Om 05.30 kwam de nachtbus aan in Arequipa. Ongeveer stipt zoals we gewend zijn van Peru Hop. Behalve het begrip nachtbus, zijn we erg te spreken over de service en het gemak van Peru Hop. We kunnen onszelf nu wel echt "hoppers" noemen.

Maar, natuurlijk wel weer erg weinig geslapen in de nachtbus, dus we kwamen redelijk moe aan in Arequipa. Nadat we met de bus gedropt waren, werden we met een taxi verder naar ons appartement gebracht. Ja inderdaad, appartement, want we hebben eigenlijk voor het eerst op onze reis iets via Airbnb geboekt. Wel iets duurder dan een gemiddeld hostel, maar na de jungle en de overnachting bij de lokale familie, waren we wel toe aan wat meer luxe en een warme douche. Voor dat geld, zou dat vast en zeker geregeld zijn, dachten we.

We werden met twee mensen uit Australië afgezet bij ons appartement. Zij hadden ook een appartement geboekt in het complex. Omdat de incheck tijd eigenlijk pas vanaf 12 uur was, smste ik de eigenaar en zijn moeder kwam 20 minuten later met de sleutels. De kamer van de Australiërs was al vrij, maar onze kamer zaten nog andere mensen in. De moeder vond dit wel erg vervelend en bood ons uiteindelijk een tijdelijke kamer aan. Eigenlijk was deze al prima, maar wij zouden een grotere en luxere krijgen.

Omdat we dus weer eens weinig geslapen hadden, besloten we om nog wat te slapen tot een uur of half 10. Bijna tegelijk met onze wekker klopte de moeder op onze deur dat onze kamer gereed was. We verhuisde daarom de spullen en we namen een douche. Raad eens? Mega koud! :( Ijswater was er niks bij.. pff als we thuis komen, gaan we eerst maar eens lekker warm douchen/in bad. Ach, gelukkig was het in Arequipa zelf niet zo koud en was het gewoon weer voor een korte broek en een shirt (graad of 25).

Rond de middag trokken we de stad in. Arequipa is eigenlijk net als Cusco een oude koloniale stad met prachtige gebouwen, een groot main plaza "plaza de armas" met daaraan grenzend de grote basiliek van Arequipa. Verder heeft Arequipa wat leuke parken, wat musea maar last but not least, een stad in een stad. In het centrum van Arequipa is namelijk een oud nonnenklooster dat tot op de dag van vandaag nog steeds bewoond wordt door nonnen.

Deze stad in een stad werd, na het plaza de armas, onze eerste bezichtiging van Arequipa. Het klooster heet: santa Catelina genaamd naar de heilige van degene die het klooster heeft opgericht. We besloten om een gids te nemen die ons het een en ander over het klooster kon vertellen.

We begonnen in de ontmoetingsruimte. Een soort ontmoetingsplaats in een gevangenis waar men geen lichamelijk contact met elkaar mag hebben, maar elkaar wel kan zien. De gids vertelde dat dit klooster alleen voor dochters van rijke families was. Alle tweede dochters van rijke families moesten hierheen. De eerste dochter moest trouwen met een man die de familie uitzocht, de derde moest voor pa en ma zorgen.

Na de ontmoetingsruimte bezochten we een kamer waar een non 4 jaar verbleef als ze in opleiding was. Tijdens deze studie van 4 jaar in het klooster, mocht de non ook maar in twee delen van het klooster komen om te bidden, eten, slapen, muziek maken en religieuze teksten uit hun hoofd leren. Verder zagen we ook een ontmoetingsplaats voor de VIPS. Hier werden belangrijke religieuze figuren ontvangen door de nonnen.

Vervolgens liepen we door naar een ander deel van het klooster (sinaasappel klooster (omdat er een sinaasappelboom staat)), waar onder andere een opbaring werd nagebootst. Als een non overleed, mocht de familie daar ook niet bij zijn. Eenmaal in het klooster, kwamen de nonnen er ook niet meer uit. Het enige nieuws van de buitenwereld dat ze hoorden, was door de helpers die kookte, waste etc. voor de nonnen. Een non kon tot wel 4 helpers hebben. In het klooster zaten dan ook zo'n 500 vrouwen waarvan 157 nonnen. Tot 1871 sliepen de nonnen allemaal alleen, maar toen besloot de Paus in Rome dat iedereen samen moest slapen. Dit veranderde natuurlijk veel in het klooster qua indeling.

We liepen door naar straatjes die genoemd waren (later) naar plaatsen in Spanje (bv. calle Cordoba, calle Sevilla etc.). Dit omdat deze straten doen denken aan het karakter van deze steden. Hier bezochten we nog verschillende kamers, hoe men kookte, sliep, at, en hoe de nonnen heel de dag bezig waren met bidden. Verder liepen we in, wat nu het museum is maar vroeger een ziekenzaal, nog langs een interessant schilderij van een man waarvan de ogen op een bepaalde manier geschilderd waren zodat als men er langs liep en hem in zijn ogen keek, de man op welke manier dan ook terug bleef kijken. Op welke manier je ook voorbij het schilderij liep en de man aankeek. De nonnen geloofde dat deze "wachter" op deze manier altijd in de gate hield wat de nonnen deden en daarom lieten ze het wel uit hun hoofd om de regels te overtreden. Anders zou deze wachter het aan God vertellen.

Als laatste stop, hadden we een prachtig uitzicht op de vulkaan (Chachani) die net buiten de stad lagen (zie foto). Vanzelfsprekend hebben we de paar nonnen die nu nog in een ander gedeelte van het klooster zitten niet in het echt kunnen zien. Wel op wat beelden waarop ze aan het volleyballen zijn.

Na het bezoek aan het klooster, wilde we een museum bezoeken waar Juanita opgebaard ligt. Juanita was een meisje van een jaar of 14 dat honderden jaren geleden geofferd was bij de vulkaan en in het ijs prima bewaard is gebleven. Door een ontdekking is ze gevonden en is er de mogelijkheid haar te bekijken. Echter, we konden het museum niet goed vinden en het toeristeninfo centrum was dicht omdat het zondag was (denken we). Na wat rondvragen denken we dat het museum ook dicht was omdat het zondag was. Dit hebben we jammer genoeg over moeten slaan.

Wel hebben we wat door de winkelstraat gewandeld en nog wat parken en marktjes bezocht. Erg gezellig allemaal! 'S avonds hebben we nog meegedaan aan een loterij om een prachtig zelfgemaakt schilderij op straat te winnen, maar helaas geen prijs, maar wel de foto.

We aten nog wat in de winkelstraat, gingen nog even naar de supermarkt en vervolgens terug naar het appartement. Morgen werden we immers weer redelijk op tijd opgehaald voor de volgende tour.

Geschreven door Stefjacobs1993