Dag 2 – Ameglia-Montopoli

Na de heftige dag van gisteren ging ik het vandaag rustig aan doen. Ik voelde mijn spieren nog steeds en het is nog steeds heel warm.
Voordat ik verder ga nog even het volgende. Gisteren ging ik voor pizza naar het restaurant van de camping maar ben uiteindelijk toch verleid door de Impepata de Cozze en de Linguine alle Vongole. Smaakte uitstekend, maar de bediening had niet hetzelfde niveau: 3 keer vragen om wijn, lang wachten, maar het toppunt was wel dat een van de obers dacht dat ik 2 espresso’s wilde hebben toen ik een doppio espresso bestelde. Das bijzonder voor een Italiaan, zeker voor een Italiaan die in een restaurant werkt.
Wat me tijdens het eten ook zorgen baarde was de vrij groot uitgevallen bulldog aan de tafel naast mij. Daar zat de Italiaanse familie vrolijk met elkaar te kweppen en Bully ( de bijnaam die ik hem gaf) zat redelijk dicht, te dicht, bij mij en zat mij steeds tamelijk indringend aan te kijken met een mix van chagrijn, (zo kijken ze sowieso al), vraatzucht en een soort agressie. Dat laatste omdat iedereen lekker zat te eten, inclusief ikzelf, en hij / zij niets kreeg. Omdat ik bang ben voor vreemde honden, en ik mijn anti-hondenfluitje vergeten ben mee te nemen gaf dat toch een wat ongemakkelijk gevoel. Uiteindelijk ben ik levend uit het restaurant gekomen en heb Bully aan zijn lot over gelaten.
Nog iets over gisteren: het voorval met de te kleine douche is voor een aantal beelddenkers te weinig gedetailleerd beschreven. Komt-ie.
Stel je voor een douche hok van 1 bij 1 meter. Groter was het echt niet. Er was bovendien ook nog een klein afscheidingswandje om je kleren zo droog mogelijk te houden. Als het je dan al gelukt is om je uit te kleden, begeef je je in het douchegedeelte. De natte cel zal ik maar zeggen. Je drukt op de knop waar vervolgens loeiheet water uitkomt. Daarvan schrok ik waardoor het dopje van mijn kleine shampoo flesje op de grond viel. Toen gebeurde het. Nietsvermoedend bukte ik om dat dopje te pakken, maar al bij het begin van de bukbeweging raakte mijn billen de buitendeur van de douche. Die ging natuurlijk niet uit zijn hengsels. Door de combinatie van de licht meeverende douchedeur en mijn strakke billen werd ik naar voren gelanceerd met mijn hoofd tegen de waterknop. Weer een sloot heet water over me heen en natuurlijk spoelde het dopje weer naar een andere plek, waar ik het na herhaalde pogingen uiteindelijk te pakken kreeg. Ik hoop dat dit beeldend genoeg is.
Vandaag ging ik het rustig aan doen. Echter een kleine inschattingsfout zorgde ervoor dat ik toch nog uiteindelijk meer dan 100 km op de teller had staan. Het begin was vlak maar saai en niet leuk om te fietsen. Langs de kust bij Carrara (waar Michelangelo in eigen persoon het marmer voor zijn David heeft uitgezocht) veel strandtoeristen, veel autoverkeer en weinig te beleven voor iemand die niet van het strand houdt. Het tweede stuk was mooier met onder meer het kunstenaarsdorpje Pietrasanta, een stukje over de stadsmuur en door het centrum van Lucca. Aldaar heeft Saxafari met veel succes haar repertoire gespeeld, waarbij vooral het optreden op Piazza Amfitheatro diepe indruk op de aanwezigen heeft achtergelaten.
Mooie stukken Toscane gezien, maar het was uiteindelijk te heet en zeker na de beproeving van gisteren een pittige ervaring. 9 bidons leeg, 1 cappuccino, 3 Lemon soda’s, 2 brioches con Crema, 2 tosti’s, 1 voedingsreep, 2 perziken en 1 banaan hielpen mij er doorheen. En dat is natuurlijk nog zonder het avondeten.
Op de camping meteen tentje opgezet en het zwembad in, heerlijk!

Geschreven door Nies.reisdagboek