We hadden wat tips ontvangen dat er even buiten Bacalar een leuke activiteit is om te doen. De tip kwam van de Engelsen van de zeiltocht, maar Laura had dit ook al Gegoogled. Het heette Los Rapidos en is eigenlijk het einde van het Bacalar meer, waar over een meter of 100 een soort stroomversnelling ontstaat.

Maar, voordat we daar naartoe konden moesten we eerst een Lavenderia vinden om onze was te kunnen droppen. Helaas was er geen bij het hostel, maar 5 minuten verderop vonden we wat. Het leek niet echt op een wascentrale, want we liepen bij iemand zijn voortuin in en het zag er allemaal wat smoezelig uit. Toch bleken we goed te zitten want om de hoek stonden een paar wasmachines en een soort centrifuges. De was werd vakkundig gewogen en we betaalden ongeveer 6 euro voor een kilo of 8 aan was. We merkten al snel aan alles dat Mexico wel wat goedkoper is dan Belize (gelukkig). De was zou in middag al klaar zijn, dus een prima service.
Er moest ook nog ontbeten worden en dat kon ook niet bij het hostel maar daar hadden we ook een tip voor gehad. Helaas weer 20 minuten lopen, maar dat was zeker de moeite waard. We kwamen aan bij een klein restaurantje (Yarbabuena genaamd) en bestelden koffie, pannekoekjes en een sandwich. We waren zeer aangenaam verrast met al het fruit dat we er ook bij kregen. Een goede tip dus.

We namen rond 10 uur een taxi richting Los Rapidos waar we om 10.30 aankwamen. Gisteren was het weer niet zo geweldig, dus we moesten hopen dat het vandaag wat beter was. Al zag het daar om 10.30 nog niet echt naar uit. We besloten ondanks onze eerdere kayakervaringen toch maar een kayak te huren nu het nog niet zo druk was. Het water was prachtig blauw/groen gekleurd en helder. Deze kleur komt door een bepaald soort diertje in het water en de kalkstenen waar je niet op mag staan. We roeide zo'n 20 minuten het meer op en kwamen bij een soort baai waar meer locals te bekennen waren. We legde onze kayak aan de kant. Dit was nog niet zo makkelijk en zeker niet aangezien ik vorige keer in het water was geknikkerd. Gelukkig ging het deze keer beter en we maakte wat mooie foto's in het meer en schommelde wat. Inmiddels was het zelfs wat gaan druppelen dus na een half uurtje hadden we het wel weer gezien en gingen terug de kayak in. Wederom een gewaagde actie, maar het lukte weer zonder kleerscheuren. We roeide terug naar de stroomversnelling en rond 12.00 uur waren we weer veilig terug bij de bar.

We moesten een minumum bedrag spenderen om aan de rivier te mogen zitten dus bestelde we maar wat Corona's en nacho's zoals het een echte Mexicaan betaamd. Inmiddels waren er ook al behoorlijk wat locals aangekomen met kinderen. Het was immers toch gewoon zaterdag en dit is wat de Mexicanen met hun vrije tijd doen. Ceviche en nacho's eten en Corona drinken. Een beetje kort door de bocht, maar daar kwam het daar in ieder geval wel op neer.

Na de lunch zijn we nog een paar keer met ons zwemvest aan de rivier afgezwommen. Beter gezegd, je hoefde niet te zwemmen maar je kon meedobberen met de stroming. Het weer werd er gedurende de dag niet veel beter op en tussen de buitjes door bestelde we nog een cocktail. Tegen 5 uur waren we wel klaar met de kleine buitjes en gingen we naar huis. Precies op dat moment brak de hemel los en begon het te stortregenen. Er werd een taxi voor ons geregeld, maar dat duurde langer dan verwacht. Klaarblijkelijk had deze een ongeluk gehad. Wellicht door het weer. Gelukkig zaten we daar niet in. Los Rapidos was een leuke activiteit, maar wellicht beter te doen doordeweeks zonder de vele locals en als het beter weer is.

We zouden 's avonds wat gaan drinken in Bacalar dus rond 19.00 uur gingen we erop uit. Het leek wat droger te zijn geworden en dus haalde we onze was eerst op. Laura had een leuk en lekker restaurantje gevonden genaamd Mr. Taco. Raad eens wat je daar kunt eten? Precies, burrito's, quesadilla's en taco's. In het restaurant stonden 5 tafels binnen die lekker dicht op elkaar stonden. Het was er druk en het bleek geen avondvullend programma te worden, maar eerder een burrito naar binnen werken en door. We bestelden allebei een burrito met kip en een Corona vanaf het bord dat volhing met poppen als skeletten. We zaten naast de keuken, maar we konden beter niet kijken hoe het precies klaar gemaakt werd. Ik nam de eerste hap van mijn burrito en had daarna zo ongeveer mijn halve blikje Corona nodig om mijn mond te blussen. Wauw, dat was wel erg pittig. Dat werd nog een hele kluif. We vonden er wat komkommersaus bij om het wat af te zwakken, maar het zweet stond op mijn neus en lippen tijdens het eten. Ik heb nog niet vaak zoiets pittigs gegeten. De burrito an zich smaakte erg goed, maar iets minder pikant was ook prima geweest.

Na een half uurtje stonden de volgende gasten al te wachten dus maakte we plaats. Laura vroeg aan een local de weg naar een gezellige bar en ze kwam met La Catrina. We hadden geen idee, maar zochten het op en liepen erheen.
Het bleek een bar met een live band te zijn die na 21.00 uur zou gaan spelen. Eigenlijk precies iets wat we zochten.

De band begon om 21.00 uur te spelen. Althans, de meeste dan. Een bandlid op de elektrische gitaar haakte later aan, en ook een bandlid dat trommelde op een soort blik haakte later aan. Het was natuurlijk allemaal niet erg professioneel, maar het was gezellig en er danste wat mensen op de muziek. Rond 21.30 kwam er ook een groep binnen waarvan ik tegen Laura zei dat dat wel een Nederlandse groepsreis zou moeten zijn met Kilroy of iets dergelijks. Hier hebben we de reis een beetje van afgekeken, maar ik wilde perse niet met een groepsreis en Laura zou dit eigenlijk wel prima vinden. Laura knoopte later een gesprek aan en ja hoor, ze kwamen inderdaad uit Nederland en hadden een Mexicaanse avond, maar dan met een andere reisorganisatie.

Het werd een gezellige avond met Tequila, salsa en Corona (het biertje dus). Ik had geen idee dat er zoveel soorten tequila bestonden. De kaart had zeker wel 20 keuzes tequila. We hebben ze maar niet allemaal geprobeerd, maar wel 2. Door de tequila heb ik zelfs mijn salsa kunsten nog laten zien. Heeft dat proeflesje dat ik ooit gedaan heb toch nog eens zin gehad. Helaas bleek ook dat mijn talent hiervoor ver te zoeken is, maar ach we hebben gelachen.

Geschreven door Stefjacobs1993