04.50 ging de wekker alweer. Na een korte nacht zouden we om 05.30 opgehaald worden om naar het vliegveld van Medan te vertrekken. De taxi stond om die tijd netjes klaar. Vandaag zou een spannende dag worden aangezien onze vlucht van Medan naar Jakarta verzet was van 07.45 naar 08.45 en nu om 11.05 zou aankomen in Jakarta. Onze vlucht van Jakarta naar Labuan Bajo (Flores) vertrekt om 11.40, dus dat wordt rennen en hopen dat onze bagage meteen door naar de eindbestemming zou gaan.

We hadden voor de zekerheid al een alternatieve vlucht gezocht vanaf Jakarta, maar deze zou via Bali gaan en de volgende dag pas om 09.10 aankomen. Die dag moeten we ons ook om 09.30 melden in de haven om te vertrekken met de boottocht naar Komodo. Verre van ideaal dus, dus het was te hopen dat we het allemaal zouden redden.
Aangekomen bij de incheckbalie van de airline, gaven we onze paspoorten af in de hoop dat alles goed zou gaan, maar helaas. De vrouw vertelde ons dat de vlucht verzet was en we ons maar moesten melden bij een customer service medewerker iets verderop. Dat begon niet goed.
We sloten aan in de rij en wachtte rustig onze beurt af. Klaarblijkelijk waren er meer mensen waarmee het een en ander geregeld moest worden. De rij achter ons werd langer en langer, maar gelukkig waren wij op tijd en waren we na een kleine 10 minuten aan de beurt. De medewerker checkte de opties en printte een stuk papier uit dat uit een soort typemachine leek te komen. Uiteindelijk was alleen ons vluchtnummer gewijzigd door een voor ons onbekende reden, maar het vertrek zou nog steeds om 08.45 zijn en we konden door naar de incheckbalie. Dit leek er meer op en we kregen weer wat hoop dat we het zouden halen, te meer omdat onze bagage rechtstreeks naar Labuan Bajo zou gaan, hetgeen ons kostbare tijd zou schelen. Dit was geen vanzelfsprekendheid aangezien we met een andere maatschappij zouden vliegen.
De man achter de incheckbalie deed nog een verwoede versierpoging bij Laura en lachte wat met zijn collega's om ons. Het was goed dat deze man geen Airbus A380 waar 550 mensen in kunnen hoefde af te werken, want dan was hij 3 dagen bezig geweest. Uiteindelijk kregen we twee tickets en werd onze bagage op de band gelegd. Weer een zorg minder.
We liepen richting de gate en dronken daar nog een koffietje. Uiteindelijk werd er wat voor onze vlucht omgeroepen en iedereen stond op. We sloten aan in de rij, vermoedelijk om tickets te controleren. Echter kregen we wat te eten en wat te drinken. Dat betekent meestal niet veel goeds aangezien dit vaak gebeurd als men lang moet wachten. Er was ook een vlucht om 06.45, maar deze was vermoedelijk gecancelled of vertrok in ieder geval niet. Dit had waarschijnlijk de reschedule veroorzaakt want er zaten mensen die al behoorlijk lang leken te wachten. Om 08.15 zouden we moeten boarden, maar een vliegtuig was er nog niet te zien. Gelukkig werd er wel om die tijd gevraagd om een rij te maken en gelukkig konden we toch snel het inmiddels gearriveerde vliegtuig instappen.

Eenmaal in het vliegtuig leek er een dubbele boeking voor een bepaalde stoel te zijn. Er ontstond een discussie en het duurde en het duurde. Hier hadden we eigenlijk geen tijd voor en we hoopte dat de discussie snel gestopt zou worden. Uiteindelijk stegen we om 09.10 op en landde we om 11.20 in Jakarta. Omdat onze andere vlucht om 11.40 zou vertrekken en om 11.30 de gate zou sluiten, leek onze vlucht bijna onhaalbaar. We wurmden ons een weg naar voren in het vliegtuig waar iedereen natuurlijk al was opgestaan toen het vliegtuig geland was. Zichtbaar geïrriteerd lieten de meesten ons er wel langs, maar uiteindelijk kwamen we pas om 11.30 uit het vliegtuig. We renden naar binnen, maar hadden eigenlijk geen idee waar de gate voor het volgende vliegtuig was. We renden naar binnen waar we dachten dat mensen ons wilde helpen. De dames achter de balie konden ons helpen met een transfer per auto naar de andere terminal. Helemaal top, we waren dus op terminal 1 aangekomen en moesten vertrekken vanaf terminal 2. Gelukkig is Jakarta niet zo'n groot vliegveld, wel dus. Een andere terminal met een gate die inmiddels eigenlijk al gesloten was leek een kansloze missie. We besloten om toch maar geen car transfer te doen en ons te melden bij de customer service van de luchtvaartmaatschappij Batik Air, tevens op terminal 2. Langzaam maar zeker begon het besef in te dalen dat we onze vlucht gemist hadden.

We namen de skytrain naar een andere terminal en daar moesten we ook nog eens 7 lange minuten op wachten. Nu waren alle kansen in ieder geval verkeken om de vlucht te halen. Balend en wel stapte we de trein in die tergend langzaam via het station naar de volgende terminal reed. We vroegen een aantal medewerkers naar welk deel van de terminal we moesten en de ene zei 2D, de andere 2E. Wisselende informatie hetgeen niet erg bijdroeg aan onze gemoedstoestand. Uiteindelijk vonden we de customer service desk van Batik air.
We vertelde de dame achter de balie dat we onze vlucht gemist hadden door een reschedule en dat we een oplossing zochten die er voor zou zorgen dat we morgen om 09.00 uur in Flores zouden zijn om om 10.00 uur de boot op te kunnen (morgen staat namelijk een boottocht van 3 dagen gepland). De vrouw kwam met een oplossing waar we om 10.45 aan zouden komen, niet iets wat we zochten.

Ze belde haar manager en we zochten zelf ook wat vluchten met eventueel andere maatschappijen. Dit kon de vrouw achter de desk natuurlijk niet regelen.
Na wat heen en weer gebel en geapp, kwamen ze met een tweetal vluchten waarbij we om 04.30 vanaf Jakarta naar Bali zouden vliegen en vervolgens een vlucht van Bali naar Flores die om 09.10 aan zou komen. Dit leek de enige oplossing en dus accepteerden we het voorstel. De manager vertelde ons dat ook het hotel en taxi naar het hotel geregeld zouden worden. Men wilde ons meteen in de taxi hebben, maar we stonden erop dat we onze backpacks nog terug kregen aangezien deze (hopelijk) ook de connectie hadden gemist. We moesten met een ander persoon meelopen en kwamen terecht in een hokje waar een bordje met lost & found Batik Air op stond. We konden plaatsnemen op een stoel. De vrouw liep naar achter en er ontstond een druk gelach en iedereen zat een beetje op z'n telefoon. Het duurde en duurde en uiteindelijk liet de vrouw na een half uur een foto zien van onze bagage. Gelukkig, die waren dus in ieder geval nog ergens op het vliegveld. Na een uur wachten, werd onze bagage afgeleverd en konden we vertrekken naar het hotel.

De taxichauffeur leek veel haast te hebben en reed als een idioot door het drukke verkeer in Jakarta. We verwachtte dat we in een aftans hotel gepropt zouden worden en dus waren we positief verrast dat we voor een "Golden Tulip" hotel werden afgezet. We kregen een welkomstdrankje en een maaltijd bleek eveneens inbegrepen. We bestelde de maaltijd voor op de kamer om 17.30 zodat we nog tijd hadden om te douchen en te relaxen aangezien we om 14.30 in het hotel waren. Dat had allemaal wel slechter gekund en we begaven ons naar de 16e verdieping van het hotel waar onze kamer was. Een leuk uitzicht over Jakarta met smog en naast een moskee, helemaal prima! We keken wat TV, douchte ons en wachtte op de maaltijd.
Helaas was deze maaltijd om 18.00 nog niet gearriveerd en dus belde we met de receptie en uiteindelijk werd deze om 18.15 bezorgd. Aangezien onze wekker om 01.30 zou staan, wilde we onze beperkte tijd na het eten gebruiken om te slapen. De maaltijd was natuurlijk rijst met kip en zowaar wat gefrituurde vis en wat groente. Prima voor nu, maar erg lekker was het niet.

Al bij al een dag om snel te vergeten en hopen dat morgen een betere dag wordt. Wederom een vrij krappe aansluiting, dus we hopen er maar het beste van.

Geschreven door Stefjacobs1993