Ierland, Cork

Wat een nacht!
Rond ongeveer 1u30 kwamen onze B&B-buren terug van god weet waar. Er waren ook kinderen in het gezelschap, die er niets beter op vonden om op dat uur van de nacht nog lekker veel lawaai te maken.
En tegen 2u30 arriveerde een taxi met een ander koppel, ladderzat.
Sowieso ging het inslapen niet gemakkelijk. Het licht in de gang bleef branden en scheen fel in de kamer. Gecombineerd met het veel te kleine bed - in zo een twijfelaar kan je gewoonweg niet bewegen - maakt het bijna onmogelijk om in slaap te vallen.
Daniël heeft er op een bepaald moment genoeg van, en is dan maar met alle aanwezige kussens (en dat waren er heel wat) op de grond gaan liggen (ik zweer het, ik zit er voor niets tussen!)
We starten de dag allebei met een half ochtendhumeur. Gelukkig maakt het ontbijt veel goed. Het is superlekker, met zelfs verse bosessen en frambozen.

Rond 9u45 verkennen we de ruïnes van Jerpoint Abbey, de best bewaarde Cisterciënzer-abdij in Ierland. De abdij licht rechtover de B&B en dateert uit de 12de eeuw. Vooral de kloostergang is relatief goed bewaard. Een plan geeft aan hoe de abdij vroeger opgebouwd was en er worden ook enkele artefacten tentoongesteld, maar voor de rest is het qua info vrij summier.

Onder een dik pak donkere wolken vertrekken we rond 10u30 naar Kilkenny, waar we tegen 11u30 aankomen, na een tussenstop bij Lidl voor de picknick. Het assortiment is anders dan in België, en bizar genoeg zijn de "handcooked" Britse chips hier een pak duurder.

Kilkenny lijkt een bruisend toeristisch stadje, ondanks de rust die er nu heerst. Vandaag is zondag, en het ligt er in katholiek Ierland wat doods bij.
We brengen een bezoek aan Kilkenny Castle. Normaal gezien is de toegangsprijs 6 euro, maar omdat het vandaag blijkbaar "heritage sunday" is, mogen we gratis binnen. Er zijn dan wel geen rondleidingen, maar de folder, inleidende film en de vele informatieborden geven zo veel informatie, dat we toch het gevoel krijgen dat we alles uit het bezoek gehaald hebben.

Kilkenny Castle is een aangename verrassing. De funderingen van het kasteel dateren van de tijd van de Noormannen (12de eeuw). Van 1390 tot 1937 (!!) werd het bewoond door de machtige Butler-familie, die zeer nauwe banden had met de Engelse kroon.
Bij de onafhankelijkheid van Ierland zijn ze uit het kasteel getrokken. De hele inboedel werd verkocht, en het kasteel - dat aanvankelijk een vestiging en verdedigingsburcht was en vervolgens werd omgebouwd tot woonplaats - heeft enkele jaren leeggestaan, tot het voor 15 of 50 pond (Daniël en ik zijn het oneens over welk bedrag er nu precies genoemd werd) werd verkocht aan de OPW ("Office of Public Works") van de Ierse staat, die het helemaal restaureert naar Victoriaanse stijl.
Het resultaat is verbluffend, met speciale vermelding voor de schilderijengalerij, een prachtige, lichte zaal waar vroegere bewoners van het kasteel vanuit hun gouden kaders op de bezoekers neerkijken.

We willen in Kilenny ook nog het Rothe House bezoeken, maar op zondag is het blijkbaar pas open vanaf 14u. Jammer!

Op naar Cashel dan, en de Rock of Cashel, een ruïne op een rots, en één van Ierlands meest gefotografeerde plaatsen.
Ondertussen is het flink beginnen regenen. De broodjes, charcuterie en rucola-sla die we deze ochtend gekocht hebben, eten we dan maar langs de baan in de auto op. Het kunnen niet altijd vergezichten zijn...

Het is ongeveer een uur rijden van Kilkenny naar Cashel, waar we tegen 15u15 aankomen. Het eerste zicht op de Rock is overweldigend. Als een duister gotisch kasteel doemt het in het landschap op.
Ook hier is de toegangsprijs normaal gezien 6 euro, maar dankzij "heritage sunday" mogen we binnen op kosten van de Ierse belastingbetaler (en Europa).
We zijn net op tijd voor de rondleiding, die ons in 45 minuten doorheen de verschillende gebouwen leidt. Het oudste gebouw dateert van de 11de eeuw, het jongste is van in 1400.
Al van in de 5de eeuw was de Rock of Cashel de hoofdzetel van de koningen van Munster. Uiteindelijk werd het ook de hoofdvestiging van de High King van het volledige Ierland. In de 11de eeuw werd de toenmalige heersende clan verslagen door een andere clan (O’Brien), zoals dat soms gebeurt in de geschiedenis, en de nieuwe heersers schonken de site aan de katholieke kerk, die zo symbolisch haar machtspositie in het eiland kon verstevigen.

Net als bij Glendalough is er ook een ronde toren, en zijn er heel wat grafzerken van door de eeuwen heen. Toen de site werd overgedragen aan de OPW, werd een compromis met de bewoners van het dorpje Cashel gesloten betreffende het begraven van burgers op de site. Er werd een concrete lijst samengesteld van mensen die er nog hun laatste rustplaats mogen hebben. Vandaag de dag zijn dat er nog vier. De andere bewoners moeten hun heil vinden op een nieuwe begraafplaats.

Een bezoek aan de Rock of Cashel is zeer aangeraden. De plaats ademt energie, geschiedenis en "Iersheid" uit.
Saint-Patrick zou er ooit gepredikt hebben en er de toenmalige koning van Munster bekeerd hebben tot het Christendom.
Tijdens het schrikbewind van Cromwell (17de eeuw) zochten 1.500 mensen tussen de muren van de kathedraal beschutting voor de moordende troepen. De kathedraal werd in brand gestoken en de mensen werden levend verband.

Ook architecturaal is er wat te zien. Ik ben vooral onder de indruk van Cormack's Chapel uit de 12de eeuw. Het gebouw met prachtig snijwerk is volledig opgetrokken in zandsteen. De fresco's zijn na zoveel eeuwen en dankzij speciale bewaartechnieken nog steeds te bewonderen.

Rond 17u vertrekken we uiteindelijk naar Cork.
We willen nog stoppen bij Blarney Castle, een immens populaire site (heeft vooral te maken met het kussen van één of andere steen voor geluk), maar op zondag sluit het al om 18u in plaats van 19u, dus we staan voor een gesloten deur (of poort).

En zo komen we iets vroeger dan voorzien aan in de B&B, waar ik nu uitgestrekt op mijn bedje dit verslag schrijf.
Deze avond hebben we eens gepast voor gefrituurd eten (het was vandaag een vrij gezonde dag - die zak chips in de auto even buiten beschouwing gelaten), en in Amicus in Cork (het centrum van de stad ligt op ongeveer 8 min te voet van de B&B) hebben we allebei een pizza gegeten, die best lekker was.
Wanneer we willen afrekenen, spreekt de man aan de kassa ons aan in perfect Nederlands. Hij heeft 10 jaar in Leiden gestudeerd en gewoond. "En zie me nu, nu werk ik hier als barman," laat hij zich met de nodige zelfspot ontvallen.
Hij heeft in Nederland kunstgeschiedenis gestudeerd. Wanneer ik hem vertel dat ik dat ook heb willen volgen, maar mijn ouders me dat ten stelligste afgeraden hebben, antwoordt hij, terwijl hij wat zuur lachend de schouders ophaalt: “Wel, ik denk dat ze gelijk hadden…” Ze zullen het graag lezen.

Tot morgen!!

Wat hebben we vandaag geleerd!

• Ierse supermarkten mogen voor 11u30 geen alcohol verkopen - pech Daniël ;-)
• Ierse huizen hebben voor de één of andere reden geen huisnummer. Maakt het zoeken naar de B&B altijd dat tikkeltje meer avontuurlijk!