Dag 27 San Miniato alto
Vertrek: 7.45 uur
Aankomst: 16.00
27 km

De klim van San Miniato basso naar alto was de moeite waard. Toscane ligt aan onze voeten. Het stadje ligt op de plek waar drie heuvelruggen samenkomen. Prachtige uitzichten dus van alle kanten. Ook vanuit raam van onze kamer in het klooster San Francesco waar we verblijven. Om 19 uur heb ik de mis bijgewoond, terwijl Kees nog even het stadje is ingelopen voor een biertje. Om 20 uur ging de bel en werd er gezamenlijke gegeten met ongeveer 50 mensen (in Harry Potter setting). Wel bidden voor het eten. Ik zat naast een man die aardig Engels sprak. Maar het enige onderwerp dat hem leek te interesseren was tennis. Dat in combinatie met Nederland bracht hem bij Tom Okker. Ik heb mijn best gedaan me nog iets te herinneren van de prestaties van Tom, maar echt op gang komen deed het gesprek toch niet.
Onze was hangt te drogen in één van de twee kloostergangen. We zijn voor onze was niet meer afhankelijk van wat we aantreffen op de diverse locaties, maar hebben geïnvesteerd in een fles Garnier Fructis Hydra Liss 72 H (shampoo fortificante). Onze kleren ( en wij zelf ook) geuren inmiddels geweldig. We zijn dan ook unaniem enthousiast over onze aanschaf.
De tocht was een stuk aangenamer dan gisteren, bijna niet over asfalt. Nog wel vrij vlak (op het laatste stukje na). De olijfbomen en wijngaarden dienen zich aan. Bij Fucecchio zijn we de Arno overgestoken.
Bij een stop bij een bar in Galleno, moesten we van de barvrouw meekomen naar een zaaltje achter de bar. Daar hadden al aardig wat pelgrims hun naam op de muur gezet. Onze namen staan er nu ook bij. Ze had ook nog een fraaie stempel voor ons.
Een half uur voor San Miniato maakten we een laatste stop bij een terras, en we zagen net Bernard aan komen lopen. We wachten hem even op, zodat we hem iets te drinken aan konden bieden, maar hij had het beter bekeken. Hij liep naar binnen en kwam met een anderhalve literfles icetea en 3 glazen naar buiten. Binnen 10 minuten was de fles leeg, ondanks de aanwijzing van Bernard aan Kees dat hij met kleine slokjes moest drinken.
In de eerste straat van San Miniato stond een tafeltje met lekkere dingen en een koeltas met koud water, met drie klapstoelen er naast. Kijk dat is nu aardig. Geen idee wie er achter zit. Werd ook niet duidelijk.

Geschreven door Kees-en-Leonard