Een vroeg begin van de dag dus vandaag. De wekker stond op een tijd dat we normaal hebben als we gaan werken. Het ontbijtbuffet was op deze tijd eigenlijk nog niet gereed aangezien dat pas om 07.30 start. We konden wel al een koffie krijgen. Daarnaast was er wel een koelkast met wat fruit en een droog broodje met kaas.

Laura had in Nederland online een Senegalese tourguide gevonden waar we alle excursies mee geboekt hebben. Geen Tui excursies voor ons dus aangezien wij denken dat het goedkoper kan. Wat wel al in Nederland opviel, was dat ze voor de excursies hoge prijzen vroegen. Niet alleen tui maar ook de lokale mensen die we online hadden gevonden. Van dat geld kunnen ze denk ik een heel jaar leven.

De eerste excursie was gepland naar Fathala Reserve. We zouden om 06.30 opgehaald worden om naar dit reservaat te gaan en onze eerste safari te maken. Helaas was er om 06.45 nog geen chauffeur te bekennen. We hadden gelukkig wel een koffietje en een klef broodje met kaas en ham kunnen krijgen, maar van de chauffeur was nog geen spoor. Klaarblijkelijk moest hij vannacht eerst nog iemand in Dakar ophalen. Om 06.50 kwam daar dan eindelijk een prachtige Dacia het terrein oprijden met daarin onze gids Pierre en chauffeur Daouda. We werden op deze tour vergezeld door een andere toerist uit Ivoorkust genaamd Aziz. Hij gaf ons nog wat slaperig een hand en we stapten in.

We moesten eerst nog geld zien te pinnen om de excursies te betalen. Altijd weer een uitdaging en zeker in een land waarvan we van te voren niet eens geld konden kopen bij het GWK. De Senegalese Franc blijkt niet zo in trek onder toeristen.
We waren nog geen 10 minuten onderweg en kregen al meteen de schrik van ons leven. Een tegenligger in een witte auto kwam ons slingerend tegemoet op onze rijbaan. Onze chauffeur kon nog net op tijd zijn stuur naar rechts trekken om de zwalkende tegenligger te ontwijken. De tegenligger raakte achter ons van de weg en kwam tot stilstand op een zijweg. Onze chauffeur wist onze auto net op tijd te stoppen alvorens we een grote paal zouden raken. Wij waren namelijk ook van de weg af gegaan. Geschrokt keken we elkaar aan en besefte dat we ter nauwer nood aan een ongeluk ontkomen waren. Iedereen stond even stil en keek naar de auto die van de weg af was gegaan. Hij bleef even stil staan maar de chauffeur van de tegenligger zette na een paar minuten zijn auto in z'n achteruit en vervolgde zijn weg. Dat deden wij ook. De gids vermoedde dat de man achter het stuur in slaap was gevallen. We zullen het nooit weten, maar we waren blij dat onze chauffeur goed oplette.

Aangekomen bij de pinautomaat deed geen een van onze pinpassen het en dus moesten we door naar de volgende. Gelukkig hadden we daar wat meer geluk en konden we het eerste gedeelte van de tour betalen.
We reden door grote steden waar de meeste mensen zich vervoeren met paard en wagen. We reden langs kleine dorpjes waar de waterput centraal stond in het dorpje. Mensen proberen wat noten en meloenen te verkopen langs de kant van de weg, maar de armoede in dit land is erg groot. Er is hier enkel en alleen woestijn grond, er valt geen druppel regen, ziekenhuizen zijn er nauwelijks en ook toerisme viert hier geen hoogtij. Ondanks dat is het wel een erg bijzondere ervaring om ook deze kant van het land met eigen ogen te zien.

We reden uren achter een stuk en ontweken honderen koeien, geiten, kinderen en andere weggebruikers. De enige "snelweg" die er is, is in goede staat. Op een paar kuilen, honderden verkeersdrempels en gebrek aan belijning na lijkt het erg op een Nederlandse provinciale weg. We hadden eigenlijk niet opgezocht hoelang het rijden was om naar het reservaat te komen, maar we kwamen er op die dag achter dat het meer dan 4 uur duurde om er te komen. In een auto zonder airco en een half ontbijt was dit een redelijke uitdaging. Verder stonk onze gids verschrikkelijk naar drank (het zouden ook de rotte tanden in z'n mond kunnen zijn, maar drank leek me aannemelijker).

Na 4 uur rijden waren we eindelijk aangekomen in het zuiden van Senegal. Het Fathala reservaat is een relatief klein reservaat tegen de grens van Gambia aan. Eenmaal aangekomen begon Laura toch het idee te bekruipen dat dit haar wel erg bekend voorkwam. Laura was een kleine 15 jaar geleden in Gambia op vakantie geweest en bijna iedere toerist ging hier naartoe. Ondanks dat zijn we er nog steeds niet 100 procent zeker van dat het hier moet zijn geweest.

We moesten even wachten totdat de vorige groep terug was van de safari. Ondertussen konden we naar de kleine kaaimannen kijken die in een armoedig verblijf aan het wachten waren op de volgende maaltijd. De kleine reuzenschildpad zocht lekker de schaduw op aangezien het langzamerhand richting het heetst van de dag begon te lopen. Na een kwartiertje wachten konden we de pick-up in.

In de eerste 5 minuten van de Safari kwamen we al een groep Zebra's tegen. Deze leken hier altijd te staan gezien het aantal uitwerpselen van de dieren die op deze plek lagen. Het is natuurlijk een dierenpark met een hek eromheen en ook deze dieren worden af en toe gevoederd. Het moet natuurlijk ook wel een beetje aantrekkelijk zijn voor publiek. Na wat foto's wilde de gids graag door omdat de neushoorn gezien was. We moesten snel zijn want er is ondanks de geringe grootte van het park geen garantie dat je de enige neushoorn van het park ziet. Na een minuut of 5 rijden stond Kevin de witte neushoorn op zijn gemak wat bladeren te eten. Zo op het eerste gezicht een vriendelijk dier, maar deze 25 jarige 3 tonner had wel de moord op zijn enige vrouwelijke soortgenoot op zijn geweten. Tijdens een gevecht heeft hij haar vermoord. We namen wat foto's met Kevin die zich weinig aan leek te trekken van ons. Wel mooi om zo'n kollosaal dier in "het wild" te zien.

We reden eventjes verder en spotte daar de eerste antilope. Ook een kolosaal dier dat prachtig poseerde voor de foto met zijn grote gewei. Zijn metgezel bleef rustig onder een boom liggen en verroerde zich nauwelijks. We hadden laatst in Diergaarde Blijdorp ook een antilope gezien, maar in het wild is het toch net wat leuker.

We reden weer verder naar een aangelegde drinkgelegenheid voor de dieren. Een plek waar gegarandeerd dieren te zien zijn. Op het moment dat wij kwamen was er een groep gazelles aan het drinken. We zagen verderop nog een rood-bruin gekleurde aap wat drinken en verder vlogen er ook nog wat vogels af en aan. Een mooi gezicht zo al die dieren bij elkaar. Ondanks het aangelegde karakter gaf het allemaal toch een natuurlijk beeld van de dieren die met elkaar om gingen.

Tijd om door te gaan naar de volgende groep dieren. Op zoek naar de giraffen. Ondanks hun postuur was het nog niet zo makkelijk om deze dieren te vinden we reden wat van de gebaande paden af. Na een tijdje zagen we tussen de dorre bomen toch echt een giraffe staan. De dieren hadden een prima schutkleur tussen de bomen. Het was een groep van wel 6 giraffen bij elkaar. Een mannetje, wat vrouwtjes en wat kinderen. De dieren leken wat schuw, maar we konden enkelen mooie foto's maken van de dieren. Deze blijven toch wel mijn favoriet met hun immense gestalte.

Na de giraffen gingen we nog op zoek naar de buffels, maar helaas hebben we deze niet kunnen vinden. We vonden nog wel een everzwijn (Timon uit de Lion King), maar helaas geen buffel te bekennen. Na een goed uur zat onze safari erop en reden we weer via de zebra's naar het einde van het park.

Na een leuke safari hoopte we dat we wat te eten zouden krijgen want daar waren we inmiddels wel aan toe. Helaas was dat niet het geval en we moesten weer de auto in. Gelukkig gingen we na een half uur een klein dorpje in. Over de zandwegen bereikte we een bescheiden restaurantje waar al een andere groep toeristen zat te eten.

We konden kiezen van het menu dat geschreven was op een A4-tje. Rijst met vis of rijst met kip is waar de lunch op neer zou komen. We namen allebei rijst met vis, maar na 10 minuten bleek er nog maar een vis te zijn. Ik stond mijn vis af aan Laura en nam de kip. Laura kreeg een halve vis met rijst en een saus van ui en ik een kippenpoot met rijst en dezelfde saus. Prima lunch en we genoten ervan in de schaduw. Gelukkig konden we in de schaduw zitten want in de zon met 38 graden was het nauwelijks uit te houden. Zelfs onze gidsen vonden het warm.

Na de lunch was het tijd om richting het hotel terug te keren. Ook dit ging niet zonder slag of stoot. We werden wel 4 keer aangehouden door de politie. Slechts een vroeg de papieren van de chauffeur die netjes op orde waren. De overige 3 wilden alleen geld hebben en dus moest er 2000 Senegalese Franc betaald worden (3 euro). De corruptie ten top want dit werd later volgens de gids aan de oudste van het dorp/baas gegeven en hij deelde het vervolgens weer uit.

Na een rit van 4 uur over dezelfde weg terug waar we wederom langs ongeveer de armste mensen van onze wereldbevolking kwamen, kwamen we rond half 7 weer aan bij ons hotel. De terugrit had naar onze zin wel erg lang geduurd in een snikhete auto zonder airco, maar we waren weer een mooie safari ervaring rijker.

Toen we in het hotel waren, zijn we gelijk onde de douche gesprongen. We hadden het warm en we hadden het gevoel alsof er een stof/zandlaag op onze huid zat. We hadden die avond geen reservering in een van de restaurants gemaakt en dus aten we wat in het hoofdrestaurant Yassa. We waren redelijk vroeg om te eten en dus was er daarna nog tijd om naar het coverbandje te luisteren nabij het theater. Het was een ander coverbandje dan vorige keer, maar wederom hadden we dit na een drankje wel gezien. Rond 21.30 keerde we terug naar onze kamer. Lekker op tijd naar bed.

Geschreven door Stefjacobs1993