Waar je op dit tijdstip tv kijkt of een biertje drinkt met wat knabbels op de bank gaan wij op zaterdagavond op dat tijdstip naar bed. Kees brengt ons weg. Zo fijn. Zij mogen in mijn schone bed. En ik, ik slaap op mijn bank.
Ik heb letterlijk op de klok geslapen. 12 uur even wakker. Zo, ik heb al diep geslapen zeg. Alle drukte van de week zorgt ervoor dat ik goed slaap. Maar wel letterlijk op de klok geslapen. Mijn huiskamer klok maakt om de zo veel minuten geluid. Wat voor geluid. Een trein dit weg rijdt, of een vogel die fluit, maar zijn fluitbanden zijn nog niet in de normale stand. Of een auto die weg rijdt met piepende banden. Of de tram die door een rails door de bocht rijdt. Bedenk zelf maar welke je het leukste vindt.
Maar irritant was het niet, best rustgevend. Meegenomen in mijn droom Dat je denkt…. Dit geluid klopt niet. Dat hoort niet in mijn droom thuis. Oh, het trapportaal. Er komt iemand thuis.
Hoe laat zal het zijn…. Nog 5 minuten voor mijn wekker en ik door Hazes met het lied geef mij je angst wordt gewekt. Nog ff snooze dus. Heerlijk.
Ff warm water laten stromen. En koffie. Nou ja koffie, gewoon 1 slokje cafeïne op mijn tong, klok en weg. Ooh… Zo lekker. Nog 1 doen? Zo mijn smaakpapillen zijn ook weer verwend.
Dag lief huis, tot later. Dag Picanto van mij. CU later. Wat ben je toch mooi schoon. Prachtig hoe die druppels op mijn auto blijven liggen.
Op de autoweg was het niet druk. Op Schiphol was natuurlijk alles dicht ivm de maatregelen. Een Bakkie koffie zoeken, was een uitdaging. Maar ook Gates ingangen die normaal wel open zijn, zijn dicht. Thuis al ingecheckt. We zitten niet naast elkaar. Althans in die zin er zit een gangpad tussen. Alle papieren bij de hand. De pcr test de gezondheidsverklaring, de Coronna app. En natuurlijk mijn paspoort. Wat heeft deze stewardes trouwens mooie schoenen aan. Standaard blauw dat wel, maar met hoge hak. Net geen stiletto’s. Heel mooi. Terwijl een ander weer op halve hakken staat.
Heeft u een iPad in u koffer, zegt ze. Staat deze op stand-by of is hij aan. Dan moet hij uitgezet. Top. Ze zegt verder ik vraag dat altijd aan iedereen, want het ruim onder het vliegtuig is altijd warmer dan boven. Dit ivm brand gevaar.
En verder….
Koffer in de bagage check. Zo leuk om het zelf te doen. Uw koffer is niet goed geplaatst…. Nu wel? Volgende … een zelfklevende sticker bevestigen. Is dit echt u koffer! Ja, natuurlijk en bevestigen. En hier is uw kaartje als bewijs dat u uw koffer hebt ingeleverd. Waar ga ik dat nu weer opbergen. Portemonnee, in de hoes van mijn telefoon…. En verder
Ik keek naar de schoenen van de mensen. Van sneakers naar wandelschoenen van Boots naar uggs of naar de ouderwetse moonboots. Leuk hè, wat men aan de voeten draagt op weg naar Lapland.
Het viel mij mee hoe druk het was. Gelukkig, dan komen we niet meteen in de drukte. Logisch, half Nederland slaapt nog. Ik kan gelukkig rustig ontwaken.
Dat gezin heeft allemaal dezelfde schoenen aan. Grappig. Aah, die hebben dezelfde kleur koffers. Oranje. Hahaha, ik zie alleen maar unisex. Hahaha….. en jullie dan twins. Zelfde uggs, zelfde IJslandse trui, bijna dezelfde jas. Maar nu nog het leukste. Allebei 15,6 kilo bagage mee. Heel toevallig. Handschoenen zijn eruit voor straks. Muts, goed voorbereid, in mijn kleine rugzak. Check. Koffers zijn op weg naar het vliegtuig. Even vragen waar nu heen te gaan.
Deze gate is dicht die gaat pas om 7:00 open. U mag naar vertrekhal 2. Oké, prima. Vanaf vertrekhal 3 weer terug naar 2. Check in. Schoenen uit, riem uit de lussen, tas, jas in de bak. En alles weer aan.
Een Bakkie koffie zoeken, was een uitdaging. En dan ook nog 1 die wat later al proevend gewoon slootwater bleek te zijn. Bakkie. Of ik ben te kritisch op deze nacht. In het raam bekijk ik mijzelf al lopend. Net naar de kapper geweest. En denk wauw…. Wat is mijn haar al lang… grappig dan vallen dat soort dingen ineens op. Hey, daar heb je die man weer , helemaal in de ban van Schiphol. Hij is hier vast voor het eerst. Selfies hier en daar en ook op de loopband. En nog 1 klik. Doe ik dat straks ook op de luchthaven van Finland?….. Vast wel.
Bij gate D66 even gezeten. In totaal, nu ik in het vliegtuig zit, al 3 km gewandeld. Zo wat een beweging in deze nacht. Het voordeel is als je een stoel vooraan hebt, je meteen als 1 van de eerste het vliegtuig in mag.
Het was even anders binnen stappen. Het is een klein vliegtuig met 2 rijen van 3 stoelen. Wat ik niet gewend was. Ik zit op 28 D en Marieke op 28 C.
Het grappige ook nog is. Marieke zit naast Marieke. Hahaha. Wat komen we op deze reis nog meer tegen wat hetzelfde is
De piloot… nee die niet. Hij vertelde dat het wat regenachtig is/was. En we hebben wind mee en na 2,5 uur landen we op de luchthaven Kittila
In het vliegtuig is het 1 en al gekakkel. Dat je denkt de rust is over. Mijn oren worden wakker gepraat.
Het is echt een vliegtuig op een ouderwetse manier. Geen film om te kijken. Geen scherm waar je ziet waar je bent.
De stewardes toont de Veiligheidsinstructies wat te doen als er gevaar dreigt. Live in het echt! Dus ook al vlieg je altijd kijk dan toch even op van uw telefoon om de instructies te volgen. Dus even stoppen met typen, Jo. Wat heet deze stewardes trouwens mooie lange nagels. Oké, opletten Jo.
Denkt u eraan dat u mondkap over de mond en neus zit. Zo irritant dat mensen dat niet doen, vind je niet? En na 4 uur een schone op. Of als hij nat is.
Gelukkig red ik dat nog net😉
De startbaan is dichtbij.
En daar gaan we. Telefoon in de vliegtuigmode. Mobiele data hoeft niet uit, want ik blijf in europa. Mooi. Go.
Snelheid wordt gemaakt. En ik voel de aarde onder mijn zitplaats en onder mijn voeten letterlijk verdwijnen. Ik ben nu alweer weer blij als ik straks weer op Lapland ben geland. Zo even de ogen dicht met als radio het geruis op de achtergrond van de stemmen van de mensen. Voorbij met de rust. Geef mij dan maar liever vogels die fluiten. Zij zullen nu vast al wakker zijn.
Als je als 1 van de eerste bent die gebruik maakt van het toilet is dat natuurlijk ook lekker schoon in het vliegtuig. Terug naar mijn plek, zoek ik de mooie krullen van mijn zus.
Jo…jo.. je bent te ver. Haha. Toch gemist.
Ik ga maar weer snooze. Die luidsprekers staan ook luid. Gelukkig wordt zo het licht wat gedemd, na hun service ronde. Ik ga snooze op mijn muziek. Gelukkig mijn koptelefoon is nog vol. Altijd als ik hem in het mapje doe, dan gaat die automatisch aan. Maar ik heb nog wat batterij. Handig hoor die koptelefoons van tegenwoordig klein en compact. Tot straks.
Wauw, even mijn ogen open. Wat een prachtige lucht, al kijkend vanuit mijn zitplaats. Kunt u even een foto voor mij maken?
Wat zit er eigenlijk onder ons? Water? Of? Lucht? Wil ik dat weten? Kijk er zitten zelfs al ijs kristallen op het raam.
En weer verder snooze. Paar minuten later oh, wauw kun je nog een foto maken? Moeder mag het niet aan puber zoon vragen. Maar de buurvrouw wel. Hahaha zonsopgang. Prachtig! En dank je wel. En weer verder snooze. Hoe laat is het. 7:00 uur. Nog 1 uur. Het valt mee.
We vliegen nu boven Zweden. De captain groet ons goedemorgen. Over 5 minuten zullen we boven Finland vliegen. Dan een scherpe bocht naar rechts en dan zijn wij op de luchthaven. Ja, zelfs in de lucht wordt je de weg gewezen.
Het is - 10 graden. 8:10 uur daling wordt ingezet. Sneeuw in aanzicht. Landen op een landingsbaan midden in de sneeuw. Hoe mooi! Heel mooi. Om 9:20 uur Finse tijd geland. 1 uur later dan in Nederland. De landingsbaan is glad. Heeft een vliegtuig trouwens ook winterbanden? By the way in Dubai land je op zand. In de woestijn. Klinkt ook logisch toch. Je bent er echt in een poep en een scheet. In Finland dan. Een kleine luchthaven. Koffers ophalen, daar hoef je maar 100 meter voor te lopen. Mijn koffer is zelfs koud! Even wachten. En door….. Daar staat de reisleider van Scan Briit Wij hebben de bus met de blauwe 4.
Dat is meteen de eerste. De eerste stappen krakend door de sneeuw. Ik hou van dat geluid! Zij zijn nu gezet.
Zelfs de kerstverlichting hangt hier nog. Gezellig hè.
Tervetuloa. Oftewel welkom.
Er zijn hier geen sneeuwkettingen voor om de banden? Waarom niet? Kun je hier sneeuwballen maken?
In ons hotel aangekomen. Dubbel gecheckt. Want je weet het nooit met van der Star. Je kunt zomaar bij een verkeerd hotel belanden.
We konden onze kamer nog niet in. Wel kregen we een envelop met al onze excursies. Zo kunnen we zien waar en wanneer we opgepikt worden.
Even vragen aan de receptioniste of ze mij iets kan vertellen over de omgeving. En waar we onze bagage kunnen laten. Als je dat pad afliep dan kwam je bij twee restaurants en een souvenirs winkel uit. Als we de andere kant oplopen kwam je bij een skipiste uit. Stom, dat ik mijn brace ben vergeten. Weet je wat we kunnen doen? We kunnen kijken of we kunnen sleeën van de week of fietsen.
Oké, laten we naar het dorp lopen. Wacht ik vul mijn waterzak even. Wacht even! Het is -9 graden. Het water zal snel bevriezen. Oké, Laten we kijken hoe snel dat gaat.
Wacht laten we kijken als we het water eruit spuiten of het meteen bevriest.
Proef! Nee, het bevriest nog niet meteen.
Volgende proef! Na ongeveer 1,5 km. Dat was ongeveer 15 minuten lopen. Ping, de slang werd stijf. Je voelde hem zwaarder worden. Heel grappig. De slang met water was nu bevroren.
In het dorp aangekomen was de souveniershop dicht. Wat jammer nou.
Maar Otso was open. Wat beer betekent. Een bak koffie en een cheesecake om mee te beginnen. Ik hou normaal helemaal niet van cheesecake. Maar deze was lekker. Vast omdat ik in Finland ben. De slagroom was natuurlijk zonder suiker. Dus daar strooide ik wat suiker over heen.
We zaten best lekker. Er stroomden hoe langer hoe meer mensen binnen. Heel veel langlaufers. Daar is het ook een prachtig gebied voor.
Grote borden met pizza’s kwamen voorbij.
Ik wil wel zien wat ze eten hier. Jij ook?
Heeft u misschien de menu kaart voor ons. In welke taal. Nederlands. Geweldig.
En dan ineens hoor je Suzan & Freek met het lied; De overkant vanuit de radio. Hoe leuk is dat.
Otso. Na de berenjacht hielden de oude Finnen een feest voor de ziel van de beer. (Karhunpeijaist) Op dit feest kwam het hele dorp bij elkaar. Om veel te eten en te drinken. Er werd veel berenvlees gegeten. En bier en andere dranken vloeiden rijkelijk. In de oude Finse Sami mythologie werd de beer gezien als een heilig dier ( de koning van het bos) men denkt dat het officiële woord voor beer otso was. En dat dit 1 van de oude bekende woorden in de Finse taal is. Zodoende gingen wij wat nuttigen bij Otso.
We zagen op de menukaart staan berenvlees, rendieren vlees en ook eland gehaktballen. Die gingen wij proberen. Het zag er niet uit, maar lekker dat het was met natuurlijk een lokaal biertje.
Het bier heette Kahru volgens mij. Deze was best lekker. Van de week gaan we hier weer naar toe wandelen en eten. Ik wil wel beer of rendier proeven.
Toen gingen we haar wat vragen stellen. Waarom hebben auto’s hier geen sneeuwkettingen? Antwoord: In de banden zitten pinnen. Net als vroeger in mijn spikes. Ze zegt kijk maar in de banden. Nou, dat deden we. En warempel ze zaten er echt. Geweldig. Die vraag is beantwoord. En dan wil ik nog wat vragen. Waarom kun je van deze sneeuw hier in Finland geen sneeuwballen maken? Ze moest lachen. Ze zegt dat komt omdat de temperatuur ver onder het vriespunt zit. Dan is er geen vocht. En dan is de sneeuw te droog. Probeer maar zegt ze.
Twee vragen in 1 klap. Op de terug weg geprobeerd een sneeuwbal te maken. Nee, het valt gewoon uit je wanten.
Bij ons hotel terug. We liepen nog even achterom. Hier zagen we dat er mooie routes waren om bijvoorbeeld te wandelen of te langlaufen. En je kan hier ook sneeuwfietsen huren. We hebben als het goed is toch nog wat vrije tijd. Misschien huren? Het kan gehuurd worden, een dag van te voren. Ze hebben ook elektrische. Wat het makkelijke r maakt.
Handig hoor een skibroek mee nemen. Maar niet aantrekken. Even niet bij stil gestaan. Zo, dat voelde ik wel aan mijn benen. Ach, de benen voelen net zo als op de fiets als het vriest.
Straks ook maar even een pak halen. Blijven we nog warmer.
Het is hier heel stil. Het is nu -12 graden. In onze kamer is de toilettafel laag. De wc is ook laag. Dat is even wennen. Je denkt dat je er bent, maar je moet nog lager zakken.
Zo voelt dat dus voor lange mensen. Een kromme rug als je je handen wast… Trouwens zijn Finnen zulke kleine mensjes. Nog kleiner dan ons? Zal dat de reden zijn dat alles zo laag is. Ik pas ook net in het bed. Het lijkt sneeuwwitje en de zeven dwergen wel.
We kunnen de overals nu gaan halen. Net een bier lapin kulta op. Die van vanmiddag was lekkerder. We kregen alles. Wollen sokken. Oké, welk pak is voor jou. 44 of 46. Laat mij eerst maar 44 passen. Zijn jullie zussen? Nee? Makkelijk dus dezelfde maat als haar of 1 maat groter. Maat 44 zat goed. Ik kon squads maken. Ik kon mij vrij bewegen.
Leren handschoenen. Ik heb kleine handen. Ja, ik heb grote handen zegt de man. Nou dat klopte. Maat s voor mij. Mooi er mocht nog ruimte tussen zitten om de handschoen eventueel over andere een handschoen te plaatsen.
Klaar. De vakantie kan starten… die is al gestart.

Geschreven door Starreizen