Na een zeer koude nacht bij de familie, ging de wekker vandaag al (weer eens) vroeg. Om kwart voor 7 was het ontbijt gereed. Dit bestond uit een heerlijke pannenkoek met aardbeienjam en wat brood van een soort maïs (denken we).

Na het ontbijt hebben we afscheid genomen van de familie want om half 8 zou de boot vertrekken naar het laatste eiland wat we zouden bezoeken (Taquile). Conclusie van ons verblijf bij de familie: leuk voor een nacht, maar dat was ook lang genoeg.

Na een uurtje varen, kwamen we op het eiland Taquile genaamd naar de Spaanse heerser die hier als eerste kwam. Op het eiland zouden we een wandeling gaan maken naar de "main plaza". De main plaza lag op zo'n 4000 meter hoogte en was nog een redelijke klim van zo'n 40 minuten. Daar aangekomen hadden we een prachtig uitzicht over het Titikaka meer, maar veel meer was er op het plein ook niet te doen.

Na een tijdje van het uitzicht genoten te hebben, wandelde we verder richting een andere haven van het eiland. Tijdens deze wandeling van zo'n 40 minuten, hadden we verschillende prachtige uitzichten en konden we zelfs Bolivia zien (het Boliviaanse gedeelte van het Titikaka meer).

De wandeling bracht ons tot de lunch dichtbij de haven. De lunch bestond uit een soort currysoep met groente als voorgerecht, een verse vis met frietjes en wat groente als hoofdgerecht. Een prima lunch, alleen jammer dat ze van te voren niet gezegd hadden dat het drinken niet inbegrepen was. Het kostte niet veel, maar een beetje flauw vonden we het wel, want de lunch zelf was wel inbegrepen.

Met een volle maag gingen we terug richting Puno. Tijd voor een siësta op de boot, want deze trip duurde ongeveer 3 uur. Dat betekende dat we rond 3 uur terug in Puno waren. We werden met een minivan gedropt in het hostel waar we ook opgehaald waren.

Onze bus naar Arequipa zou pas om 21.30 gaan, dus we hadden nog tijd genoeg om iets te gaan doen. Echter, we hebben deze tijd voornamelijk besteed aan Wi-Fi. Wel zijn we tussendoor wat gaan eten bij een pizzeria met zeer luidruchtige Engelsen.
Maar eigenlijk was het ook veel te koud om iets te gaan zien in de stad. Ik schat dat de temperatuur niet veel hoger lag dan een graad of 10 hetgeen vanzelfsprekend te maken heeft met de hoogte waarop Puno ligt. Bovendien leek Puno niet zo'n spraakmakende stad waarvan je denkt: "Daar ga ik eens gezellig een rondje lopen met een graad of 10".

Om iets voor 9 werden we opgehaald om naar de bus te gaan die ons naar Arequipa zou brengen: jep, weer een nachtbus dus. We dachten dit keer echter slimmer te zijn en probeerde te zorgen dat we de relaxte stoelen beneden hadden, want we zaten tenslotte wederom in een Bolivia Hop bus (die hebben deze stoelen wél). Ik zorgde voor de tassen en Laura zocht als een van de eerste een plaats in de bus. Yes! Twee plaatsen onderin naast elkaar vrij, zo zou zo'n nachtbus nog niet zo gek zijn!
Dit geluksmoment was echter maar van korte duur, want de medewerker van de bus vertelde dat de passagiers naar Arequipa over 1.5 uur in een andere bus zouden overstappen (waarschijnlijk die vanuit Cusco kwam en dus al redelijk vol zou zitten). Weer pech dus, maarja dan maar genieten van deze 1.5 uur.

Rond 23.00 uur 's avonds ontmoette we de andere bus (wel van Peru Hop en dus überhaupt geen relaxte seats beneden). We stapte over en vervolgde onze reis naar Arequipa door de nacht.

Geschreven door Stefjacobs1993