waar ze de Balinese specialiteit verkopen en dat is varken. Ze maken hier alles van varkens tot ingewanden toe. We zeggen Widi dat we die niet willen eten en dat komt in orde. We krijgen een bord vol met varkensvlees, zelf de varkenshuid is een soort delicatesse. Ik sla hem even over want ik heb er toch een ander idee bij…🫣. Verder is het eten goed, het ene wat lekkerder dan het andere, in NL eet ik eigenlijk nooit varken maar ik vond dat ik het toch even moest proberen. Daarna rijden we verder en is de eerste stop bij een toeirstenmarkt. Hier wordt vele fruit verkocht en specerijen. Ik koop wat potjes voor Roos en mezelf en betaal daar (waarschijnlijk ook na afdingen) nog steeds teveel geld voor….
We rijden verder door de bergen richting een groot meer. Hier is de watertempel genaamd: Pura Ulun Danu Beratan Bedugul. Een toepasselijke naam de watertempel want het kwam toen we daar waren met bakken uit de hemel. Dus…een paraplu huren maar en toch naar binnen. Een mooie tempel zo aan het meer. Er waren weer de nodige “insta koninginnen” aanwezig waar we weer vreselijk ok gelachen hebben. Er liep een dame rond en daar liep constant een Balinees mannetje achteraan om foto’s te maken. Bizar gewoon. Ook kon je je verkleden in typische kledij en je laten fotograferen. Soort Volendam maar dan in Bali. Ook een grote komische show. Oh ja..we kwamen voor de tempel…die was ook erg fraai, alhoewel ik deze al twee keer gezien had blijft deze mooi.
Daarna reden we door en werd het gelukkig wat droger. Op naar een “echte” waterval. We rijden na tien minuten een zij ingang in. Niet te zien dat hier een weggetje is naar een waterval. We rijden 10 minuten over een hobbelige weg en parkeren de auto. Eerst een stukje nog lopen en dan heel veel treden naar beneden. Het is een prachtige waterval, hoog en veel geweld. En gelukkig niet zoveel toeristen. We hebben geen zwemkleding bij ons dus dat zit er even niet in maar dat maakt niet uit. Na een kwartiertje lopen we weer de 177 treden omhoog. Widi zit op ons te wachten en we rijden weer verder. Het is inmiddels alweer 17.00 uur geworden en we moeten nog ongeveer twee uur naar onze eindbestemming.
We rijden langs de noordkust helemaal naar het westen. Hier is weinig te zien. Widi vertelt dat er veel moslims wonen aan deze kant van het eiland en dat kun je ook zien want je ziet verschillende moskeeën. Dat komt omdat de weg naar Java vanaf hier kort is en op Java wonen veel moslims. We zijn om een uur of 7 in het Mimpi Resort in Melangan. Het is donker dus we kunnen weinig zien van de omgeving maar we worden weer ontvangen met een drankje. De kamers (soort van kleine huisjes) zien er keurig uit. De badkamer is gedeeltelijk buiten maar hier is de wc wel overdekt met een dak. We lopen naar het restaurant even verderop. Die ligt aan zee. We eten mwah…redelijk…we zijn niet erg enthousiast. Maar het is goed zo. We zijn allemaal gaar en moe en liggen snel te slapen.
Morgen nog een dagje op de boot naar een klein eilandje voor Menjangan waar we gaan snorkelen. Tot morgen !

Geschreven door Marja.op.avontuur