Op naar de plaats het verst vanaf Nederland

Indonesië, Hewuli

Op deze dag zouden we de reis van Moni naar Maumere gaan maken. Maumere is een stad in het oosten van Flores waar bijzonder weinig toeristen naartoe gaan. Om deze reden deelden we een taxi met drie Indonesische gasten. Om half 10 zou de taxi voor de deur staan, maar het zou ook 10 uur kunnen worden. We zaten dus om half 10 klaar om te gaan.

In het guesthouse zat nog een andere Nederlandse jongen waarmee we gesproken hadden over het beklimmen van de hoogste vulkaan op Flores, de Inerie vulkaan. Hij vond dit zeker de moeite waard. We lieten het die avond ervoor op ons inwerken en het leek ons wel een mooie ervaring. We checkte of het in ons reisschema zou passen en kwamen daar zelf niet helemaal uit. Daarom klopte we die ochtend nogmaals bij de jongen op de deur en hij legde wat gedetailleerder uit hoe hij het gedaan had. Hij raadde het guesthouse aan waar hij verbleven had en ook de gids die hij gebruikt had. Hij gaf ons het nummer van de gids. We hadden nu voldoende info om een goede beslissing te maken, maar of we het allemaal zouden halen, zal de komende dagen blijken.

De taxi kwam inmiddels voorrijden en we stapte in met enkele andere Indonesische reizigers. Na 5 minuten in de taxi moest de chauffeur al gaan eten. Dat zijn dingen die je niet echt in de hand hebt en je kan er ook weinig van zeggen in een shared taxi (private eigenlijk ook niet echt vinden wij). De man at snel wat en we konden onze weg vervolgen. De rit zou in totaal een uur of drie in beslag nemen. We kwamen door de bergen wat dorpjes en huisjes tegen die met wat ijzeren dakplaten en hout waren gebouwd. Sommige waren van steen, maar de armoede is schrijnend. Mensen koken soms nog op een zelf gestookt vuurtje en of iedereen beschikt over elektriciteit is maar zeer de vraag. Laat staan stromend water. Er zijn ook veel mensen die op blote voeten lopen. Ik weet niet of dat komt omdat ze geen schoenen hebben of omdat ze het fijner vinden, maar opvallend is het wel. De komst van de mobiele telefoon moet hier wel als een soort wereldwonder zijn ervaren. Nu heeft niet iedereen een smartphone, maar ik kan me voorstellen dat er mensen zijn met smartphone maar koken op een eigen gestookt vuurtje.

Onderweg kom je ook de lokale bussen tegen die afgeladen vol zitten en dan nog voller. Er worden matrassen aan de bus geknoopt, scooters achterop de bus vastgeknoopt en ook bijvoorbeeld autobanden. Je kunt het zo gek niet verzinnen of ze maken het vast aan de bus om mee te nemen.

Na een uurtje of 3 rijden kwamen we aan bij het resort waar we een cottage geboekt hadden. Dit resort lag ver buiten Maumere en we waren aangewezen op het resort. De inchecktijd op het resort was later dan dat wij aankwamen en dus kregen we een lokaal welkomstdrankje. Een flinke kokosnoot met zeker een liter kokossap erin. Hier waren we de rest van de dag wel zoet mee. Ondanks dat er zeer weinig toeristen in het oosten van Flores zijn, vonden we op het resort toch weer een Nederlands gezin met twee kinderen. Dat is wel iets wat opvalt, er reizen erg veel gezinnen met kinderen in Indonesië. Wij zouden er zelf niet aan moeten denken, maar het gebeurt genoeg.

Na een klein half uurtje wachten konden we onze cottage in. Het was een mooie hut aan het strand, wat enigszins te vergelijken was met de glamping op Le Pirate island. Maar dit was nog iets uitgebreider. Zitzakken voor de deur, een prima matras, een airco en in onze buitenruimte de douche en de wc. Dit was een toplocatie voor een nachtje.
De rest van de middag spendeerde we op het strand in feite voor ons huisje. We konden wat snorkelspullen lenen, maar we kwamen er al snel achter dat dat niet de moeite was hier. De zee was een verwarmde versie van de Noordzee en dus was het nutteloos om te snorkelen.
We hadden geluk dat we aan zee de zonsondergang nog mooi konden zien. Het leverde mooie plaatjes op, want het resort was prachtig aangekleed met alle palmbomen en versieringen. We kwamen er in de avond achter dat de grote schelpen op het terrein diende als lampenkappen. Super bedacht en het gaf een romantische sfeer.

We speelde nog een spelletje Perudo en dronken nog een drankje. Ik heb al dagen last van het feit dat er van voor zo ongeveer hetzelfde uitkomt als van achteren, dus we besloten om redelijk op tijd te gaan slapen. Ondanks dat we goed slapen, begint ook de vermoeidheid wel een beetje op te spelen dus goed slapen is belangrijk!

Geschreven door

Al 2 reacties bij dit reisverslag

Het zal je voortuin maar zijn……echt verschrikkelijk! 🤥🤥 Ik lieg natuurlijk dat ik barst, super jaloersmakend zo’n chille schitterende en sfeervolle plek!

Marit 2023-08-06 18:32:50

Ja snap dat jullie moe worden met een vol programma. Wel weer mooie plaatjes

Shirley 2023-08-09 11:52:14
 

Over deze reis
Aantal reisverslagen:
GPS afstand deze dag:
GPS afstand totaal:
Aantal foto's:
Laatste verslag:
Reisduur:
Reisperiode:

Of schrijf je reisverhalen via de app

Met de Pindat App kun je offline reisverhalen schrijven en foto's toevoegen. Zodra je weer internet hebt kun je jouw verslagen uploaden. Ook via de app plaats je gratis onbeperkt foto's.



Klik op 1 van onderstaande knoppen om de app te installeren.