Allereerstmoet ik mijn verontschuldigingen maken. Tegelijkertijd met mij zijn Rianne en Hannie vertrokken voor een fietstocht van Maastricht naar Bergen in Noord Holland. Na evenveel fietsdagen hadden zij 465 km gefietst en ik 457. Daarmee hebben zij dus meer gefietst dan ik in dezelfde tijd: gefeliciteerd dames voor die prestatie! Ze vonden het belangrijk dat dat nog even benoemd werd.

Op tijd naar bed in mijn tentje en nog heerlijk genoten van bulletje de pitbull die zich regelmatig liet horen, de achterburen die de radio of tv net iets te hard hadden staan en van het avondvertier van de camping, waar wederom ( net als toen ik er 5 jaar geleden was) Fabio d’Amanzo weer stevig op dreef was om de aanwezige jongeren te vermaken. Dat geeft een vertrouwd gevoel in Settore F van camping Lido Village, the Italian Sector. Zo besef je weer hoe leuk eigenlijk kamperen is. Om dat nog eens te onderstrepen heb ik een paar keer de rits van de tent open en dicht gedaan. Want dat geluid hoort zeker bij het kampeergevoel!

Net als gisteren was het vandaag verzengend heet, vanaf 11.00 uur zo ergens tussen de 35 en 38 graden. Daarom de geplande route wat ingekort en om 6.15 uur op de fiets gestapt. Het gebied ten zuiden van Bolsena kent veel Etruskische opgravingen en bouwwerken. Zij leefden zo tussen 1.000 en 100 voor Christus en hebben onder meer mooie grafkamers nagelaten. Het gebied kent veel tufsteen, een hele zachte steensoort. Nog niet zo heel lang geleden maakten mensen daarin grotten die als opslagplaats voor wijn en olie gebruikten omdat het er altijd koel bleef. Ook is tufsteen een geliefd gebied voor bepaalde vogelsoorten die in kleine holletjes zich kunnen verschuilen. Bijvoorbeeld de Bijeneter. Als je daarin geïnteresseerd zou zijn (dat kan natuurlijk altijd) dan zou je eens te rade kunnen gaan bij een aantal fanatieke vogelaars bij ons in de wijk. Die praten je graag heeeel lang bij daarover. En ze hebben ook foto’s en geluidsopnamen om het beeld nog duidelijker te maken.

Rond 12.30 had ik er mijn kilometers opzitten en kon ik gaan genieten van een mooie agriturismo met een hele grote kamer met airco (en een douche met normale afmetingen, dat wil zeggen: hij was gigantisch!) En nog mooier: met een fijn zwembad en Valentina die mij op verzoek drankjes en nutjes bracht. Niet veel fut om te schrijven. Die hitte trekt je helemaal leeg. Steeds maar zorgen dat je bidons gevuld zijn, wetend dat na bijvullen de temperatuur van het water na elke 15 minuten gelijk is aan de buitentemperatuur. Heet water drinken dus. Ik lees net de column van Thijs Zonneveld, die het mooi samenvat:

“Heet, heet, heeeeeeeeeeeeeeeet. Je koerst niet, je overleeft. Je smelt, beetje bij beetje. Je bent kaarsvet, je bent raclette, je bent een gemarineerd kipspiesje op de buurtbarcecue. Om de paar seconden overweeg je om in je remmen te knijpen en op een plekje in de schaduw te gaan liggen.”

De route was op het begin na niet heel bijzonder. Golvend landschap met soms toch weer pittige klimmen en druk autoverkeer, dus goed opletten. Het is allemaal erg droog en ze snakken hier naar een beetje regen. Ondanks de waarschuwingen tegen waterverspilling, worden bij de agriturismo de gazonnetjes driftig beregend en hebben daardoor een bijna onnatuurlijk groene kleur, die ik in Italië tot nu toe niet gezien heb.

In de loop van de middag ontdekte ik dat de agriturismo gerund werd door de hele familie van Valentina. Haar man, moeder, kinderen, noem maar op, ze waren er allemaal. Veel drukte, veel gebaren bij het veel praten, huilende kinderen, veel van alles eigenlijk. Totdat het eten voor de gasten, en ook voor de familie geserveerd wordt. Dan keert langzaam maar zeker de rust weer en is het zelfs even helemaal stil. Bij het eten kennis gemaakt met Jenny en Robert, een koppel uit Nieuw Zeeland. Zij zijn de Via Francigena aan het lopen (de route van Sint Franciscus), elke dag zo’n 25-28 km. Ook een mooie uitdaging. En alhoewel het andere eind van de wereld: ook in Nieuw Zeeland zijn de problemen vergelijkbaar met die in Nederland: schrikbarend stijgende kosten van levensonderhoud, veel te dure huizen en problemen met met CO2- en stikstofuitstoot. Maar verder, net als Nederland, een prachtig land om te wonen.

Morgen verder Richting Rome!

Geschreven door Nies.reisdagboek