Uiteindelijk boekte we de tour niet bij de man van de pier maar toch via het guesthouse. We kregen hier ongeveer dezelfde prijs en ze zouden ons ook bij het guesthouse op komen halen. Verder was de kans aanwezig dat we maar met z'n tweeën in de boot zaten aangezien er misschien nog twee Italianen mee zouden gaan, maar dat wist hij nog niet.
Ook zouden we met deze man vroeg vertrekken zodat we nog dichtbij de vleermuizen konden komen in verband met het tij van de zee.

Om 07.00 uur zouden we vertrekken en dus zaten we om 06.30 aan een bananenpannekoek met een behoorlijk bord fruit. Helaas was de pannekoek weer niet erg gaar, maar dat zal er wel bij horen. Om 07.00 uur stond de man bij het guesthouse waarmee we de tour geboekt hadden. We konden achterop de scooter een voor een mee, achja beter dan 20 minuten lopen. Laura mocht eerst mee en later kon ik achterop springen.
Eenmaal aangekomen bij de pier bleek dat het dus niet was gelukt om de Italianen ook mee te krijgen en dus hadden we vandaag een privétour. We werden overgedragen aan captain Jack (nee, geen Jack Sparrow) en zijn compagnon. We stapte de boot in en de heren trokken wat planken van de kombuis. Jack zwengelde een paar keer flink aan de motor en het apparaat kwam tot leven met een flinke bak herrie tot gevolg. We konden elkaar niet meer verstaan msst we genoten van het lekkere ochtendzonnetje en het uitzicht.

Onze eerste stop zou vleermuizeneiland zijn. We vaarden een dik half uur en kwamen aan bij een mangrove. De boot kwam tot stilstand en de boot dreef langzaam richting de duizenden vleermuizen die in de mangrove hingen. Geen kleine vleermuizen, maar beesten met een spanwijdte van 50/75 centimer. Je hoorde het hoge geschreeuw van de beesten luid en duidelijk. De beesten waren ook bijzonder actief voor dieren die 's nachts leven. Het leken bijna wel vogels zo groot dat ze waren. Helaas konden we ondanks ons vroege vertrek niet erg dichtbij de vleermuizen komen maar ook vanaf de boot op een afstand was het redelijk te zien. Een erg bijzonder tafereel zoveel vleermuizen bij elkaar en ook nog in de brandende zon in plaats van in een grot. Na een minuut of 20 hielden we het voor gezien en zette we koers richting het eerste eiland waar we zouden gaan snorkelen, genaamd: Bakau Island.

We vaarden wederom een klein half uurtje en kwamen aan bij een onbewoond eilandje. Helaas konden we dit eiland niet op en moesten we snorkelen vanaf de boot. Gelukkig hadden we dit keer beter snorkel materiaal gekregen en was het dus niet iedere minuut een gekloot met het materiaal. De snorkelplek was echt adembenemend (gelukkig niet letterlijk dus). Het koraal was er prachtig, de vissen waren er in overvloed en alle kleuren waren wel aanwezig. Dit was misschien wel de mooiste plek waar ik tot nu toe gesnorkeld heb in mijn leven. Iedere keer waar je keek, zag je ander soort koraal en vissen die zich weinig aantrokken van pottenkijkers. Daarnaast was er verder helemaal niemand anders op deze plek om te snorkelen. Een groot voordeel van het bezoeken van een niet zo toeristische plek. We snorkelden voor een half uurtje omdat het toch best een inspannende bedoeling blijft op zee. Na een paar minuten rust op de boot doken we weer het water in. Hoelang we wilde snorkelen hing van ons zelf af aangezien we dus een privé tour hadden. Na nog een half uur van de prachtige onderwaterwereld te hebben genoten, vonden we het wel tijd om te gaan.

Jack slingerde de boot weer aan en we gingen naar het volgende eiland. Toch was het inmiddels pas 09.00 uur en we zouden om 16.00 uur pas terug zijn. Dat zou betekenen dat we op de overige twee eilanden niet alleen zouden snorkelen, maar ook lekker konden liggen in de zon. De eilanden zijn niet erg ver van elkaar vandaan en rond half 10 kwamen we bij Tembang Island aan. Wederom een prachtig onbewoond eiland met helder blauw water, witte stranden en wat palmbomen.

Op dit eiland konden we vanaf het strand de zee in lopen om te snorkelen. Het rif was hier dus erg dichtbij. We childe eerst nog wat op het strand omdat we al dik een uur gesnorkeld hadden. Een prachtig uitzicht op de bergen van het vaste land, in combinatie met de kraakheldere zee. Laura zocht ondertussen wat bijzondere schelpen en ik liep wat over het strand.
Na een tijdje snorkelde we nog wat verder. Wederom prachtig koraal en prachtige vissen. We zagen zelfs Nemo! Toch was deze snorkelplek niet zo mooi als de eerste maar ook hier was het erg mooi. Er waren zelfs oranje en blauwe zeesterren. Die had ik nog nooit gezien! Helaas hebben we dus geen goede onderwatercamera, maar we konden wel wat filmpjes maken die toch een indruk geven alhoewel de kleuren in het echt veel mooier waren.

Op dit eiland zou ook onze lunch verzorgd worden. Er waren in totaal 7 boten op het eiland en bij iedereen was de lunch vis met rijst, groente en fruit. Een vrij logische lunch. De kapiteins van de schepen bereidde de lunch op een zelf gestookt vuurtje met wat hout als grilplaat. Rond 13.00 uur werd de lunch geserveerd. Een mega grote vis, met aubergine, rijst, fruit en octopus stond voor ons gereed. De lunch was erg lekker en zeer goed verzorgd!
Na de lunch snorkelde we nog wat en rond 14.00 uur vertrokken we naar het volgende eiland op nog geen 5 minuten varen.

Dit eiland was genaamd: Rutong Island. Ook vanaf dit eiland konden we vanaf het strand de zee in om te snorkelen. De stroming was hier echter een stuk sterker dan bij de overige plekken. Dit maakte het snorkelen een stuk lastiger en ook de helderheid van het water was hier een stuk minder. Hier waren we dus al snel klaar met snorkelen. Een andere activiteit die je hier kon doen, was de berg op het eiland beklimmen om een mooi uitzicht over de zee te hebben. Ik besloot de berg op te gaan en het was eigenlijk nog niet zo makkelijk als het leek. De stenen op het zandpad gleden steeds onder mijn slippers weg en ik moest me goed vasthouden aan takken en andere rotsen om niet te vallen. Ik bereikte de top en het uitzicht was er inderdaad prachtig. Je kon het witte strand goed zien met de palmbomen en de helder blauwe zee. Een gezicht dat nooit zal wennen.

Rond half 4 was het tijd om terug te gaan naar de haven van Riung. Jack startte het schip en na een half uurtje in de herrie van de boot te hebben gezeten kwamen we weer bij de pier. We hadden mega veel mooie dingen gezien en dus was de dag voor ons prima geslaagd.
We liepen naar huis om de zonnebrand en het zand van ons af te spoelen en dus stapte we snel onder de koude douche in onze kamer.
Na het douchen speelde we nog een spelletje en reserveerde we een tafeltje bij hetzelfde restaurantje als gisteren. Het is ook zo ongeveer het enige fatsoenlijke restaurant in Riung dus erg veel keuze is er ook niet (Pato Resto).

We hadden om 19.00 uur gereseveerd en wederom stond de band weer te spelen. De muziek stond weer veel te hard en de zanger zong net wat te vals. Het mocht de pret niet drukken en we bestelde twee kip satay met rijst. Een rustige maaltijd voor onze darmen lijkt er niet echt meer in te zitten en dus accepteren we flora en fauna in onze darmen/maag maar zoals ze zijn. Dat zal thuis wel weer beter worden.

Rond 21.00 uur waren we weer in het guesthouse en moesten we nog een taxi naar Bajawa regelen voor de volgende dag. We kregen een telefoonnummer van de eigenaar Paul die wel erg vriendelijk probeerde over te komen toen we terug kwamen in het guesthouse. Hij maande ons om te komen zitten en wilde gewoon even wat met ons kletsen. Hij had veel het woord en was erg blij dat wij er waren. Toen hij erachter kwam dat we uit Nederland kwamen belde hij bijna meteen een soort familie van hem in Nederland op. Voordat we het wisten belandde we in een WhatsApp videogesprek met een man die in Etten-Leur op de bank zat. We moesten vertellen hoe prachtig de homestay wel niet was en we praatte 5 minuten met de man over wat we in Indonesië gezien hadden. De man bleek een huis in Ende te hebben en volgens mij was het meer een soort vriend van Paul. We kregen uiteindelijk het nummer van de chauffeur en hadden nu wel genoeg Paul gehad en wilde naar bed.
We probeerde onze taxi nog voor 3 euro minder te krijgen dan wat de chauffeur voorstelde, maar hij ging niet mee in ons verzoek. Aangezien het al laat was en we ook niet veel andere opties hadden, staakte we onze strijd om de kleintjes en spraken we een tijd af om ons op te halen, namelijk 08.00 uur.

Geschreven door Stefjacobs1993