Goed geslapen, vroeg wakker. Beetje dommelen, beetje naar de sterren kijken, al snel werd het lichter.
De douche was goed. Laagjes aan vandaag. Meer warme spullen in de tas voor het geval dat. Op naar het ontbijt. Het ontbijt was goed. Veel gegeten. Croissantje, 2 eitjes, kleine kaiserbol, yoghurt met noten en rozijnen. Water, thee en een expresso. Allemaal bij ons prachtige uitzicht. De zon konden we ook nog zien opkomen.
Was prachtig.
10:00 uur beneden voor de pick up. Loes werd al ongeduldig. Ze zijn er nog niet, moeten we niet bellen. Welnee. Ze komen tussen 10:15 en 10:30 uur. Ze zullen zo wel komen. Nee, dat was niet zo. Oke… later oh ja toch. Ja, dat wist ik. En daar was Jullie. Met een kleinere bus dit keer.
Tijdens het wachten begonnen ze over het Noorderlicht. Hebben jullie het ook gezien. Nee, hoor wij hebben niks gezien. Het was mooi. De strepen die ik zag. En een beetje grijs groen. Nou, wij onervaren Noorderlicht zoekers pisten naast de post.
We zijn nog naar buiten gelopen, zeggen we. Op de parkeerplaats. Zie jij iets. Nee, hier is niks. Gaan we weer naar binnen. Waren we nou op het juiste moment buiten?
We hebben nog wel alles nalettend in de gaten gehouden.
Oh, natuurlijk het was de bedoeling dat we wat verder gingen wandelen om meer te kunnen zien. Hahaha, zover waren we gisteren nog niet. Wij zijn onervaren. Het licht van de omgeving geeft natuurlijk een ander beeld, dan wanneer je in een donker veld staat.
Nee, het was fantastisch . Het was overal. Overal? Geloof jij het? De foto’s lieten het ons geloven.
Hahaha. Wij vonden onze ervaring ook fantastisch! Nu weet ik ook hoe de sluitingstijd van je camera, dank je Miran, kan veranderen. Dan zie ik nog meer dan gisteren.
Vanavond weer kans in de kou! Op zoek naar het Noorderlicht. Op de sneeuwscooter. Niet zelf, dat wordt drama, maar met een gids. Tuurlijk moet ik wel zelf rijden. Dat komt goed. Wij vermaken ons wel. Dus lagen kleding aan.
Wie weet tweede kans. Ja, je weet het nooit met ons.
Wie weet is het nu ons gegund.
Vandaag een rondje langs het meer. Met tussenstops.
Het is mooi rijden langs het water, waar ijs op ligt. Je kunt er niet op lopen. 40% is betrouwbaar. 70% niet door de verschillende verwarmde stukken in het water. De mensen van hier weten waar te gaan. Jullie, onze gids op, doet dat rustig met de auto. Nee, nu niet. Nu gidst hij. Ik spreek zijn naam maar uit in het Nederlands.
Dan zie je weer ijsschotsen langs de kant. Of voor het water lava stenen. Een rustige weg. We stopten bij Skutustadagigi. Hier is ook de fast en the furious deel 8 opgenomen. Even gezegd voor de filmliefhebbers onder ons. Ik noem het gewoon mars. Hier liggen kraters die op maanlandschap lijken. Hoe zijn die ontslaan dan. Doordat het lava met water vermengd wordt ontstaat er een gat aan de bovenkant.
Het heeft echt iets weg van de maan. Zeg ik niet uit ervaring, maar uit herkenning van foto’s.
In Myvatie leven ronde zwarte bollen begroeid met mos. Deze rollen over de bodem. Prachtig plant. Kijk maar op de foto hoe hij heet. Hier hield Jullie een lange speech over eruptie’s van vulkanen en het ontstaan van de lava velden. Maar ook het ontstaan van dimmuborgim.
In dit gebied stroomde de lava na een uitbarsting.
In dit gebied staat een muur. Hier werd de lava door tegen gehouden. De lava kwam in aanraking met water. De lava gaf nu stoom af en werd zo steeds minder. Waardoor Dimmuborgum onstaan is. In deze lavastenen zie je als je je fantasie gebruikt trollen liggen. Hij vertelde het verhaal iets anders. Op ijsland leven elfen. Zij wilden vrienden met de trollen worden. In harmonie leven. De trollen hadden daar geen zin in. De elven bedachten een plan. Ze nodigden ze uit en gaven ze alcohol. Het was groot feest, de hele nacht lang. De zon kwam op. En daar werden ze versteend.
Ik vind het al heerlijk om zo een andere kijk te hebben op deze levensgrote lavastenen. De stilte die daar heerst is zo mooi. Door de sneeuwlaag word de isolatie van geluid nog minder verspreid. In mijn oor kwam zelf een piep. Dat betekend dat je oor op gevaar let. Als je dan voet beweegt, geven de hersenen weer door dat alles veilig is. Ik kan weet ik als ik oordoppen in heb. Mij juist op dit geluid concentreren en ben zo weg. Ik hou daarvan.
Zo zagen wij ook de godin van Egypte Cleopatra. Ja, echt. Je moet het zien. Dit stukje land is ook van de film de lord of de rings. Het gat op de foto is het oog van Morton. Herinner je het he nog. De Orks. Die lelijke wezens. Ja, knikte ik. Ik zag het al helemaal voor me. Gelukkig was ik geen actrice in deze film. Wel hebben we nog even op de troon gezeten.
Je moet echt anders kijken.
Anders ontdek je het niet. Vincent zag het namelijk niet. Na wat aanwijzingen had hij het iets meer door. Of zei hij alleen maar ja. Ik weet het niet.
Op naar een handwerkwinkel. We kopen niks zeiden we nog. Maar we waren verkocht. Een mooie trui met tulpen een muts en een ketting met hetzelfde symbool wat pa op zijn armband had. Jullie zei dat de trui erg goed stond. Maar dat is de reden niet hoor. Meteen bij de vrouw gevraagd voor de kleur wol. Later op papier gekregen het nummer van de kleur wol.
Nee, weer niet gelukt. Nou, ik zeg maar je leeft maar - keer. Geniet ervan.
Zo reden we ook langs een prachtig stukje wat ontzettend leek op stormach, waar wij in 2022 waren in het Oosten van Ijskand. Maar dit stukje won het niet. Jullie, onze gids, herkende de foto en de omgeving meteen. Ja, dit is een prachtig deel van Ijsland.
We gingen lunchen bij de boer. Deze boer houdt koeien. En slacht ze en maakt er dan goede gerechten van. De kunt de koeien zelf bekijken. Zij stonden nu warm op stal. De koeien gaan zomers naar buiten. Ik vroeg of koeien wel konden lopen op de ondergrond hier. Het zijn geen IJslandse dieren. Die hebben de grond wel ingecalculeerd. Nee, koeien lukt dat gelukkig ook. Het waren gelukkige koeien. Ze werden twee keer per dag gemolken. De verse melk wordt weer verkocht. Dat wilde ik wel proberen.
Waarom zijn de uiers dan bedenkt. Nou de koeien zijn zo dik, dat het net de uiers beschermd. De koeien zijn zwanger. Oh, nu snap ik waarom er vele goed mooi rond waren. Er stonden zelfs kalven verderop.
Zullen we een hamburger samen delen. Dit is de duurste hamburger die wij hebben gegeten. Maar het was een groot stuk. Het was niet decadent. Het was een goed stukje vlees.
De melk was erg lekker.
Van Jullie kregen we een stukje brood wat ze verderop in de grond bakten. Na 24 uur is het brood klaar om opgegeten te worden. Erg lekker. Het smaakte naar ontbijtkoek.
Zo reden we weer verder naar de geisers. De heuvel op. Wauw, daar opende een groot lavaveld zich met daarachter kraters bedekt met sneeuw! Prachtige vergezichten. Vergelijking met als je op een heuvel in de duinen staat. De magie van de duinen en de omgeving geven je dan een beademend vergezicht.
De energiecentrale van dit deel van Ijsland. De buizen die hier lopen, liggen zo hoekig. Dit, omdat als ze recht zouden lopen de centrale die de energie opwekt anders ontploft. De stoom wordt terug gepompt in de grond, waardoor weer water ontstaat. . Met deze hoeveelheid water dat weer energie gewekt. In ieder geval een krachtig en prachtig systeem. Hier is geen bewaking. Dat is niet nodig in IJsland . Maar dat wisten we al.
Voordat we bij de centrales waren hebben we de natuurdouche gezien. Hier wassen mensen hun haar.
Nu zal je dat niet tegenkomen, maar zomers gebeurt dat wel hoor. Zeer zeker als je het land door trekt op een motor. Namasard geothermisch veld, je weet er staan altijd bordjes langs de weg. Je maakt snel een foto om te onthouden waar je geweest bent of om te delen. Oo deze parkeerplaats staat ook zo een bord.
Alleen is het een ander bord. Een bord waar op staat dat je niet hoeft te betalen. In het IJslands is dat gjaldskylda. Nee, dat is geen plaats. Hahaha, zo komisch. Dit gebied was ook mooi, maar de wind was verfrissend! Eerst voir we gingen een eed afgelegd. Rechterhand omhoog. Linker op je hart. Beloven wij op de paden te blijven . Het stoom niet aan te raken. Dat beloofden wij. Ik wil mijn schoenen namelijk wel houden. Het was een verfrussend uitstapje. Snel de auto weer in. Je geloofd het niet, masr er was een toerist die zijn handschoen op de stoom legde! Hoorde wij.
Oeps!
Gaan we naar de supermarkt? Of laten we ons afzetten bij het hotel. Dat laatste. De supermarkt gaat speciaal open, als he ze even belt. Dat was bij het handwerkwinkeltje ook.
Morgen doen we een superjeep toer. We moesten een lunch bestellen. Dit is het duurste lunchpakket wat we ooit besteld hadden 8900 kronen. Dat hebben we afgezegd.
Toen kwam ze aan met dat je ook je eigen pakket kan samen stellen vanaf 1950 kronen.
Wat zou jij kiezen. Juist.
Oke, ik hoor je denken. Je koopt wel heel gemakkelijk een trui. Ik schrijf weer voor ons schilderij. We proberen een soda van Ijsland uit. Apelsin. Eigenlijk gewoon een oranje fanta. Maar dan lekkerder. Met een zakje chips.
Zullen we even onze rust pakken voor we naar de volgende activiteit gaan. Goed plan. Eerst maar even onze skibroek aan. De lagen boven waren goed.
We waren nog niet eens gaan liggen en MJ krijgt een belletje. Een Ijslands nummer. Hoi, ik ben Bjorn van Geotravel. Er is Noorderlicht op de parkeerplaats. Dus ga naar buiten. Wat zegt u. Ik begrijp u niet. Hij verteld het nog een keer . Ga nu maar naar buiten. Ja, maar bent u van de sneeuwscooters. Ja, maar er is Noorderrlicht bij u. U moet dit zien. Ik kom u over een half uur halen. Oke, ik trek mijn skibroek aan.
Go! Nog confused. Maar daar was het. Geweldig. Kijk daar. En daar. Is dat de planeet Venus? Oh, geweldig. Best koud hoor met jas en drie lagen aan. Kom we gaan naar binnen en doen onze wollen trui aan.
Zullen we daarover onze wollen spencer doen. Ja, doen we. Hup en weer naar het spectaculaire schouwspel. Met het blote oog zie je witte lijnen die strak zijn of bewegingen maken in de lucht. De sterren zijn daarnaast helder of eronder De camera geeft de kleur groen. Ik ben mijn coll vergeten. Ik ga hem even pakken. Ik kwam terug en toen ging MJ nog even haar handschoenen halen en daar kwam Bjorn. Een echte Ijslander. Baard, breed, goed gevuld. Hoi. Jij bent Maria. Ja, wat zijn jullie vroeg. Geweldig, ik had jullie nog niet verwacht. Misschien had hij oudere mensen verwacht en niet een dynamische tweeling die er ook nog hetzelfde uitzag. Hij kletste in ieder geval goed. Een vlotte babbel. We reden met een hoge jeep. Vet cool! We waren maar met zijn tweeën. Wauw. Gewoon een privé noorderlicht scooter safari!
We reden dezelfde weg in het donker als vanochtend. De weg werd door stokken met reflectie verlicht. MJ werd nog een keer gebeld. Waar we waren voor de wandeling. Dubbele booking. Bjorn zei. Ik zei nog tegen hem , dat er een dubbele boeking was. Hij heeft niet geluisterd. Onderwijl dat we reden, zegt hij: we gaan hier stoppen. Er is nu zoveel activiteit in de lucht. Dit moet je zien. Hij zegt: We mogen niet stoppen op de snelweg. Maar er is bijna niemand, dus we doen het, omdat ik niet weet wat de condities later zijn. Geweldig. Niet 1, niet 2, niet 3, maar 5 lijnen dansen in de lucht. Wauw, het hield niet op. De wind was erg verfrissend. Zullen we weer verder gaan. Nog even dan. Bjorn stond ook goed. Hij had zijn overal al aangetrokken.
Zo reden we verder naar de hut, waar ook de paarden werden gestald, als ze de schapen op gingen halen. Zo bijzonder elke boer herkent zijn eigen schapen.
Later in de auto op de terugweg vertelde hij dat er als er lammetjes geboren worden er geen connectie met moeder en kind is. Als de lammetjes in het seizoen geboren worden, draaien ze shifts. Het is belangrijk dat je het juiste lam bij de moeder zet. Dit omdat het genetisch zo hoort en het voorkomt ziektes. Toen hij een shift draaide werden er wel drie lammetjes tegelijk geboren. Hij zette de lammetjes bij de moeder. Hij en zijn familie hebben een familie boerderij. Zijn oudste zoon zegt de volgende dag. Deze lammetjes zijn bij de verkeerde moeder. Hij zag dat de neus, de mond of de uitstraling van zijn ogen anders was dan de moeder.
Goed zal ik maar weer terug gaan naar de schuur? Zag ik nou hondenhokken. Willen jullie 1 of 2 scooters. Nee. we bleven bij 1.
We kregen een pak. Maat L. Zullen we onze jas aanhouden. Ja doe maar was zijn advies. Of het moet niet comfortabel zitten. Nou, we waren comfortabele Mario mannetjes, ehh Maria vrouwtjes. Helm op. Chips rijbewijs en skibril vergeten. Nou, zolang er geen politie is, is het niet erg. En weer naar de auto. Die nog aanstond. Dus je had in het donker een richtpunt. Op naar de scooters die 2 minuten verder stonden opgesteld. Auto licht aan. Bjorn haalde de scooter uit de rij vandaan. Of je nu langzaam gaat of snel. Hij zou rekening met onze snelheid houden. He leest het goed. Zo legden hij alles uit. Het eerste stuk was het moeilijkst. De berg op. Meteen een pittig begin. Blijven gas geven. Tuurlijk mag je stoppen. Tuurlijk kom ik helpen, als het niet gaat. Het advies was 17 km per uur aan te houden omdat de scooter dan zijn ding kan doen. Oke, Jo. Laat je gedachten gaan. Dit kan jij!!geen stress. Gewoon doen! Daar gingen we. Het ging in het begin langzamer dan 17 km, maar ik vond mijn weg en al snel durfde ik meer vaart te maken. Denk nou niet dat ik flexibel gas gaf hoor. Dat ging……niet geleidelijk. Nee, ik ging niet hortend en stotend omhoog. Nee, ik heb het echt netjes gedaan! De eerste stop was boven op de berg. Hoe voelde we ons ?hadden we het koud? Nee hoor Ik voelde mij nog niet helemaal 1 met de scooter. Dat geeft niet zei hij, dat is ervaren en ervaring. Blijven oefenen. Het noorderlicht gaf ons weer een schouwspel. Bjorn zegt ik wil daarheen , waar het noorderlicht begint. Daar aan het begin van die lijn. Het is maar goed dat hij het uitlegde, want ja, er waren zoveel lijnen in de lucht, dat je wel de juiste moet kiezen. Hahaha. Hij zou ons brengen naar de top van de vulkaan. Boven op de krater.
Daar gingen we. Ik kwam erin. Ik kon de sneeuwmobiel meer laten dansen. Ik voelde mij 1 worden met de sneeuwscooter. De sneeuw die glinstert in je licht. De wind, het lava veld onder je sneeuwscooter, bedekt met sneeuw. Het donker. Wauw, het is moeilijk te omschrijven. Maar het was gaaf. Alleen op de vulkaan. Ik en de sneeuwscooter Gelukkig was MJ er ook.
Soms was Bjorn uit zicht, omdat hij dan lager was. Toen dacht ik wel. Aaah. Maar dan laat je het apparaat zijn ding doen en het licht geeft je licht en dan was daar Bjorn weer. Ik zou ook kunnen zeggen. Dan realiseerde ik hoe donker het was. Vet gaaf! Daar stond Bjorn aanwijzingen te geven. Ja, Jo draai hem maar. Zet hem naast Bjorn en stop .
Oke, we hebben nog 1 uitdaging. We lopen naar boven naar de top. Let op sneeuw en zwart is beloopbaar. Beige is ijs.
Wauw, boven was het magisch. Zicht op de krater, zicht op de omgeving, ondanks dat het donker was. Sneeuw is je licht. En boven ons was het nog magischer. Bjorn, maar wij ook zatten vol adrenaline. Hij maakt nooit foto’s. Maar nu wel. Die ging hij naar zijn moeder sturen. Nee, echt het was fantastisch. De hemel gaf voor ons een lichtshow. Niet een, niet twee, wel 5 lijnen. Dansende lijnen. Lijnen die rond werden en weer uit elkaar vielen. Spinnen. Alles komt bij elkaar. Het draait, het geeft een show en het valt weer uit elkaar. Een hartje, een cirkel en weer weg. Als je goed keek zag je lichtelijk groen en soms rood. Zo mooi! Het hield niet op. Hadden wij het al koud? Nee!
Oke, dan blijven we nog even even. Was dat de planeet Venus of Mars of …. Mars kun je namelijk ook binnenkort zien. Het was een spectacol. Het was te gek. Ik kreeg wel koude voeten en mijn hand. Door de bediening van de telefoon. Maar dat boeide ons niet! Maar ja er is een tijd van komen en gaan. Is het mijn vader die op ons straalt en zegt het is goed. Accepteer het maar.
Bjorn zegt ik denk dat het de hele nacht zo blijft, hoe gaat het? Goed. Koud? Neeeeeeeeeeeeeee. Er stond me wel een wind. Maar we hadden het echt niet koud. Goed he, al die lagen. We bleven nog even. Hij schraapte kristal af van de vulkaan. Hij zegt dat is vreemd. Het heeft de afgelopen 10 dagen niet gesneeuwd. Hoe kan dat dat dan. Oh, wacht waarschijnlijk was dit damp( mist) en is bevroren in de lucht en is zo op de grond terecht gekomen. Mooi zag het eruit. Bijna net zal zoals bevroren dauw. En toen gingen we terug naar beneden. De vulkaan af was spannend . Kijken en lopen. Wasr is het zwart, waar ligt sneeuw en waar ligt ijs. Daar stap ik niet op. Mijn rechtertenen waren weer warm. Een andere route naar beneden genomen. In de auto vertelde hij dat hij de routes weet doordat de sterren hem de weg wijzen. De berg af was spannend, het laatste stukje met scooter. Maar zo kool , laat maar glijden! Af en toe toch even remmen hoor . Bjorn deed het zelfs zonder handen. Weeeeeees gerust, ik niet. Hahaha.
In de schuur liet hij ons de paardenstal zien. Wij gaven alles terug, behalve de geotravel col. Mooi voor onze verzameling. De hokken waren wel degelijk voor honden. De honden hebben zoveel energie Dat ze in hokken worden gestopt voor de rust. 8 honden. Moet je nagaan hoeveel schapen. Er worden wel 2000 schapen of meer terug gebracht. De honden doen goed werk. Op naar de auto. Gelukkig stond het licht aan. MJ was de laatste en zij merkte hoe donker het was. Ze was even gedesoriënteerd. Gelukkig zag ze het postuur van Bjorn en wist ze waar ze was . Het was echt pikkedonker! Ik zag de auto doordat de koplampen aanstonden. In de auto kregen we een lekker stuk chocola. Dat moest hij eerst zoeken. Het lag onder de bank. Voor hem nostalgisch., dat stuk chocola. Als hij de schapenboer had geholpen, kreeg hij vroeger altijd een reep chocola. Dit houdt hij erin. Als hij klaar is met werk en na deze fantastische avond hadden we chocola verdient. Mmmmm, dat was lekker. Onderweg naar huis, bleef het Noorderlicht aan. Het hield niet op!
Even douchen voor ik verder ga. Die dubbele baan is zo zwaar. ( knipoog) onderweg luisteren naar zijn verhalen, dus waren we zo bij ons hotel.
Voor we naar binnen gingen, de sterren en de planeten nog even bekeken door zijn app . Het was de planeet Venus. Verder zagen wij ook Jupiter liggen en Archeon. Archeon wijst hem de weg naar huis.
Voordat hij ging stuurde hij de foto’s die stuurde naar zijn moeder naar ons.
Als laatste gaven wij hem een knuffel en bedankte hem voor een geweldige avond. Tot een volgende keer. Misschien zien we hem deze week nog. Maar waarschijnlijk zijn vriend.

Geschreven door Starreizen