Dag 3 Bourg St. Pierre

Vertrek: 8 uur uit Orsieres
Aankomst: 14.15
880 m stijgen
140 m dalen
15 km
Van de uitgebluste hoteleigenaar kregen we nog een SintBernardhondsleutelhanger cadeau, die nu aan de rugzak van Kees bungelt. Het ontbijt was voortreffelijk - met veel vers fruit - en, naar Zwitserse begrippen, niet duur.
Het was weer behoorlijk heet. Dus fijn als we door het bos konden lopen. Deze dag was objectief gezien minder zwaar dan de eerste wandeldag, maar wij hadden het er ietsjes moeilijker mee. De adrenaline van de eerste dag was weg en we waren minder fit. Ook de rugzak was wat zwaarder, vanwege het eten dat we mee moesten nemen.
Bij de lunch hebben Kees en ik 'eitjetik' gespeeld met de uit het eerste hotel meegenomen eieren. Ik heb gewonnen.
Inmiddels is me wel duidelijk dat de pelgrimsroute elk plaatsje onderweg aandoet. Ook als daarvoor een omweg moet worden gemaakt (met het nodige asfalt). Wat mij betreft hadden we de omweg via Liddes gewoon kunnen overslaan; al waren we dan ook verstoken gebleven van koffie en cola op een terras.
Ik verlang inmiddels naar de Italiaanse koffie. Aan deze zijde van de grens is de bekende Franse slobberkoffie usance.
Maison St. Pierre is een bijzondere belevenis. We zijn er al uren en er is nog steeds geen gastheer of vrouw komen opdagen. De deur van de herberg was gewoon open en we hebben ons geïnstalleerd in een van de slaapzalen. We hebben gedoucht en eten gekookt. Ondertussen arriveerden er ook nog drie Amerikanen uit Seattle (Sean, Chris en Lisa) en twee Australiërs.
Kees is zo handig geweest om een Hema wandelsok uit het raam te laten vallen. Hij ligt onbereikbaar op een ijzeren dak. Gelukkig zitten we redelijk ruim in onze sokken.

Geschreven door Kees-en-Leonard