Gisteren op tijd in de bunker, er moest vandaag weer een topprestatie geleverd worden door de vier matadoren. Maar eerst, regen, veel regen het grootste deel van de nacht, wat weerlicht en donderslagen en wij genoten in onze tenten. Er zijn opnames van gemaakt. En dan, op onverklaarbare wijze staan alle Panini’s achterlijk vroeg naast te tent, haastig alles te pakken en te proberen het vroeg weg record te verpulveren. Er wordt slecht nog gemurmeld, en we begrijpen elkaar. Geen enkele overbodige handeling meer en dus lukt dat, om 6.15 zit iedereen op de fiets en gaat het richtig Tsjechië. Voortdurend denken aan de voorspellingen van gisteren, er zou geklommen worden. Snel nog ontbijt, zoete koeken en andere, misschien hard nodige zaken alvast meegenomen. Je weet het maar niet.We zouden zomaar in niets meer kunnen krijgen in Tsjechië. Wat later zeker niet zo zou blijken.
Na een kleine 50 km passeren we om 9.53 uur de grens. Bob attendeerde ons hierop, zodat er, na omkeren van de rest van de groep, de nodige fotos gemaakt konden worden.
Tsjechië, we komen nu toch echt dichtbij de eindbestemming.
Maar eerst, klimmen, klimmen en nog wat klimmen. Op strak asfalt, gravel, sintels, het maakt niet uit. 3, 4, 5, 9, zelf 12 procent, wij doen het, In stilte, licht kreunend, in eigen gedachten verzonken, alleen met onszelf. Tot de top, de beloning. En weer door, op naar de volgende. En tussendoor, een drankje, een hapje, en zo nu en dan, even naar de WC. Welke op de meest onverwachte plekken hier te vinden zijn. Zelf op een kerkhof, want als de nood hoog is, weet de echte Panini een oplossing.

Het was een mooie dag, en komen moe maar voldaan aan op Camping la Provence. in Velká Hleďsebe, Tsjechië.
Het (bijna) dagelijks ritueel van wie mag waar staan, wat doen we eerst en wat vooral niet, speelt zich weer af en we beseffen ons dat dit bijna de laatste keer is. Nog een dag een mooie camping, en dan door naar Praag.
Het voelt vreemd, nog 2 dagen bikkelen, en dan…..

Geschreven door Nies.reisdagboek