Het voordeel van een moskee die 's nachts om 05.00 uur lawaai begint te maken in combinatie met een wekker die vroeg staat, is dat je toch al wakker bent. De dag begon dus behoorlijk vroeg want we zouden om 06.00 uur opgehaald worden om een rit van zo'n 2 uur naar Tangkahan te gaan maken. We hadden wederom een privé taxi naar de plaats waar we olifanten zouden gaan wassen en voeren.

Het grote voordeel aan reizen in Indonesië is dat je er in principe geen bus hoeft te nemen. Privé chauffeurs rijden je in principe overal naartoe. Je springt acherin een 4x4 pick-up en een paar uur later ben je op de plaats van bestemming. De chauffeur wacht totdat je uitgespeeld bent om vervolgens weer achterin te stappen en je weer netjes af te zetten. Voor ons was dit inbegrepen bij de prijs van het arrangement dus ook onderhandelen is niet nodig. We hebben het al dubbel en dwars betaald, maar handig is het wel.

We zouden ontbijt krijgen op de plaats van bestemming en dus stapte we met een lege maag in de auto. We hadden wel een bumpy ride verwacht, maar zo'n bumpy ride nou ook weer niet. De weg naar Tangkahan was al een attractie opzich. "De weg" die vaker geen weg was dan wel, was erg hobbelig door de kilomters lange palmolie plantages. Gelukkig hadden we een stevige auto en goede chauffeur bij ons, maar op een lege maag was het toch een kleine uitdaging. We reden langs vele hutjes langs de kant van de weg waar mensen wat proberen te verkopen, opruimen, spullen maken of simpelweg niks zitten te doen. Het lijkt een erg simplistisch bestaan dat enkel draait om de dag doorkomen en eten verzamelen. Wellicht is dit wat simpel gesteld aangezien we niet echt een gesprek kunnen voeren met deze mensen, maar zo lijkt het van de buitenkant in ieder geval wel.

De chauffeur stuurt de auto langs de vele "benzinestations" met "doorsmeer" (oud Nederlands voor olie voor de scooters), benzine in waterflessen en door de vele gaten in de weg. Na 2 uur komen we aan in Tangkahan waar we afgezet worden bij een olifanten verzorgingscentrum. Vanzelfsprekend leven deze dieren niet in het wild, maar worden verzorgd door de lokale bevolking. Er waren een 10-tal olifanten die een groep van zo'n 50 toeristen zouden gaan wassen. Dit zou gebeuren aan de andere kant van de rivier en dus moesten we eerst een gammelle loopbrug over om bij de olifanten te komen. Met een soort kabelbaan werd eerst nog het ontbijt van de olifanten naar de overkant getransporteerd dat bestond uit palmtakken en andere takken. De manier waarop dit transport ging, was best geniaal. De takken werden aan een soort bak vastgemaakt en die werd naar de overkant geduwd.

Iedere olifant had ongeveer een eigen verzorger en wij hadden ook een privé fotograaf/gids gekregen. Iedereen mocht even voor en naast de olifanten gaan staan en de dieren aanraken om wat foto's te maken. Vervolgens werden de dieren gemaand om in de rivier te gaan liggen. Gelukkig gebeurde dit niet met scherpe voorwerpen of iets dergelijks, maar door commando's op te volgen. Er waren grote olifanten met hun slagtanden nog, maar ook kleinere vrouwtjes en baby olifanten. We konden er zelf een uitkiezen om te wassen en we kozen voor een vrouwtje om mee te beginnen. We konden de dieren gewoon aanraken en water over ze heen doen om de viezigheid eraf te halen. Oze gids (en tevens privéfotograaf) maakte ondertussen wat foto's van ons en we waste zo ongeveer alle olifanten wel een keer. Natuurlijk is het wel een heel erg toeristische attractie en ook wel een beetje zielig voor de dieren, maar een bijzondere ervaring was het zeker wel.

Na het wassen, werden de olifanten gecommandeerd om de douches te verzorgen. De olifanten namen wat water in de slurf en gaven je een verfrissende douche terwijl de gids weer wat foto's maakte. Helaas was onze gids tot twee keer toe niet helemaal klaar om de foto's te maken terwijl de olifant ons al wel nat spoot. Uiteindelijk waren we dus redelijk doorweekt maar wel lekker verkoeld.
Na de douche, mochten we de olifanten voeren met een zakje fruit dat we gekregen hadden. Je kon er voor kiezen om het door de slurf te laten pakken vanuit je hand of rechtstreeks in zijn bek te gooien. Ondanks dat de olifanten natuurlijk goed afgericht waren, is het toch wel spannend om naast zo'n immens dier te staan met zo'n grote slurf in je nek. Als je daarnaast dan nog een klap krijgt van zijn grote oren en hij zijn kop naar je toe draait, doe je toch wel een stapje opzij. We voerden meerdere olifanten totdat ze genoeg gegeten hadden. Daarna was het tijd voor een groepsfoto met alle olifanten en onszelf. De olifanten gingen op een rij staan en wij moesten ertussen gaan staan. Weer zo'n grote slurf in je nek, maar gewoon lachen voor de foto. Er werden wat foto's genomen en daarna was de volgende groep aan de beurt totdat iedereen geweest was. Hiermee was een einde gekomen aan de attractie en werden de dieren terug naar hun verblijven gebracht. Al bij al was het een leuke ervaring om deze dieren van zo dichtbij mee te maken, maar een beetje zielig blijft het dus wel.

Na de olifanten tour was er nog een verkoelend bezoek aan een waterval gepland. Hiervoor moesten we auto weer in en natuurlijk zat onze chauffeur netjes te wachten. Hij bracht ons 5 minuten verderop waar de gids stond te wachten. We kleedde onszelf om in een wc in een restaurant wat tevens de douche/badkamer was van de familie die daar woonde. We plastte even en spoelde de wc, zoals hier vrij gebruikelijk is, door met een emmer uit een bak met water die in de wc staat.

De gids ging ons voor door de rivier naar een kleine waterval. Het was bijna lachwekkend dat ze dit een waterval noemde, maar we konden dit deel van de tour ook niet echt weigeren. We klommen op de rotsen, de gids maakte een foto van ons beide in de waterval en na 5 minuten hadden we het wel weer gezien.
De volgende stop was een heerlijke warmwaterbron. We liepen een kleine 10 minuten door de rivier en kwamen uit bij een gleuf tussen enkele rotsen. Klaarblijkelijk was dit de warmwaterbron. We wurmden ons tussen de rotsen en eigenlijk was het niet eens groot genoeg om er met z'n tweeën in te kunnen. Het water was er lekker warm, maar het stonk er natuurlijk vreselijk naar zwavel en het water was vies. Na 2 minuten wilde we er dan ook wel weer uit. Wat een grap, een warmwaterbron was het wel, maar dit had niet gehoeven.

We liepen terug naar het restaurant waar onze dag begonnen was met het ontbijt. Het restaurant zat op een mooie plek aan de rivier. We kleedde onszelf om in het toilet waar een soort olifantendrol in lag van onze voorganger. Doorspoelen met een emmer water werkt blijkbaar niet altijd top. Ogen dicht met plassen en door naar het eten dus. Ik bestelde een heerlijke kip ketjap met rijst en Laura ging voor de noodles. Voor het eten zou je al in Indonesië willen blijven. In welk restaurant dan ook is dit prima voor elkaar.

Na de lunch konden we weer beginnen aan de bumpy ride terug naar Bukit Lawang. Wederom twee uur door elkaar geshaked worden langs de kilometers lange palmolie plantages en huisjes/hutjes langs de weg.
Rond 15.00 uur arriveerden we weer bij de accomodatie waar veel kinderen in de rivier speelden omdat het tenslotte toch zaterdag was.
We dronken nog lekker een aantal Bintang biertjes in het restaurant en speelde een spelletje. Toen de avond viel aten we wat en gingen we op tijd naar bed. Bij onze accomodatie was eigenlijk ook niet erg veel meer te beleven.

Geschreven door Stefjacobs1993