We hadden gisteren online een tour naar het eerste wereldwonder geboekt. De tour zou bestaan uit verschillende stops en we moesten ons om 09.40 melden op een centraal punt. We hadden de tour online geboekt omdat dit zo'n 30 dollar goedkoper was dan bij een kraampje op straat met hoogstwaarschijnlijk dezelfde activiteiten.

Het toerisme naar Chichen Itza kan wel bestempeld worden als massa toerisme, daarover later meer.
De dag begon met een karig ontbijtje met twee boterhammetjes met jam, koffie en wat fruit naast het gebruikelijke gekrab aan dan wel de muggebulten dan wel bulten door andere dieren die ik liever niet wil weten.
We checkten uit bij het hotel en liepen naar de verzamelplaats op een kwartiertje lopen van ons hotel. Daar verzamelde meer groepen en onze namen stonden gelukkig op een lijst van een van de gidsen. Dat was dus goed gegaan.
We werden rechtstreeks een bus ingeleid waar al meer mensen vanuit Playa del Carmen in zaten te wachten. De groep bestond dus uit een volle bus met toeristen uit alle regio's van de wereld en twee gidsen.

De gids begon meteen zijn verhaaltje af te werken dat hij waarschijnlijk iedere dag doet. Het programma zou bestaan uit een bezoek aan een Maya-familie waar de lunch geserveerd zou worden, Chichen Itza, een duik in een cenote en een flitsbezoek aan Valladolid. Een dagvullend programma en we zouden rond 19.00 weer terug zijn waar we opgehaald werden.
De tourgids vertelde vrij uitgebreid over de Maya beschaving en hoe het Maya geschrift en cijfer stelsel werkte. Een interessante les, maar het duurde wel lang. Hij vertelde bijvoorbeeld ook dat de Maya kalender veel accurater is dan de Gregoriaanse kalender die wij gebruiken. Wij gaan er vanuit dat een dag 24 uur heeft, terwijl dit eigenlijk maar 23.56 en zoveel seconden heeft. Dit verschil per dag maakt op een jaar een behoorlijk verschil en de Maya kalender is nu ook rond het jaar 5000. De maya kalender heeft bijvoorbeeld ook 18 maanden.

Rond 12.00 uur kwamen we aan bij onze eerste stop. We waren niet alleen, want alle tours naar Chichen Itza die worden aangeboden stoppen bij de vreetschuur. We werden verwelkomt door de hoogste persoon in rang van de 52 families die daar leefden. Hij liet ons naar de zon kijken door een steen zoals de Maya's dat deden en leerde ons goedemiddag in Mayan zeggen. De man was tevens het hoogste in rang op het gebied van medicijnen zo werd verteld. Ik vond het allemaal maar een grote poppenkast om ons uiteindelijk wat souvenirs te laten kopen. Eigenlijk vreselijk dat massa toerisme, maar veel andere opties om naar dit wereldwonder te gaan kijken zijn er niet zonder eigen vervoer en niet mega veel tijd.
We kregen 20 minuten de tijd om wat te dure souvenirs te kopen om vervolgens naar de lunch begeleid te worden.

Voor de lunch moesten we in de rij voor het buffet. Er werden wat tortilla's, nacho's, rijst, groente, pulled pork, kip en een stukje watermeloen op ons bord gegooid en succes ermee. Er stond nog net geen Mexicaanse band live op te treden om die ook weer geld te geven. Dat had het wel compleet gemaakt. Het was een all you can eat buffet dus daar maakten we goed gebruik van. Voor de lunch werd er nog snel een foto gemaakt door een student. We hadden geen idee waarvoor aangezien de achtergrond ook niet top was. Hier zouden we later wel weer ergens voor moeten/mogen betalen.

Met een volle maag werden we als een stel kuddedieren weer de bus ingeroepen. We hadden ook een sticker gekregen met ons busnummer en de naam van onze tourguide. Dan weet je dat het druk gaat worden bij Chichen Itza.

Na een reis van wederom een uurtje kwamen we aan bij de voormalige Maya stad: Chichen Itza. Veel mensen maken het grapje dat het Chicken Pizza heet omdat de naam daarop lijkt. Chichen Itza is dus net als Tikal een oude Maya stad en sinds 2007 (geloof ik) is dit het eerste wereldwonder. Hiermee is natuurlijk het massatoerisme toegenomen naar dit tempelcomplex. Er werd bij de ingang streng gecontroleerd in de tassen of we geen professionele camera's bij hadden. De gids leidde ons naar de eerste tempel en vertelde dat in het tijdperk dat de Maya's hier leefden, er 4 van de 10 heersers vrouwen waren. Verder vertelde hij dat Chichen Itza eigenlijk enkel gebruikt werd voor feesten/ceremonies/offers etc. Buiten Chichen Itza leefden de Maya's. Na de eerste tempel werd de lucht boven het complex donkerder er donkerder. Het zou zeer binnenkort wel eens kunnen gaan regenen en onweren. Misschien wel even lekker want de zon was erg sterk! Na de eerste tempel liepen we naar een veld waar twee muren tegenover elkaar stonden op zo'n 40 meter afstand van elkaar. De muren waren zeker 15 meter hoog en misschien wel 100 meter lang. Waar deze muren exact voor gebruikt werden, werd niet helemaal duidelijk, maar de gids maande ons tot het maken van twee rijen. Op zijn teken moesten we precies tegelijk in onze handen klappen en hem vertellen hoeveel echo's we hoorden. Niemand kon het exacte antwoord geven, maar het bleek 7. Een belangrijk getal volgens de Maya's. 7 dagen per week, 7 zintuigen, 7 goden enzovoorts. Het zag er een beetje stom uit, maar gelukkig deden de 5000 andere toeristen niets anders.
Verder werd een afbeelding in steen van een onthoofding getoond. Dit was in de Maya tijd een voorrecht als dit met je gedaan werd omdat alleen de beste aan de goden geofferd werden. Staaltje omdenken zullen we maar zeggen.

Na het zwerkbal (voor de Harry Potter fans), want daar leek het erg op, gingen we naar de hoofdtempel. Deze symmetrische tempel werd dus ook gebruikt voor offers en ceremonies. Onder de tempel is eigenlijk nog een andere tempel te vinden. Dit werd vaker gedaan. We kregen een uur de tijd om de rest van de tempels te bekijken en bijna meteen ging het regenen en onweren.

Een foto met alleen de tempel en jezelf of ons is in principe niet te doen met de bergen toeristen eromheen. Echter, tijdens de stortbui waagden we het er toch op en maakte we een foto van elkaar met bijna niemand anders erop. We hadden wel een nat pak voor de rest van de dag, maar ach de foto was er. Ondanks dat ik een vrouw met een blauwe poncho niet aan haar verstand kreeg dat ze even aan de kant moest gaan. We maakten in de regen foto's van alle kanten van de tempel met kans op waterschade aan mijn telefoon.

Na een klein half uurtje hield de regen op en meteen was daar iedereen weer voor de foto's. We liepen nog naar een andere tempel, maar hiervan was het dak ingestort. Hier waren de Maya's niet zo goed in en dit was niet gerestaureerd. Hetgeen met de hoofdtempel natuurlijk wel gedaan is (één kant althans zeker).

Na het speeluurtje moesten we terug in de bus. Onze conclusie over Chichen Itza is dat het veel lijkt op Tikal en Yaxha en dat Tikal misschien nog wel indrukwekkender is. Echter, de naam van het wereldwonder maakt dat het hier veel drukker is. Dus, net als waarschijnlijk alle wereldwonders: overrated en te druk, maar toch wel bijzonder om een keer geweest te zijn en het verhaal erachter te kennen.

De volgende stop was een cenote. Heerlijk zeiknat en in de regen in een waterbron springen. We kleedde onszelf om, en moesten verplicht een zwemvest huren en hup in de rij om erin te springen. Aangezien alle tour operators hetzelfde doen, was het hier natuurlijk ook stervens druk. Ik sprong van een plateau op zo'n meter of 5 hoog in de cenote en Laura ging via de trap. Het was een mooie cenote, maar veel te druk. Het is eigenlijk letterlijk een gat in de aarde. Vanaf het wateroppervlakte is het 40 meter diep en vanaf het wateroppervlakte naar boven ook zo'n 30 meter met daaromheen alleen maar groen. Na twee keer springen en wat rond zwemmen hadden we het wel gezien en kleedde we onszelf maar weer om.

De volgende stop op de tour was een flitsbezoek aan Valladolid. Een stad in Yucatan provincie die gesticht is door de Spanjaarden rond 1500. Het heeft een klassieke Spaanse kerk en een centraal park ervoor. We kregen hier slechts 30 minuten. We konden dus niks van de stad zien, maar enkel wat rondneuzen in het park zoals alle andere 5000 toeristen. In het park werden bij verschillende kraampjes snacks verkocht. Wij kozen voor de churro's. Gelukkig was de rij niet al te lang en waren we binnen 30 minuten terug. Eigenlijk kwam dit neer op een bezoek van niks en had wat ons betreft ook prima geskippt kunnen worden. Echter, de dag moet natuurlijk gevuld worden want met enkel Chichen Itza lukt dat niet.

Snel weer terug de bus in, want inmiddels was het al rond 6 uur geworden en we moesten nog zo'n twee uur terug rijden.
Aangekomen in Tulum, besloten we om nog maar wat te eten voordat we de collectivo naar Playa del Carmen zouden nemen. We aten snel een pizza want we wilden het niet aan laten komen op de laatste collectivo van 21.30. Na de pizza zijn we snel de minivan ingegaan. Helaas was er enkel achterin bij het reservewiel nog plek. Dus ik legde mijn benen maar weer eens in m'n nek en maakte me klaar voor een uur last van m'n knieën.

Aangekomen in Playa bleek dat we zo ongeveer aan de drukste winkel/uitgaanstraat van de stad bleken te zitten. Aha, daarom was het zo goedkoop. Gelukkig hadden we de oordoppen bij de hand en geen bed met allerlei kriebels zoals in Tulum. Uitgeput van de dag sliepen we dus pas tegen 23.30. Veeeeel te laat voor ons, aangezien de wekkers gewoon vroeg gaan.

Geschreven door Stefjacobs1993