Vandaag was een fantastische dag, een waardige afsluiter van een mooie reis die veel te snel voorbij is.
Samen met Hans en Marijke verkennen we San Francisco, beginnend met Alcatraz.
Ik heb de gevangenis al eens eerder bezocht, maar heb er niet aan getwijfeld om het nog eens te doen. Om 10u30 moeten we de boot nemen aan Pier 33. We vertrekken rond 8u50 uit het hotel richting Market Street, om daar de Streetcar Lijn F te nemen. Aanvankelijk gaat het traag, maar eens we de Embarcadero op zijn, stoppen we snel aan Pier 33. We zijn er bijna een uur te vroeg. Met de sanitaire stop en wat snuisteren in de shop is het echter al snel tijd om in te schepen. We vertrekken vrij stipt, en een dik kwartier later meren we aan op Alcatraz.
In tegenstelling tot zoveel jaar geleden is het vandaag stralend weer, en dat schept meteen een heel ander sfeer. Overal staan kleurrijke bloemen. Het meeuwengeschreeuw is echter precies zoals ik me herinner, nu zelfs nog luider want de beesten zijn aan het nesten. De zilte, zure guur was ik vergeten.
Het bezoek zelf loopt erg gelijkaardig als zoveel jaar geleden, en daarvoor verwijs ik graag naar mijn reisverhaal van toen ;-): (http://www.orinoko.be/noord-amerika/achter-slot-en-grendel/ )
Mijn gezelschap is ook onder de indruk, en een bezoek blijft sterk aanbevolen als je San Francisco bezoekt. Wees er toch op tijd bij: op dit ogenblik (24 juni) is het volgende vrije plaatsje op 28 juli!

Rond 13u30 nemen we de ferry terug naar San Francisco. Lunchen doen we op toeristenval Fisherman’s Wharf, dat ik na Santa Monica Pier een pak minder schreeuwerig vind. Mama en Nicole trakteren me ook op mijn foute San Francisco t-shirt en een mooie sjaal voor al mijn voorbereiding van de reis (hadden ze uiteraard niet moeten doen, maar ik ben er toch blij mee!).
Van Fishermans’s Wharf is het te voet richting Lombard Street, en het haarspeldbocht-gedeelte. Het stevig naar omhoog.
Lombard Street ken ik van foto’s, en ik ben blij dat ik het nu “in het echt” gezien heb. Knap om die auto’s zich een weg te zien banen. Het stokt er van de toeristen, en je moet het wel eens gezien hebben.

Het plan is om daar dan de cable car richting Powell Street te nemen, maar er staat een lange wachtrij, er lijkt maar om de 15 min een car langs te komen, waar dan telkens maar 3-4 mensen op kunnen. Dus we gaan te voet. Heuvel op en heuvel af.
In Nob Hill vind ik een buurtwinkel na 3 weken eindelijk een klein flesje Diet Canada Dry (Halleluia! Wat heeft het gesmaakt). We bezoeken er ook de Grace Cathedral, een Anglicaanse (of Episcopale) kathedraal, gotisch van invloed maar volledig gebouwd in beton en gewapend staal, om te kunnen weerstaan aan de aardbevingen.
De man die er aan de info-balie zit, geeft graag uitleg en me ook zijn kaartje, voor moest ik nog eens in San Francisco zijn en hulp nodig hebben.

Rond 18u komen we aan in het hotel, en hier scheiden onze wegen zich van die van Hans en Marijke. Mama wil nog wat gaan winkelen, en Hans ziet dat – terecht – niet zitten.
Dus weer een afscheid dat ik zo kort mogelijk wil houden, want het blijft moeilijk.

Na het shoppen is het nog een laatste maaltijd in een steakhouse op Powell Street (niet alleen de steak, maar ook mijn Caesar Salad is lekker!), en dan is het gedaan.
We komen in de diner bij het hotel (waar wij gisterenavond gegeten hebben) nog Jozef en Elly tegen, en ook Karin, en net zijn ook nog Dolly en Jos afscheid komen nemen.

Nu is het hier 22u, en ik moet gaan slapen.
Over 6 uur – om 4 uur! – krijg ik mijn wake up call. Om 4u30 brengt een shuttle service ons naar SFO, voor onze vlucht van 7u richting JFK (New York).

Een lange dag.

Geschreven door Wereldbeelden