Ierland, Ennis

Na twee zeer stevige rijdagen, staan er vandaag gelukkig wat minder kilometers op het programma.
Na een kort ontbijt in het hotel - we zijn de enige twee gasten en hebben gisteren al doorgegeven wat we zouden eten als ontbijt - voor mij de worstjes, scrambled eggs en black pudding, Daniël kiest voor gerookte zalm bij zijn eieren - vertrekken we rond 9u20 richting Limerick.

Vandaag staan er twee kastelen op het programma. We hebben gisteren online tickets gekocht, want bij toeval hebben we kunnen zien dat online voorverkoop veel kan schelen met directverkoop aan de kassa: bij King John's Castle is het online 8 euro (in plaats van 10) en bij Bunratty Castle is het online 10 euro (in plaats van 15 (!)).
We mochten gratis gebruik maken van de huisprinter van de eigenaars van het hotel, wat de zeer slechte wifi-verbinding deels goedmaakt.

Limerick ligt een dikke 100 kilometer van Tralee. De GPS geeft aan dat we er 1u47 minuten op zullen rijden, ondanks het feit dat het voornamelijk langs hoofdwegen is. We kunnen doorheen de rit tijd inhalen, maar een volledig stilstaande traffic jam met bijhorend rondrijden in de Limerickse countryside doet ons inderdaad 1u50 minuten later aan King John's Castle toekomen.

King John's Castle is genoemd naar de gelijknamige koning, in de folklore vooral bekend als de slechterik uit de Robin Hood-verhalen.
King John heeft echter nooit voet in het kasteel gezet. Toen hij zelf eind 12de eeuw een bezoek aan Limerick bracht, gaf hij opdracht om het kasteel te bouwen. Pas na zijn dood werd de versterkte burcht King John's Castle genoemd en de naam is blijven hangen. Het schept toch wel andere verwachtingen, en ik moet toegeven dat ik het me allemaal iets spectaculairder had voorgesteld, met indrukwekkende ruïnes en folterkamers enzo.
In plaats daarvan krijg je in een interactieve tentoonstelling (die qua idee en opbouw doet denken aan het vernieuwde "In Flanders Fields"-museum in Ieper) een vloedgolf aan informatie te verwerken over de geschiedenis van het kasteel en Limerick. Er wordt zeer gedetailleerd aandacht geschonken aan de verschillende belegeringen.
Pas op het einde van het bezoek kan je ook effectief het kasteel bezichtigen. In de kelders zijn er archeologische restanten van de oorspronkelijke Normandische vesting en zelfs een mijn uit de belegering te bewonderen. Op het binnenplein en in het kasteel zelf zijn verschillende kamers heringericht naar ambachten van die tijd (metser, smid...). Bij mooi weer lopen er ook mensen in historische kostuums rond om bezoekers de knepen van hun specifiek vak te leren. Gezien er opnieuw regen in de lucht hang en er wind is komen opzetten, is het binnenplein leeg.
Dat is wat het nadeel bij het voordeel van off-season te reizen: minder bezoekers, maar ook minder "animatie".

We moeten ons haasten voor ons parkingticket, kopen nog een snelle hap voor onderweg en kunnen nog net een fotootje trekken van St. Mary's Cathedral (een bezoek zit er jammer genoeg niet in).
Rond 13u30 vertrekken we naar Bunratty, om er het kasteel en bijhorend Folk Park te bezoeken.
We komen aan rond 15u en vinden makkelijk parking.

Bunratty Castle & Folk Park is het Bokrijk van Ierland. Op de gronden van het kasteel werden huisjes uit verschillende counties uit de 19de eeuw herbouwd. Het is allemaal zeer overtuigend gedaan (de stinkende geur van opgebrande turf en vochtige rietdaken incluus) en erg sfeervol. Tijdens het hoogseizoen geven ook hier mensen in historische kledij uitleg over de verschillende ambachten en plaatsen. Vandaag is er enkel een smid en een molenaar.
Er lopen heel wat Amerikanen rond (iets dat ook algemeen geldt voor Ierland - niet zo verwonderlijk uiteindelijk). Het is best ironisch dat veel van die Amerikanen, die afstammen van mensen die door de Grote Hongersnood naar Amerika zijn uitgeweken, nauwelijks de deur van de huisjes doorgeraken, zonder zich in profiel te moeten draaien...

Het kasteel zelf is met privégeld gerestaureerd naar hoe het moet geweest zijn in de 15de-16de eeuw. Ook hier werd alles tot in de details uitgewerkt en verzorgd. Zo zit er in een diepe kerker een pop miserabel in de vergeetput - en bizar genoeg wérkt het. Je voelt al medelijden met die pop, dus wat moet het niet geweest zijn voor mensen?

Tegen 16u30 vertrekken we naar Ennis. Het duurt ongeveer 20 minuten om in Ennis zelf het hotel te vinden - het adres op Booking was geweldig nietszeggend.
Het hotel ligt op 3 minuten wandelen van het centrum, waar we avondeten in een pub.
Tegen 20u30 zijn we terug op het hotel, om de dag voor morgen voor te bereiden, nog iets te drinken in de bar, en ik ook om het verslag te schrijven, dat nu zo goed als af is voor vandaag :-).

De regen slaat volop tegen het raam van de kamer.
Hopelijk wordt het morgen beter weer, want er staat weer heel wat natuur op het programma, en zoals we gisteren hebben mogen ondervinden gaan natuur bezoeken en regen niet samen.

Fingers crossed...