Deze dag moeten we helaas beginnen rond 01.00 uur.

Nadat we weer bij tijds naar bed zijn gegaan, werd Laura rond 01.00 uur ineens ziek. Ze moest overgeven, daarnaast was ze erg aan het trillen in bed. Om deze reden hebben we dus allebei een slechte nacht gehad. Met het gezamenlijke ontbijt heeft Laura wel wat fruit gegeten, maar dat was het wel.

Aangezien we al een hostel in het volgende dorp (Chugchilán) geboekt hadden, hebben we besloten om niet aan de trekking te beginnen vandaag. Helaas reed er geen bus van Isinlivi naar Chugchilán en moesten we eerst terug naar Sigchos. Helaas kon ook dit niet met een bus omdat Isinlivi een dorpje met maximaal 50 inwoners is. De enige mogelijkheid om terug te gaan, is met een pick-up die rond half 10 langs zou komen. Gelukkig bleek dit te kloppen en de taxichauffeur zette ons af in Sigchos. Terug bij af dus.

Aangekomen in Sigchos rond 10 uur en daarna uitgevogeld dat er om 12.30 een bus naar Chugchilán zou vertrekken. Dat betekende dus een lange tijd wachten, maar er was een feest in het dorp. Blijkbaar werd de oprichting van de stad gevierd met een soort fair. Er waren verschillende optredens, koe-handel en een kleine markt. Ondertussen nog even wat gegeten en daarmee was het wel tijd geworden om de bus te zoeken. Jammer genoeg zeiden alle locals iets anders over het tijdstip en plaats van vertrek van de bus. Eindelijk hadden we de plaats van vertrek gevonden, maar de buschauffeur zou pas om 1 uur vertrekken.. nog een half uur extra wachten.
Het uur van vertrek aangebroken, maar eigenlijk waren wij met twee anderen de enige in de bus. Beetje te weinig dus om de bus te laten rijden. Achja, dan vetrekken we toch om half twee.. nog een half uur extra wachten.

Rond half twee eindelijk vetrokken voor de busreis naar Chugchilán. Deze reis nam dik een uur in beslag, maar de bus zette ons netjes voor ons hostel af (El vaquero = de koe). Ondertussen waren hier al verschillende hikers weer uitgeteld en wel aangekomen na een hike van zo'n 6 uur.

Door onze slechte nacht, zijn we allebei meteen wat gaan rusten op bed. Om 19.00 uur stond het eten weer op tafel om gezamenlijk te dineren. Laura heeft tijdens deze "siësta" gelukkig wel een paar uur kunnen slapen, en dat heeft haar wel goed gedaan.

Met het avondeten heeft ze wat soep, kip, rijst en groente op. Dit smaakte en bleef ook in haar maag. Na het eten zijn we gaan douchen en rond half 9 naar bed gegaan. We besloten om de volgende te bekijken of Laura fit genoeg was om aan de laatste etappe van de hike te beginnen (cliffhanger!).

By the way, op het moment van schrijven gaat alles prima met Laura.

Geschreven door Stefjacobs1993